Engels Setter hondenras Interessante feiten en informatie

De Engelse Setter, met zijn elegante verschijning en vriendelijke karakter, is meer dan zomaar een mooie hond. Dit ras, beroemd om zijn jachtinstinct en zachtaardige aard, verbergt een schat aan fascinerende eigenschappen. Ontdek de boeiende wereld van de Engelse Setter, van zijn aristocratische afkomst tot zijn speelse persoonlijkheid en leer verrassende feiten die je kijk op dit bijzondere hondenras zullen veranderen. Benieuwd naar hun unieke talenten en behoeften? Lees verder en laat je betoveren!

Als u voor het eerst een hondenbezitter bent, zult u moeite hebben om een ​​beter ras te vinden dan de Engelse setter. Het zijn lieve, energieke mensenliefhebbers, die niets liever willen dan ravotten in het bos en wat genegenheid als ze thuiskomen.

Ze hebben prachtige aftekeningen in gladde, zijdeachtige jassen waardoor veel mensen ze voor langharige Dalmatiërs aanzien, maar ze laten hun knappe uiterlijk niet naar hun hoofd stijgen.

Engelse setters zijn energiek, dus ze hebben regelmatige lichaamsbeweging nodig en een omheind gebied om te ravotten en te spelen, evenals een comfortabele bank om ’s avonds lekker op te liggen. Ze zijn geweldig met kinderen en tolereren allerlei streken, zolang ze maar aandacht krijgen!

Als u op zoek bent naar een intelligente metgezel om u te vergezellen op uw avonturen in het leven, dan is de Engelse setter wellicht perfect geschikt.

Over het ras

De Engelse Setter is eigenlijk de Zoolander van sporthonden: ze hebben een super lief karakter en zien er echt belachelijk knap uit. Setters zijn gefokt voor een mix van uithoudingsvermogen en atletisch vermogen en zijn methodische geurjagers die grote afstanden kunnen afleggen, en hebben over de hele wereld de voorkeur als jachthond.

Ze staan ​​echter ook bekend om het maken van fantastische huisdieren. De American Kennel Club geeft ze de hoogste ranglijst in hun schaal van ‘aanhankelijk met familie’, ook wel bekend als ‘lovey-dovey’. Ze kunnen heel goed met kinderen omgaan, ontmoeten nooit een vreemde die ze niet mogen, en ze houden van spelen.

Het enige (mogelijke) nadeel is dat de Engelse setter, in tegenstelling tot Zoolander, doorgaans erg slim is en dat hij veel beweging nodig heeft om zijn overvloed aan energie te kunnen verwerken. Als Engelse setters zich vervelen, kunnen ze behoorlijk ondeugend worden, dus het is geen goed idee om er een te hebben als je de voorkeur geeft aan een sedentaire levensstijl.

Vitale statistieken

De gemiddelde lengte van een volwassen hond is 25-27 inch voor een reu, gemeten vanaf de vloer tot de bovenkant van zijn schouders, en 23-25 ​​inch voor een typische vrouwelijke hond. De mannetjes wegen gewoonlijk tussen de 65 en 80 pond, en de vrouwtjes gemiddeld tussen de 45 en 55 pond.

Er bestaat vaak een verschil tussen de maten van de honden, afhankelijk van de soort – veld of show – waar ze van afstammen. De gemiddelde levensduur van een Engelse Setter is 12 jaar, wat behoorlijk behoorlijk is voor deze hond.

Geschiedenis van Engelse setters

De Engelse Setter – die zich van andere ‘setters’ onderscheidde alleen al vanwege zijn herkomst – werd meer dan 400 jaar geleden voor het eerst erkend als een getrainde vogelhond in Engeland. Er zijn zelfs voorbeelden van kunstwerken uit het begin van de 15e eeuw waarop honden te zien zijn die beslist een ‘settertype’ zijn. (Hoe durven ze zo iemand te beoordelen?)

Er wordt gedacht dat het ras het resultaat is van het kruisen van Spaanse pointers, waterspaniëls en de Engelse springerspaniël, waardoor een uitstekende jachthond ontstaat met een hoge mate van vaardigheid in het vinden en aanwijzen van jachtvogels.

‘Dogges instellen’, zoals ze in de 17e eeuw werden genoemd voordat mensen leerden spellen (maar een grapje), werd alomtegenwoordig op Britse landgoederen, omdat vogelen een ongelooflijk populaire sport was onder de landelite. De term is ontstaan ​​omdat van de honden werd verwacht dat ze rustig gingen liggen, of ‘zetten’, als ze wildvogels vonden.

