Een Australian Shepherd trainen: advies en goede trainingspraktijken

De Australian Shepherd is een hond met een grote intelligentie en een extreem sterke wil. Zijn levendigheid is minstens zo opmerkelijk, maar deze hond heeft een sterk karakter, hij moet zo vroeg mogelijk worden opgevoed om gemakkelijk de grenzen te respecteren die zijn baas stelt. Als hij te lang wacht met het trainen van deze werkhond, behaalt hij mogelijk niet de verwachte resultaten. Maar hij moet het wel goed doen. Laten we de balans opmaken van het beste advies dat we kunnen volgen en de punten die we moeten respecteren om uw Australian Shepherd consequent op te voeden, zodat hij begrijpt wat zijn meester van hem verwacht.

Opvoeding van de Australian Shepherd: de belangrijkste principes

Vol kwaliteiten en super vertederend, de Australian Shepherd is erg populair. Het is een ideaal huisdier, ongeacht het profiel van zijn baas, jong, oud, alleen of met familie. De enige voorwaarde is dat je dagelijks plezier hebt in een buitenactiviteit om deze hond, wiens energie grenzeloos is, tevreden te stellen. Er is dus geen sprake van dat we hem aan zijn lot overlaten, omdat zijn dynamiek problemen dreigt te veroorzaken als deze niet wordt gekanaliseerd.

De punten die niet over het hoofd mogen worden gezien bij de opvoeding van de Australian Shepherd zijn als volgt:

• Socialisatie:
  • milieuvriendelijk, zodat de eigenaar rustig elk soort uitstapje met zijn hond kan maken,
  • intraspecifiek, omdat de Australian Shepherd hierdoor perfect overweg kan met alle andere honden van welk ras dan ook,
  • interspecifiek, zodat de hond zonder angst mensen van buiten zijn pleeggezin kan accepteren.
• Gehoorzaamheid: de Australian Shepherd moet vanaf jonge leeftijd leren herinneren, aan- en loslopen, verschillende wachtposities, zelfbeheersing, enz. Hij moet ook leren zichzelf te beheersen, zijn frustraties te beheersen, en zijn meester of opvoeder moet hem ook het idee van verzaking bijbrengen.
• Acceptatie van eenzaamheid: een hond wordt gedurende zijn hele leven regelmatig geconfronteerd met momenten van eenzaamheid, omdat zijn baasjes verplichtingen buitenshuis hebben en niet vierentwintig uur per dag met hun hond kunnen doorbrengen. De Australian Shepherd is bijzonder gevoelig voor eenzaamheid. Bij gebrek aan scholing kan hij door bijvoorbeeld keffen en huilen een echte overlast voor de hele buurt worden, of zelfs gedragsproblemen krijgen. Het is daarom essentieel dat hij ermee kan instemmen alleen te blijven zonder de bezittingen of het meubilair van zijn meester te vernietigen.

In tegenstelling tot wat je zou denken, is de Australian Shepherd niet moeilijker te trainen dan een hond van een ander ras, maar zijn baas moet bijzonder streng, volhardend en voldoende beschikbaar zijn. Idealiter is het beter om enige ervaring in het veld te hebben. Mocht dit niet het geval zijn, dan is het sterk aan te raden om een ​​hondentrainer te raadplegen. Dit voorkomt fouten die later ernstige gevolgen kunnen hebben.

Goede praktijken voor het trainen van een Australische herder

Om goede resultaten te verkrijgen en tegelijkertijd het welzijn van het dier te garanderen, is het absoluut fundamenteel dat de opvoeding van de Australian Shepherd met intelligentie wordt uitgevoerd, net als bij elke andere hond. De volgende punten moeten altijd gerespecteerd worden:

• Samenhang,
• Geduld,
• Vriendelijkheid,
• Regelmatigheid,
• loyaliteit,
• De stevigheid,
• De beloning.

Aan de andere kant mag de meester zichzelf nooit laten zien:

• Ongeduldig,
• Doodsangst,
• Spanning,
• Geërgerd,
• Negatief,
• Boos,
• Brutaal of gewelddadig.

Om de opvoeding van een Australian Shepherd succesvol te laten zijn, beginnen we zodra het dier de leeftijd van 2 maanden bereikt en passen we goede praktijken toe zonder daar ooit van af te wijken. Het is van fundamenteel belang voor het psychologische welzijn van de hond. De geringste overtreding van deze regels heeft een negatieve invloed op de ontwikkeling van het dier.

We moeten daarom kiezen voor positief onderwijs dat er niet op gericht is de hond tot onderwerping te dwingen, zodat hij gehoorzaam wordt, omdat dit stress oplevert en geen goede resultaten oplevert. Dit is wat de zogenaamde traditionele onderwijsmethode kenmerkt, waarvan we vandaag de dag weten dat deze volkomen contraproductief is.

Positief onderwijs is gebaseerd op echte cohesie tussen de meester (opvoeder) en de hond. Het plezier dat het dier beleeft aan gehoorzaamheid wordt altijd gezocht en in overweging genomen. Er is geen sprake van het gebruik van een wurghalsband of van het koste wat het kost proberen uw hond te domineren, integendeel. Er wordt hooguit gebruik gemaakt van een anti-trekharnas en de opvoeding wordt met respect gegeven. Voor elke goede daad wordt de hond gefeliciteerd. Hij voelt zich daarom gewaardeerd. Positief onderwijs aan de Australian Shepherd omvat ook de volgende goede praktijken.

• Verban toegeeflijkheid: je hond alles laten doen is niet de juiste methode om hem gelukkig te maken. Integendeel, het is essentieel om hem de grenzen te leren die hij niet mag overschrijden. Om dit te doen, moet je een raamwerk opstellen. Zo voelt de hond zich veilig bij zijn baasje. ‘Nee’ zeggen tegen uw hond is onderdeel van positieve training.
• Stel de hond op zijn gemak: om dit te bereiken mag het dier niet in angst worden opgevoed. In plaats van hem te berispen als hij een bevel niet opvolgt, is het beter om door te gaan naar een andere oefening en tijdens een volgende sessie terug te keren naar de vorige. Zo ontstaat er een vertrouwensrelatie tussen de baas en zijn hond.
• Motiveer de hond op een manier die gelijkwaardig is aan het gegeven bevel: een woord van felicitatie zodra hij een eenvoudig bevel opvolgt, een traktatie als het bevel veel concentratie van het dier vereist, zijn nodig om het dier aan te moedigen.

Ten slotte is het opleggen van levensregels aan uw Australische herder essentieel om het dagelijks leven vredig te laten verlopen. Hij moet daarom leren dat het huis niet zijn territorium is, maar dat van zijn meester en de leden van de familie die hem verwelkomen. Aan de andere kant moet iedereen de behoeften van zijn kleine metgezel respecteren en hem elke dag voldoende laten bewegen, omdat nietsdoen en een sedentaire levensstijl schadelijk zijn voor zijn evenwicht.