Degeneratieve myelopathie bij katten: oorzaken, symptomen, behandelingen en preventie

Een kat die verlamd is aan de achterhand kan zich soms verstoppen degeneratieve myelopathie. Ook wel MD genoemd, het is een ernstige, neurologische ziekte die het ruggenmerg aantast. Het vordert in de loop van de tijd en veroorzaakt spieratrofie en verlies van mobiliteit. Meestal gaat het om volwassen of zelfs oudere katten.

Vergelijker kattenverzekeringen! Gratis en vrijblijvend!

Ontdek wat het is katachtige degeneratieve myelopathiede oorsprong, symptomen, verschillende behandelingen om het dier te verlichten en preventiemiddelen.

Wat is degeneratieve myelopathie bij katten?

Myelopathie is een ziekte van het centrale zenuwstelsel. De cellen van het ruggenmerg, de motorneuronen, ondergaan progressieve degeneratie. De kat kan, net als de hond, getroffen worden. Beetje bij beetje verliest het dier zijn coördinatie en raken de achterpoten verlamd. Soms kunnen de klachten doen denken aan neurologische FIP of een hernia, waardoor een dringend bezoek aan de dierenarts noodzakelijk is.

Het ruggenmerg zorgt voor communicatie tussen de hersenen en de benen. Het wordt beschermd door het wervelkanaal, een reeks kleine gaatjes in elke wervel van de wervelkolom. Deze kleine gaatjes zijn uitgelijnd en creëren een kanaal dat over de gehele lengte van de wervelkolom loopt, van de basis van de schedel tot de onderkant van het lumbale gebied.

Wanneer de cellen van het ruggenmerg beschadigd zijn, kunnen de hersenen de benen niet meer normaal aansturen. Als we het ruggenmerg vergelijken met een elektrisch netwerk, is MD de slijtage van de isolatie van de kabels, waardoor de informatiestroom wordt verstoord. De zenuwen zenden dus niet langer correct de boodschappen uit die nodig zijn voor bewegingen.

Wat zijn de oorzaken van deze verlamming van de achterhand?

De ziekte is vaak erfelijk. Het ontwikkelt zich doorgaans rond de leeftijd van 7 jaar bij de kat. Hoewel we de betrokken genen nog niet kennen, wordt de aandoening bij bepaalde rassen vaker aangetroffen, wat op erfelijkheid duidt, maar zonder formeel bewijs.

Leeftijd is ook een factor wat bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van MD. Dit is daarom soms het gevolg van natuurlijke veroudering van motorneuronen die het lichaam minder goed kan regenereren.

Tenslotte vermoeden wij ook milieutoxines en virussen eerder gevangen. Ze zouden de bron kunnen vormen van bepaalde degeneratieve myelopathieën. Dit zijn onderzoeksrichtingen die nog niet volledig zijn opgehelderd.

De oorsprong blijft daarom in de huidige stand van onderzoek nog steeds onduidelijk.

Hoe herken je de symptomen van myelopathie bij katten?

De eerste tekenen kunnen heel subtiel zijn en worden mogelijk niet opgemerkt door eigenaren. Het dier kan gewoon onhandig lijken of sprongen missen. Vervolgens gaan we ervan uit dat deze veranderingen verband houden met de leeftijd, zonder noodzakelijkerwijs aan een ziekte te denken.

Naarmate de ziekte vordert, worden de symptomen steeds duidelijker. Kat verliest motorische vaardigheden. We zien hem met zijn achterpoten slepen, zijn evenwicht verliezen, ook het opstaan ​​kost hem moeite. Het wordt na verloop van tijd erger. Beetje bij beetje ontwikkelt het dier zich richting verlamming van de achterhand en smelten de spieren in dit gebied, omdat ze niet meer gestimuleerd worden. Dit strekt zich uit tot aan de voorpoten en de kleine katachtige wordt incontinent, zowel urine als fecaal.