Deze stijl van jagen in die tijd vereiste dan dat de jager een net in het gebied moest uitwerpen, soms ook de hond bedekkend, en de verstrikte vogels moest doorspoelen en oogsten.

Elk ras dat “set” werd vervolgens gebrandmerkt als een setter. (Dus je zegt dat als ik in bed ga liggen en weiger te bewegen totdat iemand een deken over me heen gooit, ik ook een setter ben?)

In de negentiende eeuw werden twee soorten Engelse Setter ontwikkeld en gepopulariseerd dankzij enkele echt obsessieve Engelse kerels. Edward Laverack ontwikkelde zijn eigen soort door het zorgvuldig fokken van twee specifieke honden, “Ponto” en “Old Moll.”

Tegelijkertijd gebruikte Richard Purcell Llewellin enkele van de beste honden van Laverack en kruiste ze met zijn honden, “Duke”, “Phoebe” en later “Kate”, om in essentie te creëren wat we kennen als de moderne Engelse Setter.

Llewellyn produceerde in 1925 een persoonlijke soort, bekend als ‘Dashing Bondhu’, die in 1963 uitsluitend werd gekruist door een man genaamd William Humphrey. Hoewel veel mensen hun hond ‘een Llewellyn’ of ‘een Laverack’ zullen noemen, zijn de termen worden vaak ten onrechte door elkaar gebruikt en vooral wanneer mensen snobistisch zijn over hun honden.

Het grootste verschil tussen de twee is dat Llewellyn zich vooral richtte op het fokken op basis van veldprestaties (jacht), terwijl Laverack zich vooral associeerde met de honden die voorbestemd waren om showsetters te worden.

Soorten setters

Hier is een lijst met verschillende soorten Setters met hun korte introductie.

Veldtype

Veldtypesetters, ook wel Llewellin-setters genoemd, zijn meestal kleiner dan de showtypes, met een fijnere bouw zodat ze gemakkelijker grotere afstanden kunnen overbruggen. Ze hebben ook minder bevedering in de vacht op de achterkant van hun benen, billen en staart, waardoor ze minder verzorging nodig hebben.

Degenen die voor de jacht worden gebruikt, hebben doorgaans meer onderscheidende kleurvlekken dan de showtype-setters, wat nogal contra-intuïtief is als je erover nadenkt.

Soort weergeven

Het showtype Engelse Setter, of Laverack-setter, heeft een lange, luxueuze gevederde vacht, die regelmatig verzorgd moet worden om te onderhouden. En de kleurvlakken die vaak bij veldhonden worden gezien, zijn niet wenselijk voor showhonden (omdat die keurmeesters oordeelkundig zijn), dus hebben ze doorgaans minder kleurvariaties.

Het showtype is ook iets groter dan het veldtype, maar dat vertraagt ​​ze niet echt.

Engelse Setter-eigenschappen en kenmerken

De Engelse Setter lijkt een beetje op een kruising tussen een Duitse Dog, een Spaanse Pointer en een Cocker Spaniel. (We zijn er vrij zeker van dat we wel eens grappen hebben gehoord die zo beginnen…) Dit ras wordt beschreven als een middelgrote hond met een licht gewelfd hoofd, slappe oren en expressieve, zachte ogen. Je zou de puppyogen moeten zien die ze geven!

Als huisdieren zijn ze behoorlijk aanpasbaar, en door hun vriendelijke karakter zijn ze uitstekende familieleden. Ze doen er echter niet goed aan om voor langere tijd alleen gelaten te worden; hun intelligentie en gedrevenheid vereisen veel aandacht en mentale stimulatie.

Het goede is dat ze regelmatige lichaamsbeweging nodig hebben, maar ze zijn niet zo behoeftig als andere sportrassen; Zorg er gewoon voor dat ze twee keer per dag een krachtige training kunnen volgen, in plaats van een rustige wandeling. Ze kunnen vatbaar zijn voor verlatingsangst, dus ze doen het beter in een huis waar ze voldoende gezelschap hebben.

Engelse Setter-uiterlijk

Beschouwd als een middelgrote hond, heeft een Engelse Setter de neiging tussen de 55 en 80 pond te wegen als hij mannelijk is, en tussen de 45 en 55 pond als hij vrouwelijk is. Hun zijdezachte, middellange jassen moeten regelmatig worden verzorgd om klitten en mattering te voorkomen, vooral achter de oren, benen en op de staart.

