Een belasting voor hondenbezitters: informatie of desinformatie?

Het is een uitspraak die cyclisch op de voorgrond komt: Frankrijk zou op het punt staan ​​een belasting in te voeren op het houden van een hond. Dus wat is het eigenlijk? Laten we erover praten in dit artikel.

Een gerucht dat al enkele jaren oud is

Het gerucht over een belasting op honden is geen mythe. Het bestond enkele honderden jaren geleden in Frankrijk, tijdens het bewind van Napoleon III. Het werd ingevoerd in 1855 en bestond uit een gemeentebelasting op hoektanden, van 1 tot 5 frank per dier, afhankelijk van de grootte ervan en de categorie waarin het was ingedeeld. Deze categorieën waren heel anders dan de categorieën die we nu kennen en die zijn gemaakt om het gevaarlijkheidsniveau van een hond te beoordelen. Ze maakten onderscheid tussen jachthonden, waakhonden en zogenaamde “luxe” honden. Deze laatste moeten zeker overeenkomen met wat wij tegenwoordig plezierhonden noemen, in tegenstelling tot werkhonden. Deze belasting zou zijn ingevoerd als afschrikkingsmiddelom het bezit van gedomesticeerde honden en daarmee de ongevallen waarvoor de dieren verantwoordelijk werden geacht, te beperken. Maar deze belasting werd in 1970 afgeschaft.

Een eerste gerucht bracht de belasting op huisdieren in 2015 weer op de voorgrond in Frankrijk. Het volgde op een artikel gepubliceerd op een Belgische parodiesite, die gewend is aan valse informatie. De bewering werd vervolgens door verschillende media overgenomen, zonder voorafgaande verificatie van de betrouwbaarheid ervan.

Eind vorig jaar werd op sociale netwerken het gerucht over een belasting op huisdieren nieuw leven ingeblazenvooral op Tik Tok, een ruimte waar echte informatie samengaat met een hele reeks nepnieuws. Vervolgens bracht het een zogenaamde Europese richtlijn uit die de invoering van een belasting zou aankondigen, waarvan het bedrag zou variëren afhankelijk van de diersoort. Gemengd met valse informatie uit de Belgische krant van enkele jaren geleden leidde dit gerucht tot de verspreiding van verbazingwekkende cijfers:

• 100€ voor een hond;
• 100€ voor een kat;
• 100€ voor een paard;
• € 50 voor een reptiel;
• € 20 voor een knaagdier;
• 10€ voor een vogel;
• 1€ voor een rode of exotische vis.

Deze belasting zou tot doel hebben alle huisdieren die in de verschillende landen van Europa aanwezig zijn nauwkeuriger te identificeren.. Het zou ook een instrument zijn om verwaarlozing beter te bestrijden, een plaag die momenteel nog steeds moeilijk onder controle te houden is, ondanks nieuwe regelgeving ten gunste van het dierenwelzijn.

Laten we dat onthoudenin Frankrijk woont één op de twee huishoudens met een huisdier. Deze belasting zou dus een groot deel van de bevolking treffen. In een context van inflatie en dalende koopkracht was dit soort informatie dus voldoende om heftige reacties en zorgen teweeg te brengen.

Sommige landen hebben zelfs een belasting op honden

In verschillende Europese landen is een belasting van kracht. Het doel zou zijn om adoptanten meer verantwoordelijk te maken, zodat de beslissing om een ​​dier te nemen zorgvuldig wordt overwogen en gemotiveerd.

Dit is bijvoorbeeld het geval in Duitsland, Zwitserland of Luxemburg. Het bedrag van deze belasting varieert afhankelijk van de regio’s en kantons, maar ook van de huisdieren (gewicht, grootte, enz.). In Nederland moeten eigenaren zich ook binnen 14 dagen na adoptie van een hond bij het gemeentehuis registreren en een belasting betalen van iets meer dan € 100. Dit is een jaarlijkse vergoeding voor het leven van het dier. Hulphonden, reddingshonden of geleidehonden voor blinden zouden logischerwijs vrijgesteld zijn van belasting.

Laten we tot slot ook het geval noemen van de stad Girona in Spanje (Girona), die eind 2023 ook een belasting op honden en katten invoerde. Het doel is het welzijn van dieren te bevorderen door de creatie van speciale ruimtes te ondersteunen en ontvangstruimtes dankzij de ingezamelde bedragen. Deze jaarlijkse belasting is echter goedkoper dan in andere landen: reken op €10 per kat en zo’n €35 voor een hond.

