Dugong, herbivoor zeezoogdier

dugong 075527

De doejong, herbivoor zeezoogdier

Onder de indrukwekkende zwaarlijvigheid van de doejong gaat een vredig, zelfs angstig dier schuil. Het wordt ook wel zeekoe genoemd, gezien de massale grasconsumptie. Close-up van het enige herbivore mariene zoogdier.

Wie is de doejong?

de doejong (Doejong doegon) ook zeekoe, zeekoe, Pacifische sirene of halicore genoemd, is een zeezoogdier dat behoort tot de orde Sirenia en de familie Dugongidae. In tegenstelling tot zijn neef de zeekoe – waar hij veel op lijkt – evolueert de doejong nooit in zoet water. De naam “zeekoe” verwijst naar zijn herbivoor dieet, vergelijkbaar met dat van runderen. Sinds de uitroeiing van Steller’s rhytina (na de intensieve jacht door mensen in de 18e eeuw), heeft de familie van sirenes nog maar 4 soorten over:

  • de doejong;
  • De lamantijn uit het Amazonegebied;
  • De Caribische lamantijn;
  • De Afrikaanse lamantijn.

Hoe ziet de doejong eruit?

De doejong heeft een massief uiterlijk, een gestroomlijnd en eivormig lichaam, een gladde en dikke huid, bedekt met kleine leigrijze haartjes. Het zoogdier heeft twee korte voorpoten, veranderd in korte ronde vinnen en mist een rugvin. Driehoekig van vorm en uitgerust met een middengroef, lijkt de staartvin van de doejong op de staart van walvisachtigen. Zijn snuit eindigt in een grijpbare bovenlip in de vorm van een korte, brede, naar beneden gerichte stam. De sirene heeft ook twee snijtanden (slagtanden) die 18 cm lang kunnen worden. De doejong is 3 tot 4 m lang en weegt tussen de 400 en 600 kg.

Lees verder:  Is de Oosterse hoornaar invasiever dan de Aziatische hoornaar? Welk gevaar?

Waar woont de doejong?

De doejong koloniseert de tropische en subtropische zones van het Indo-Pacifische bekken. Het bezoekt de warme, ondiepe wateren van de Indische en Stille Oceaan, evenals de Arabische Zee (Perzische Golf). Meer specifiek strekt het verspreidingsgebied zich uit van Oost-Afrika (Mozambique, Kenia, Madagaskar, enz.) tot Vanuatu (Oceanië) via de Rode Zee. Het grootste deel van de bevolking is te vinden in het noordoosten van Australië. De doejong leeft langs de kusten, in de baaien en de mangroven waar het zeegras leeft waarmee hij zich voedt.

Wat is het dieet van de doejong?

Met zijn grijpbare bovenlip graast de doejong op verschillende soorten planten die op de bodem van de zee groeien. Exclusief vegetariër, hij is vooral dol op phanerogamen, zeeplanten met bloemen en zaden die over het algemeen in de buurt van de kustlijn te vinden zijn. Zeegrassen maar ook algen vormen de 30 tot 40 kg voedsel die elke dag door de halicore wordt ingenomen. Gezien de lage energie- en voedingsopname van zijn voedsel, moet het zoogdier een grote hoeveelheid consumeren. Door de zeebodem te mengen, draagt ​​de doejong bij tot de vernieuwing van de vegetatie en de ontwikkeling van de lokale fauna (wrasses, trevallies, remoras, mul, enz.) die hem trouw volgen in zijn bewegingen.

Wat is de manier van leven van de doejong?

Een gedeeltelijke migrant, de herbivoor kan lange afstanden afleggen om de groei van zeeplanten te volgen, afhankelijk van het seizoen. Om zich te voeden, maakt hij duiken van 1 tot 4 minuten, maar hij kan tot 8 minuten onder water blijven. De soort heeft zowel overdag als ’s nachts gewoonten, zijn activiteiten zijn gekoppeld aan de getijden. Ondanks zijn imposante formaat is de sirene ongevaarlijk en behoorlijk angstaanjagend. Hij woont alleen, maar vormt af en toe een klein gezin met zijn partner en hun jongen. Als er voldoende voedsel is, kunnen groepen zich vormen en sociaal gedrag vertonen, zoals elkaars snuiten of andere lichaamsdelen wrijven. De doejong is een luidruchtig dier en communiceert met zijn medeschepselen door middel van een breed scala aan kreten en geluiden, afhankelijk van de boodschap die hij wil overbrengen.

Hoe wordt de kleine doejong grootgebracht?

De doejong heeft om 2 belangrijke redenen een laag geboortecijfer: het vrouwtje baart elke 4 tot 5 jaar een enkel jong en de geslachtsrijpheid van de soort is laat, ongeveer 10 jaar. Na een draagtijd van 11 tot 14 maanden wordt een kalfje geboren dat gemiddeld 1,20 m lang is en ongeveer 30 kg weegt. Zodra hij geboren is, wordt hij door zijn moeder naar de oppervlakte geduwd om zijn eerste ademtocht naar binnen te zuigen. De pasgeborene krijgt ongeveer 18 maanden borstvoeding en begint zich dan te voeden met planten. Hoewel gespeend, blijft de juveniel nog een paar jaar in de boezem van de moeder. Merk op dat vrouwtjes na een biologische onevenwichtigheid (weiden gedecimeerd tijdens een klimaatgebeurtenis bijvoorbeeld) instinctief stoppen met voortplanten uit angst hun nakomelingen niet te kunnen voeden.

Lees verder:  Wie was de Tasmaanse tijger? Waarom verdween hij?

Waarom is de doejong een bedreigde diersoort?

Als de orka en de tijgerhaai tot de weinige natuurlijke roofdieren van de doejong behoren, wegen andere bedreigingen op het dier. Het herbivore dieet beperkt de soort tot kustgebieden en ondiepe wateren, een habitat die bijzonder is blootgesteld aan menselijke activiteiten (toerisme, vervuiling, verstedelijking, enz.). Andere gevaren zijn verwondingen door scheepsschroeven en visnetten. Gejaagd om zijn vlees, is de doejong een gemakkelijke prooi gezien de traagheid van zijn bewegingen. Het zeezoogdier is door de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) ingedeeld in de kwetsbare categorie en opgenomen in bijlage 1 van CITES, als een soort die met uitsterven wordt bedreigd en waarvan de internationale handel verboden is. De levensduur van de doejong is 50 tot 70 jaar in het wild.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *