De Titanoboa, uitgestorven soort van de grootste slang aller tijden

De Titanoboa wordt beschouwd als de grootste slangensoort die ooit op aarde heeft bestaan. Het bezorgt rillingen over de rug, maar dit specifieke dier bestaat vandaag niet meer. Om hem te ontmoeten, zouden we terug moeten gaan naar tijden waarin de wereld heel anders was. Klaar om terug te gaan in de tijd?

De wereld van de Titanoboa

De Titanoboa leefden tijdens het Paleoceen, een tijd tussen 53 en 65 miljoen jaar geleden. De dinosaurussen zijn toen gewoon verdwenen. Deze lange periode was niet stabiel in temperatuur en vochtigheid. Het werd gekenmerkt door wat een Paleoceen Eoceen Thermisch Maximum (PETM) wordt genoemd dat ongeveer 56 miljoen jaar van ons vandaan plaatsvond. Het is een korte periode in de geschiedenis van de aarde waarin snel een enorme hoeveelheid koolstof in de atmosfeer vrijkwam. Dit resulteerde in een sterke temperatuurstijging, plus 5 tot 8°C in slechts 20.000 jaar. Continenten en oceanen begonnen er net uit te zien zoals ze er nu uitzien. In Noord-Amerika hebben zich dichte bossen ontwikkeld en op het Australische continent mangroven. De fauna is zeer gevarieerd en onder de dieren van die tijd bevond zich de Titanoboa die leefde in het vochtige bos waar de jaarlijkse gemiddelde temperatuur tussen de 30 en 34°C ligt.

Hoe zag de Titanoboa eruit?

Wetenschappers brachten deze gigantische slang tot leven uit fossiele resten. Ze schatten dat de lengte gemiddeld 13 meter was en af ​​en toe 15 meter kon worden. Het was waarschijnlijk 1 meter breed. Het gewicht was ook aanzienlijk, met een gemiddelde van 1,1 ton, uitzonderlijk 1,8 ton.

Onderzoekers vergelijken de Titanoboa met boa constrictors, zeer grote slangen die tegenwoordig in het wild op het Amerikaanse continent te vinden zijn. Het is bekend dat ze hun prooi samendrukken om ze te doden voordat ze worden geconsumeerd. Maar deze zijn niet hoger dan 4,5 meter. De Titanoboa was dus waarschijnlijk niet giftig. Sommige wetenschappers hebben het nauwkeuriger vergeleken met de anaconda, een semi-aquatische slang die ook een zeer goede zwemmer blijkt te zijn. De kennis die we ontwikkelen is gebaseerd op onze bevindingen. Momenteel wordt, bij gebrek aan ander bewijs, de Titanoboa beschouwd als het grootste roofdier op aarde gedurende minstens 10 miljoen jaar.

Hoe weten we dat de Titanoboa heeft bestaan?

Het was in 2009, in Colombia, dat fossiele resten van dit dier werden gevonden. Ze bevonden zich in een kolenmijn in La Puente Pit, op het schiereiland Guajira. De naam van de mijn, Cerrejón, inspireerde de wetenschappelijke naam van de slang die is Titanoboa cerrejonensis.

Op dezelfde plek zijn ook resten gevonden van een uitgestorven krokodillensoort. Hun lengte wordt geschat op slechts 1,83 – 2,13 meter. Terwijl moderne reuzenslangen zich voeden met krokodillen, concluderen wetenschappers dat het een frequent voedsel zou kunnen zijn voor de Titanoboa.

De reconstructie van uitgestorven dieren

De paleontoloog neemt deel aan de opgravingen en neemt monsters van fossiele organismen in het veld, die hij vervolgens in het laboratorium bestudeert. Tegenwoordig zijn nieuwe technologieën erg handig om 3D-modellen te maken en zo het uiterlijk van uitgestorven dieren te reconstrueren. Van de gevonden skeletelementen vullen de wetenschappers hun kennis van het leven en zijn evoluties aan. Vervolgens voegen ze de spieren toe die in grote mate bijdragen aan het uiteindelijke uiterlijk van het dier. Het is duidelijk dat de proportie en positie van de ingewanden meer een kwestie van hypothese en verbeelding zijn. Wat de kleur van de huid betreft, kunnen de gevonden monsters soms nauwkeurige informatie geven. Vaak is dit ook een werk van de verbeelding.