De basiskleur van de vacht is wit met verschillende gekleurde tijkjes, ook wel spikkels of spikkels genoemd. Laverack bedacht de term ‘belton’ om zijn ideaal voor vlekvorming te beschrijven naar de naam van een dorp in Noord-Engeland, en tegenwoordig zijn er verschillende varianten:

• Blue Belton: wit met zwarte aftekeningen of vlekken
• Orange Belton: wit met oranje vlekken
• Lemon Belton: wit met oranje vlekken en een lichtere neus
• Leverbelton: wit met levervlekken
• Driekleur: blauw of leverkleurig met bruine aftekeningen op het gezicht, de borst en de benen.

Bij showtypesetters mogen de vlekjes geen grote plekken op het lichaam vormen en moeten de vlekjes overal gelijkmatig verdeeld zijn. Hun vlekjes ontwikkelen zich ook naarmate ze ouder worden, waardoor de vacht van puppy’s er heel anders uit kan zien dan die van volwassen honden.

Engelse setterpups worden meestal wit geboren, dus als iemand je een witte setter probeert te verkopen, kun je hem vertellen dat je niet gisteren bent geboren.

Temperament en persoonlijkheid van de Engelse Setter

De Engelse setter staat bekend als de ‘heer van de hondenwereld’. Ze zijn zachtaardig, aanhankelijk en intelligent. Als ze zich vervelen (wat gemakkelijk kan gebeuren), kunnen ze vatbaar zijn voor aanvallen van eigenzinnigheid.

Ze zijn ook gevoelig: zelfs zacht uitschelden heeft de neiging hun gevoelens te kwetsen, dus reageren ze beter op positieve bekrachtigingstechnieken tijdens het trainen.

Ze zijn echt het beste van twee werelden: ze hebben buiten voldoende beweging nodig – het is een goed idee om een ​​omheind gebied te hebben waar ze kunnen spelen – maar als ze binnen zijn, zijn het gewoon lieve bankaardappelen.

Engelse Setter Gezondheid en zorg

Hoewel de meeste Engelse setters over het algemeen gezonde honden zijn, vooral als ze afkomstig zijn van een gerenommeerde fokker, zijn ze vatbaar voor verschillende genetische gezondheidsproblemen.

Ongeveer 12,4% van de Engelse setters lijdt aan aangeboren doofheid, en 26,2% heeft waarschijnlijk auto-immuunthyroïditis (ook wel bekend als hypothyreoïdie: een aandoening van het endocriene systeem waarbij de schildklier niet genoeg schildklierhormonen produceert).

Wanneer de schildklier onderproductief is, kan dit leiden tot gewichtstoename en depressie, dus dit is nog een goede reden om ervoor te zorgen dat uw Engelse springerspaniël voldoende beweging krijgt.

Omdat ze zijn gefokt om graag achter jachtvogels aan te rennen, zijn deze honden gevoelig voor rondzwerven, graven en springen. Ze hebben zeker een omheinde tuin nodig om in te spelen, naast een aantal stevige wandelingen per dag.

Andere gezondheidsproblemen waar ze gevoelig voor zijn, zijn onder meer elleboogdysplasie (een overgroei van kraakbeen dat zich presenteert als artrose), heupdysplasie en allergieën voor bepaalde voedselingrediënten die tot verschillende huidaandoeningen kunnen leiden.

De Engelse setter heeft een lange vacht met bevedering, vooral de Laverack-setters, dus regelmatig poetsen en verzorgen is noodzakelijk. Die veren voorkomen ook dat er veel lucht in hun oren stroomt, dus het is een goed idee om die ook regelmatig schoon te maken, om te voorkomen dat er infecties ontstaan. Het kan ook worden behandeld met behulp van CBD-olie voor heupdysplasie.

Helaas is de volwassen Engelse Setter, net als veel andere rassen, vatbaar voor vele soorten kanker.

Engelse Setter Voedsel en Dieet

Uw Engelse setter wordt gemakkelijk zwaarder, dus houd het dieet van uw hond zorgvuldig in de gaten en pas deze dienovereenkomstig aan om hem op een gezond gewicht te houden.

Als uw Engelse setter bijzonder actief is, bijvoorbeeld als hij in het veld wordt gebruikt, is het belangrijk ervoor te zorgen dat hij voldoende calorieën binnenkrijgt. Als uw setter echter ouder wordt en de voorkeur geeft aan een levensstijl op de bank, wilt u misschien zijn voedselinname nauwlettend in de gaten houden.