Hoe zit het in Frankrijk?

Wij bevestigen dat dit inderdaad een hoax is: op ons grondgebied wordt geen belasting beoogd. Ook van harmonisatie op Europees grondgebied lijkt geen sprake te zijn.

Dit voorstel werd ongeveer twintig jaar geleden in het Europees Parlement ingediend om de gezondheidscontrole van huisdieren beter te reguleren. Dit betrof het instellen van een optionele belasting op honden, ten bedrage van € 95. Maar uiteindelijk werd ze nooit geadopteerd.

Ten slotte, maar dit is noch een wettelijke verplichting, noch een belasting, vragen dierenasielen doorgaans een bijdrage in de kosten bij het adopteren van een hond, die kan variëren tussen € 100,- en meer dan € 300,- afhankelijk van het dier en het betrokken centrum.

De echte verplichtingen van hondenbezitters

Als Er is daarom op dit moment geen belasting gepland voor hondenbezittersblijft het een feit dat zij bepaalde wettelijke verplichtingen moeten naleven.

1. De verkoop of gratis overdracht van een puppy kan niet plaatsvinden vóór het einde van de speenperiode, dat wil zeggen minimaal 8 weken. Vroegtijdig spenen kan inderdaad gezondheidsproblemen veroorzaken of gedragsproblemen bevorderen. Het dier moet vooraf worden geïdentificeerd door middel van een elektronische chip en worden geregistreerd in het nationale ICAD-bestand (Identificatie van Binnenlandse Carnivoren).
2. In alle gevallen moet de identificatie van een hond plaatsvinden vóór de leeftijd van 4 maanden.
3. Alvorens een hond te adopteren, moet de toekomstige koper een certificaat van betrokkenheid en kennis van de specifieke behoeften van de soort lezen en ondertekenen. Dit document is verplicht sinds 1 oktober 2022 en heeft tot doel de toekomstige adoptant tijd te bieden voor reflectie en hen te herinneren aan de juridische, financiële en logistieke verplichtingen die op hen zullen rusten.
4. In het bos moeten honden van 15 april tot 30 juni aangelijnd zijn om de natuur te behouden tijdens de periode waarin zoogdieren bevallen en vogels nestelen.
5. Honden moeten onder toezicht van hun eigenaar worden gehouden. Als dit niet het geval is, kunnen ze als zwervend of zwervend worden beschouwd en vervolgens in het gemeentelijk pond worden geplaatst.
6. De eigenaar van een hond moet ervoor zorgen dat het dier geen overlast veroorzaakt.
7. Om te kunnen reizen variëren de verplichtingen per land. Over het geheel genomen is het op zijn minst noodzakelijk dat de hond geïdentificeerd is, dat hij in orde is met zijn vaccinaties en dat hij over een Europees paspoort beschikt, afgegeven door een dierenarts.
8. Voor gecategoriseerde honden (raszuiver of type Rottweiller, Tosa, Mastiff, American Staffordshire terrier, enz.) gelden meer verplichtingen. Denk hierbij aan het bezit van een specifieke houdvergunning, het bezit van een attest van geschiktheid, gedragsevaluatie van het dier, de inenting tegen hondsdolheid, het afsluiten van een verzekering burgerlijke aansprakelijkheid, sterilisatie voor honden categorie 1, het dragen van een muilkorf of het aangelijnd houden op de openbare weg en in de gemeenschappelijke ruimtes van collectieve gebouwen.

Bedenk dat elke hondeneigenaar ook de plicht heeft om aan de behoeften van zijn dier te voldoen: voeding, verzorging, sociale interacties, veiligheid, enz. Dierenmishandeling (misbruik, verwaarlozing en andere wreedheden) is strafbaar volgens de Franse wet. Volgens artikel 521-1 van het Wetboek van Strafrecht kan de straf die de eigenaar oploopt in geval van mishandeling oplopen tot drie jaar gevangenisstraf en een boete van 45.000 euro. Als de mishandelingen de dood van het dier tot gevolg hebben, kan dit zelfs oplopen tot vijf jaar gevangenisstraf en een boete van 75.000 euro.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 23-09-2024