De zeeleeuw, uit de zeeleeuwenfamilie

Met een gewicht tot een ton is de zeeleeuw een zeezoogdier dat langs de kusten van de Indische en Stille Oceaan leeft. Close-up van een massief dier, ook wel bekend als een zeeleeuw.

Zeeleeuw identiteitskaart

De zeeleeuw behoort tot de familie Otariidae en wordt daarom ook wel zeeleeuw genoemd. In deze familie onderscheiden we enerzijds zeeleeuwen en anderzijds pelsrobben (beter bekend als zeeberen). De noordelijke zeeleeuw of Stellerzeeleeuw (Eumetopia jubatus) is de grootste van de otariids. De oorsprong van zeeleeuwen gaat bijna 25 miljoen jaar terug. Deze dieren maken deel uit van de vinpotigen, een orde van in het water levende zoogdieren waarvan de ledematen in vinnen zijn veranderd, in tegenstelling tot de fissipeds die terrestrische vleesetende zoogdieren zijn.

Beschrijving van de zeeleeuw

De zeeleeuw heeft een enorm, spoelvormig lichaam en een brede borst. Zijn achterpoten kunnen worden opgevouwen, waardoor hij onder water kan navigeren en vrij behendig op het land kan bewegen. Zijn ronde kop versierd met uitwendige oren vertoont lange vibrissae die hem helpen zijn prooi te detecteren. De kleding van zeeleeuwen verschilt per soort: sommige zijn zwart, andere bruin of bijna blond van kleur. Bij de zeeleeuw is seksueel dimorfisme zeer uitgesproken, het mannetje is namelijk drie tot vier keer groter dan het vrouwtje. Hun grootte en gewicht variëren van 1,50 meter en 300 kilogram voor vrouwelijke Australische en Californische zeeleeuwen tot 3 meter en 1 ton voor mannelijke Stellerzeeleeuwen.

Bereik van zeeleeuwen

De verspreiding van dit zeedier is zeer gevarieerd en omvat verschillende kustgebieden van de Indische Oceaan (Nieuw-Zeeland en Australië) en de Stille Oceaan (van de Verenigde Staten, vooral in Zuid-Californië, tot de Galapagos-eilanden), waar ze in kolonies leven. Afhankelijk van de regio’s van de wereld zijn er verschillende soorten, zoals:

• De Californische zeeleeuw: Amerikaanse westkust, Alaska, Canada, Mexico;
• Stellers zeeleeuw: Noordelijke Stille Oceaan, tussen Rusland en Japan en ook in Alaska;
• De Zuid-Amerikaanse zeeleeuw: twee kusten van Zuid-Amerika (Argentinië en Chili);
• De Australische zeeleeuw: eilanden in het zuidwesten van Australië.

zeeleeuw dieet

Het zeezoogdier blijft in de buurt van de kusten waar het zich voornamelijk voedt met vissen zoals koolvis, haring, lodde, makreel, roodbaars, zalm en steur. De zeeleeuw eet ook garnalen, weekdieren en koppotigen zoals inktvis en octopus. De Steller-zeeleeuw staat ook bekend als een roofdier van jonge pels- of gewone zeehonden.

Gedrag van zeeleeuwen

De zeeleeuw is een gezellig dier dat niet als migrerend wordt beschouwd. Als een mannetje lange afstanden aflegt om een ​​vrouwtje te vinden, dwaalt hij nauwelijks ver van zijn geboorteplaats af. Een uitstekende zwemmer dankzij zijn borstvinnen die hem helpen zichzelf voort te stuwen, de zeeleeuw weet ook hoe hij zich gemakkelijk op het land moet voortbewegen. Om zich te voeden, duikt het zoogdier over het algemeen tot 60 meter (zelden meer dan 140 m) en blijft niet langer dan twee minuten in apneu. Naast zijn zicht aangepast aan water, heeft hij een goed reukvermogen en een fijn gehoor. Tijdens het broedseizoen vormt het mannetje een harem en verdedigt hij vurig zijn territorium door middel van rituele gevechten: grommen, brullen, kopstoten en bijten.

Reproductie van de zeeleeuw

Tijdens de paartijd, die half mei begint, nestelen de mannetjes zich op een rots en blijven daar tot juli zonder eten of drinken. Ze zullen pas na het paren terugkeren naar de zee om zich te voeden.Bij de zeeleeuw begint het embryo zich pas te ontwikkelen nadat het in de baarmoeder is geïmplanteerd, wat leidt tot een draagtijd van ongeveer 50 weken. Om de 2 jaar baart het vrouwtje een enkel kalf van 17 tot 24 kg en een lengte van 1 meter. Borstvoeding kan 1 jaar duren, maar het jong blijft soms tot 3 jaar dicht bij zijn moeder. Mannetjes en vrouwtjes bereiken hun geslachtsrijpheid tussen 3 en 6 jaar oud, maar zullen zich pas voortplanten op de leeftijd van ongeveer 9 jaar.

Staat van instandhouding van zeeleeuwen

De belangrijkste roofdieren van de zeeleeuw zijn orka’s en haaien. De populaties zeeleeuwen in het westen zijn sinds de jaren zeventig met 70-80% afgenomen en blijven dalen. In kwestie: commerciële en traditionele jacht, hun onbedoelde vangst in visnetten, vervuiling (inclusief koolwaterstoffen) en de achteruitgang van hun gebruikelijke prooi als gevolg van overbevissing. Als de Japanse zeeleeuw onlangs is verdwenen, worden andere soorten als bedreigd beschouwd door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN), zoals de Galapagos-zeeleeuw, de zuidelijke zeeleeuw of geclassificeerd als “kwetsbaar” (noordelijke pelsrob, Guadalupe-eilandzee leeuw, Nieuw-Zeelandse zeeleeuw). De levensduur van de zeeleeuw varieert van 18 tot 25 jaar.