Gelukkig is het Engelse setterras voedselgemotiveerd en zijn ze zelden kieskeurig over hun voedselkeuze. Als u jeuk en krabben opmerkt die tot roodheid, haaruitval of een beschadigde huid leiden, kan dit een teken zijn dat ze allergisch zijn voor iets in hun voedsel.

Op dezelfde manier zijn ze gevoelig voor voedselgevoeligheden, dus er moet ook op overmatige scheten en maagklachten worden gelet.

Engelse Setter in de sport

Het Engelse setterhondenras is, zoals de meeste sporthonden, zeer gemotiveerd om nauw met en voor hun mensen samen te werken, en ze zijn fysiek aangepast om een ​​grote behendigheid en uithoudingsvermogen te hebben. Deze twee eigenschappen maken ze ideaal om deel te nemen aan behendigheidsproeven, springen en jagen.

De AKC classificeert de Engelse setter in de categorie sporthonden, en in 2022 won een prachtige 4-jarige leverkleurige Beldon genaamd Belle de hoofdprijs op de Westminster Dog Show.

Hoe functioneert de Engelse Setter?

Als een Engelse Setter aan het werk is, zijn ze formidabel. Ze reiken systematisch en methodisch over grote afstanden en snuiven het wild op met een zeer gevoelige neus.

Wanneer ze hun prooi lokaliseren, zal de setter bevriezen en in een soort gehurkte houding gaan zitten, en dan zo blijven totdat hij het bevel krijgt om het spel weg te spoelen.

Toen deze methode, waarbij de hond werd gebruikt, voor het eerst werd toegepast, liet de jager haviken los om de vluchtende vogels te vangen. Naarmate de sport zich verder ontwikkelde, gebruikten de spelers verschillende methoden, waaronder netten en vervolgens vuurwapens. Hoe dan ook, de taak van de Engelse Setter is nooit veranderd: de prooi lokaliseren aan de hand van de geur in de lucht en hem vervolgens aanwijzen.

De meesten worden geboren met een natuurlijke neiging tot jagen, maar trainers zullen specifiek Engelse Setter-puppy’s uitkiezen als ze ‘vogelachtig’ zijn, of opwinding en interesse in vogels tonen.

Leuke weetjes over Engelse setters

• “Jim the Wonder Dog” was een Engelse setter uit Llewellin die begin jaren dertig eigendom was van een man genaamd Sam VanArsdale. Hij werd beroemd vanwege wat een bovennatuurlijke kennis lijkt: hij kon zogenaamd een auto lokaliseren op basis van merk, kleur, kentekenplaat van buiten de staat of zelfs kenteken. Hij kon mensen uit een menigte kiezen op basis van willekeurige commando’s, zoals ‘vind de man die hardware verkoopt”, en hij volgde ook de opdrachten op die hem in vreemde talen werden gegeven. Hij koos zelfs de winnaar van zeven Kentucky Derby’s!
• De Engelse setter is een van de oudste jachthondenrassen, met een geschiedenis die teruggaat tot de 14e eeuw. Ze zijn hoogstwaarschijnlijk afstammelingen van de Spaanse wijzer, de Franse wijzer en een verscheidenheid aan spaniëls.
• Een 4-jarige Engelse setter genaamd Belle won de categorie Best in Sporting op de Westminster Dog Show 2022.

Registratie van Engelse Setter van de American Kennel Club

Samen met acht andere rassen was de Engelse setter een van de eerste raszuivere registraties door de AKC in 1878. In feite was de allereerste hond die bij de AKC werd geregistreerd (en dus houder van het registratienummer ‘one’) een Engelse setter genaamd “Adonis.”

Hoewel ze als ras al vroeg megapopulair waren, heeft de AKC de Engelse setter de afgelopen decennia verschillende keren op de lijst van ‘kwetsbare inheemse rassen’ moeten zetten. Het goede nieuws is dat de AKC in 2011 een aantal grote sprongen maakte in de registraties van Engelse setters, waardoor ze in 2012 opschoven naar de 87e plaats van meest populaire ras.

Relatie met mensen, vooral kinderen

De Engelse setter wil zoveel mogelijk bij zijn mensen zijn. Ze gedijen van interacties met hun mensen en zijn niet het type hondenras dat tolereert dat ze voor langere tijd alleen gelaten worden.

In feite zijn ze vatbaar voor verlatingsangst, wat betekent dat ze slechte gewoonten ontwikkelen – likken, blaffen, kauwen, enz. – als reactie op het feit dat ze alleen worden gelaten.

