Endocardiose bij honden: oorzaken, symptomen, behandelingen en preventie

Erfelijke en degeneratieve ziekte, endocardiose verschilt van endocarditis die de oorsprong is van een primair infectieus huis als gevolg van een bacterie. Longontsteking, tandheelkundige of urogenitale infectie, dermatitis of chronische spijsverteringslaesies zijn verantwoordelijk voor endocarditis. De endocardiose van de hond verandert de structuur van de hartkleppen en de symptomen ervan hangt af van de ernst van de pathologie. Wat zijn de oorzaken van endocardiose bij honden? Hoe symptomen te herkennen? Welke behandelingen worden voorgeschreven om het dier te verlichten? Kunnen we ziekten in onze hondengenoten voorkomen?

Wat zijn de oorzaken van endocardiose van honden?

Valvulaire insufficiëntie of endocardiose is een pathologie van de stoffen van de mitraliskleppen. Een abnormale stof accumuleert in de kleppen, wijzigt hun structuur totdat ze ze permeabel maken. Wanneer de afdichting van de mitralisklep verdwijnt, werd het bloed weerspiegeld in de tegenovergestelde richting van de bloedcirculatie, waardoor het hart meer wordt gedwongen om zijn functie te waarborgen. De exacte oorzaak van mitrale insufficiëntie is tot op heden onbekend, maar wetenschappelijke en dierenartsen gaan naar genetische pathologie om de oorzaak te verklaren. Inderdaad, kleine honden en bepaalde rassen worden meer in het bijzonder getroffen en honden ouder dan tien jaar oud. Onder de rassen die vatbaar zijn voor endocardiose, zijn er:

• King Charles Spaniels Rider;
• Poedels;
• Teckels;
• Chihuahua;
• Whippet;
• Yorkshire.

Herken de symptomen van endocardiose

Insidious, degeneratieve vulvaire ziekte kan al enkele maanden of meerdere jaren lang onopgemerkt blijven. Soms zijn er geen symptomen en het is tijdens het jaarlijkse medische onderzoek dat de dierenarts een hartadem zal detecteren. Dit symptoom is een teken van verschillende pathologieën, verschillende onderzoeken zullen nodig zijn om te bepalen of het endocardiose of andere ziekte is. Ze zullen het ook mogelijk maken om de ernst van de ziekte vast te stellen en de behandeling voor het dier voor te stellen.

Een beetje specifiek beginnersvorm

Wanneer de eerste abnormale weefsels de mitralisklep koloniseren, bestaan ​​de symptomen vaak niet. Een hoest en vermoeidheid met inspanning of rust kunnen verschijnen. Chronische hoest blijft een waarschuwing en veel examens zullen nodig zijn om endocardiose te bevestigen als er geen ander symptoom bij wordt gepasseerd. De meer ernstige vorm van de ziekte vertoont meer alarmerende tekenen die niet kenmerkend zijn voor een degeneratieve vulvaire pathologie:

• Syncopen;
• Ademhalingsproblemen;
• Oedeem op buikniveau.

Symptomen die verschillende pathologieën kunnen ondertekenen

Afhankelijk van de ernst en de voortgang van de ziekte op de structuur van de mitraliskleppen, kan de hond presenteren:

• Adem in het hart;
• Hoest ;
• Desinteresse in games en wandelingen;
• Lethargie;
• Zwakte;
• Opgezette buik;
• Snelle of moeilijke ademhaling;
• Flauwvallen;
• Longoedeem.

Fasen die specifiek zijn voor mitrale degeneratieve vulvaire ziekte

Evolutionaire pathologie, de behandelingen die worden voorgesteld, hangen af ​​van het podium van laatstgenoemde. In stadium A is geen schade aan het hart zichtbaar, de hond heeft geen klinisch teken, maar blijft waarschijnlijk de ziekte ontwikkelen. Dit is het geval van de rijder King Charles of andere rassen die door deze ziekte worden getroffen. Uit stadium B, hoewel het dier geen symptomen heeft, is het beschadigen van het hartsilhouet zichtbaar voor beeldvorming. In B1 is de remodellering licht, in B2 verschijnt een linker cardiomegalie. In fase C heeft de hond tekenen van hartfalen vergezeld van longoedeem. In het laatste stadium is het hartfalen ernstige en medische behandelingen hebben geen effecten meer.