In dit stadium wordt de levenskwaliteit van de kat sterk beïnvloed en kan het nodig zijn om samen met de dierenarts na te denken over manieren om hem te helpen zijn waardigheid te behouden. Het is een pijnlijk moment, zowel voor de kleine katachtige als voor zijn mens.

De diagnose van de dierenarts wordt doorgaans gesteld door middel van eliminatie, omdat er geen specifieke test voor de ziekte bestaat. Vervolgens voert hij een reeks onderzoeken uit, zoals:

• Röntgenstralen;
• Eén of meerdere bloedonderzoeken;
• Mogelijk MRI (Magnetic Resonance Imaging);
• Soms een onderzoek van het hersenvocht om ontstekingsziekten uit te sluiten die soortgelijke symptomen veroorzaken.

Zijn er behandelingen voor getroffen katten?

De ziekte is ongeneeslijk. De dierenarts zal zich daarom richten op het behandelen van de symptomen om het dier zo goed mogelijk te ondersteunen. Het doel is om de best mogelijke kwaliteit van leven te behouden. Ontstekingsremmers worden soms voorgeschreven om het comfort te verbeteren. Sommige eigenaren kunnen hun toevlucht nemen tot homeopathie of acupunctuur om de mobiliteit te behouden.

Het is ook noodzakelijk om de omgeving van de kat aan te passen. Installeer bijvoorbeeld hellingen zodat de kleine kat toegang kan blijven houden tot zijn favoriete plekjes, kies kattenbakken met de laagst mogelijke randen (modellen voor kittens bijvoorbeeld), plaats antislipmatten om vallen te voorkomen.

Er is een systeem op wielen op de markt (een zogenaamde orthopedische trolley) om de achterhand te ondersteunen en uw kleine metgezel te helpen zich zelfstandig te verplaatsen. Dit stimuleert de bloedcirculatie, bevordert de fysieke activiteit en beperkt daardoor de spierverspilling. Ook draagt ​​de trolley bij aan het onderhoud van de gewrichten. Het is echter belangrijk om uw spieren en mobiliteit zo lang mogelijk te behouden om een ​​goede kwaliteit van leven te garanderen. Dit kan gepaard gaan met specifieke oefeningen, fysiotherapie of osteopathiesessies.

De prognose is ongunstig, omdat er geen curatieve behandeling kan worden gegeven, maar alleen ondersteuning.

Hoe MD bij katten voorkomen?

Preventiemiddelen zijn zeer moeilijk te implementeren, omdat we de oorsprong van de ziekte en de mechanismen ervan nog niet kennen.

Wij weten dat een gezonde levensstijl en uitgebalanceerd dieet bijdragen aan de algemeen goede gezondheid van onze dieren, en dat geldt ook voor ons. We weten ook dat regelmatige veterinaire controles bijdragen aan de goede verzorging van onze kleine viervoeters en vooral aan het vroegtijdig opsporen van eventuele problemen. Dit helpt om strategieën snel te implementeren en de progressie van de ziekte te vertragen.

Momenteel werken onderzoekers aan het begrijpen van degeneratieve myelopathie en het vinden van preventiemiddelen. Vooruitgang op genetisch gebied kan op een dag leiden tot screening en gerichte behandelingen. Dit is nog niet mogelijk.

Degeneratieve myelopathie, hoewel ongeneeslijk, verloopt bij elke kat met een andere snelheid. Het is daarom belangrijk om hem goed te ondersteunen om hem een ​​gelukkig dagelijks leven in uw bedrijf te bieden. Zoals schrijfster Colette zo mooi zei: “Tijd die je met een kat doorbrengt, is nooit verspilde tijd”. Het is daarom essentieel om van elk moment in zijn gezelschap te genieten en hem alle liefde te bieden die hem zal voeden om deze vreselijke ziekte het hoofd te bieden.

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 09/11/2023