Deze superaanhankelijke hond houdt van zijn menselijke familie en ze doen het ook goed met andere huisdieren in huis. Gelukkig voor katten is hun prooidrift vooral gericht op vogels, maar sommige eigenaren hebben ontdekt dat hun Engelse setter wat extra training nodig had om hun katachtige metgezellen met rust te laten.

Als het om kinderen gaat, is een Engelse setter meestal opmerkelijk tolerant ten opzichte van hun streken. Ze zijn erg goedaardig en waarderen waarschijnlijk de aandacht die ze van hun familie krijgen.

De Engelse setter is een goede waakhond, maar zal niet veel anders doen dan zijn familie waarschuwen als er een vreemdeling nadert. Ze worden snel stil als ze beseffen dat er geen gevaar is, en dan zullen ze waarschijnlijk vaker wel dan niet vriendschap sluiten met de persoon.

Engelse Setter-reddingsgroepen voor adoptie

Als u op zoek bent naar een Engelse Setter-puppy, koop er dan nooit een in een dierenwinkel. U kunt op zoek gaan naar een gerenommeerde fokker, of u kunt contact opnemen met een aantal reddingsgroepen die mogelijk honden ter adoptie hebben.

Engelse setterhonden worden vaak gekocht zonder enig duidelijk begrip van wat er komt kijken bij het bezitten van een hond (ze vereisen meer mentale stimulatie en beweging dan sommige andere honden), wat ertoe leidt dat veel prachtige honden in het asiel terechtkomen.

Het is een goed idee om groepen bij u in de buurt te zoeken, zodat u gemakkelijker potentiële honden kunt ontmoeten en de transportstress kunt verminderen, maar hier zijn een paar bekende groepen waarmee u zou kunnen werken.

• Nog een kans voor Engelse Setters (ACES)
• Engelse Setter Associatie van Amerika (ESAA)
• Boven en buiten Engelse Setter Rescue (A&BESR)
• Een betere redding van de Engelse Setter

Veelgestelde vragen

Zijn Engelse Setters agressief?

Engelse setters zijn alert maar niet agressief; ze blaffen tegen vreemden die hun territorium naderen, maar kalmeren heel snel als hun eigenaren dat zeggen.

Hebben Engelse Setters een goede band met kinderen?

Engelse setters zijn fantastisch met kinderen! Ze zijn zeer tolerant ten opzichte van hun neiging om aan de haren te trekken of hun ruimte binnen te dringen en zullen vrijwel alle door peuters veroorzaakte martelingen verdragen.

In feite zullen veel eigenaren hun kinderen waarschijnlijk beter leren de grenzen van hun Engelse Setter te respecteren, in plaats van andersom. Ze zijn ook ideale knuffelvriendjes voor kleine kinderen, omdat hun sterkste drive is om altijd bij mensen te zijn.

Is dit ras zindelijk?

Geen enkel hondenras is vooraf zindelijk. (Zou dat echter niet leuk zijn?) Engelse setters zijn echter zeer gemotiveerd om hun baasjes tevreden te stellen, dus ze zijn relatief gemakkelijk te trainen met behulp van beloningen in plaats van disciplinaire methoden.

Hoe vaak wordt u gebeten door een Engelse setter?

De Engelse setter staat niet bekend als een agressieve hond, dus de kans dat iemand je bijt is vrij laag vergeleken met sommige andere honden. Het ergste dat ze waarschijnlijk zullen doen, is speels knijpen en proberen deel te nemen aan het spel. Dit is een geval waarin het blaffen van een hond erger is dan de beet.

Conclusie

Hoewel Engelse setters tegenwoordig minder vaak worden gezien, zijn het fantastische honden, vooral als je een actieve levensstijl leidt.

Hun verlangen om mensen te plezieren en in de buurt te zijn, maakt ze tot geweldige metgezellen voor gezinnen die graag naar buiten gaan en ’s avonds op de bank gaan zitten.

Kortom, de Engelse Setter is een fascinerende hond met een rijke geschiedenis als jachthond. Zijn elegante verschijning, vriendelijke karakter en energieke aard maken hem een geliefde metgezel. Hoewel hij training en voldoende beweging nodig heeft, is hij een aanwinst voor een actief gezin. Van zijn kenmerkende vachttekening tot zijn zachte karakter, de Engelse Setter is een ras dat bewondering afdwingt en een trouwe vriend voor het leven kan zijn.