Welke behandelingen voor de hond die lijdt aan endocardiose?

Voor een behandeling moet de dierenarts verschillende onderzoeken uitvoeren om de diagnose te bevestigen.

De diagnose

Na een klinisch onderzoek en palpatie kan de dierenarts een compleet cardiovasculair onderzoek oefenen om de hartpathologie te bevestigen. Afhankelijk van deze eerste resultaten kan de dierenarts een elektrocardiogram oefenen om stoornissen van de hartslag of zijn tempo te identificeren. Echografie of Doppler zal worden voorgeschreven voor zeer specifieke gevallen, omdat ze delicaat zijn om de hond te maken. De dierenarts kan radiografische opnamen maken als hij longcomplicaties vermoedt of de vervorming van de hartstructuur benadrukt. Ten slotte zijn bloed- of biologische onderzoeken soms essentieel.

Behandeling van endocardiose

Niet pijnlijk en langzaam evoluerend, endocardiose is een chronische ziekte waarvoor tot nu toe geen behandeling is. Het veterinaire recept is bedoeld om de evolutie van de laatste te vertragen. Veterinaire surveillance en nauwgezette monitoring van behandeling en instructies verbeteren echter de kwaliteit van leven van de hond aanzienlijk en verhoogt de levensduur ervan, ondanks de evolutie van de ziekte.

De door uw dierenarts voorgestelde behandeling is afhankelijk van het stadium van endocardiose. Tot fase B1 worden controle -echografie om de zes maanden op één jaar beoefend om de hartfuncties van de hond en de evolutie van de pathologie te verifiëren.

Wanneer de hond hartfalen heeft van mitraliskleppen van stadium B2, schrijft de diergezondheids professional een dieet dieet voor om het eiwit- en energie -inname en pimobendaan aan te passen. Het ingesloten molecuul is een sticker. De IECA, een hypotensieve, voltooit het recept.

Stadium C leidt er vaak voor dat de hond in de intensive care in het ziekenhuis wordt opgenomen om een ​​geschikte behandeling te krijgen. Na zijn ziekenhuisopname is een herwaardering -volgt -UP gepland veertien dagen na de release, daarna om de drie tot zes maanden. Omega 3 -suppletie, natriumbeperking hoort bij medische behandeling.

Uit stadion D worden andere behandelingen aangeboden: diuretica, bronchusverwijders en antitssifs. Dieetmaatregelen blijven hetzelfde, maar de hond heeft oxygenatie nodig.

Als sommige veterinaire kantoren mitralisklepchirurgie uit fase B2 oefenen, is dit een extreem technische interventie. Als er geen complicatie is, heeft de hond op tijd niet langer behandeling nodig. Slechts enkele teams over de hele wereld oefenen deze interventie echter uit die erg duur is.

Kunnen we canine -endocardiose voorkomen?

Canine -endocardiose is een erfelijke pathologie die bepaalde rassen meer beïnvloedt. Evolutionair, het kan in de loop der jaren verschijnen en het leven van het dier in de laatste jaren in gevaar brengen. Bijzondere aandacht voor voedsel en fysieke activiteiten die zijn aangepast aan de behoefte van uw hond kan zijn uiterlijk vertragen en zijn ontwikkeling beperken. Overgewicht leidt tot extra druk op het cardiovasculaire systeem en de gewrichten van uw vierpotige metgezel. Bied een kwaliteitsdieet aan, zonder zout, beperkt het risico om degeneratieve vulvaire ziekte voortijdig te zien.

Door Magali Laguillaumie – Gepubliceerd op 08/09/2025