De Tijger, Emblematische Carnivoor: Waar En Hoe Leeft Hij?

De kracht en majesteit van de tijger fascineert de mens al eeuwen. Onder zijn oranje jurk met zwarte strepen gaat een superroofdier schuil dat groter en krachtiger is dan de leeuw. Maak kennis met de echte koning der dieren!

Tijger identiteitskaart

De tijger (panthera tigris) behoort tot de orde Carnivora en de familie Felidae van het geslacht Panthera. Er zijn zes levende ondersoorten:

Siberische tijger (Panthera Tigris Altaica);
De Zuid-Chinese tijger (Panthera Tigris amoyensis) bedreigd leeft alleen in gevangenschap;
De Indochinese Tijger (panthera tigris corbetti);
De Maleise tijger (Panthera Tigris Jacksoni);
De Sumatraanse tijger (panthera tigris sumatrae);
De Bengaalse tijger (panthera tigris tigris).

Drie andere soorten zijn uitgestorven:

De Bali-tijger (Panthera tigris balica);
De Javaanse Tijger (Panthera Tigris sondaica);
De Kaspische tijger (Panthera Tigris virgata).

Namelijk: de koningswitte tijger is een Bengaalse tijger die lijdt aan leucisme, een recessief gen dat wordt overgedragen op pasgeborenen. Door te voorkomen dat het zich in het bos camoufleert, vormt de kleur van zijn vacht een zwak punt voor het dier.

De tijger, een atletisch dier

De tijger is de grootste en krachtigste van alle katachtigen, vóór de leeuw. Zijn oranje vacht met zwarte verticale strepen wordt dikker ter hoogte van de nek, tot het punt dat het mannetje een halsband vormt. De binnenkant van de ledematen, de borst en de wangen hebben een witte vacht. Zijn afgeronde oren vertonen een zwarte buitenzijde onderbroken in het midden van een grote witte vlek. Zijn ogen zijn goud tot groen van kleur. Overvloedige vibrissae verlengen zijn korte snuit. De hoektanden van de tijger kunnen 9 cm bereiken en zijn de langste van alle huidige katachtigen. Zijn intrekbare klauwen zijn tot 10 cm lang. De grootte van het dier varieert van 1,40 m tot 3,30 m. Het gewicht is 65 tot 185 kg voor vrouwen en 180 tot 320 kg voor mannen.

Lees verder: Steenbok, een schadelijk insect voor huizen

Van Rusland tot India

Het assortiment van de tijger omvat Eurazië, van Rusland tot Korea, inclusief China en India. Zo is het te vinden in Thailand, Bangladesh, Vietnam, Nepal, Bhutan, Birma, Laos, Cambodja, Maleisië of zelfs in Indonesië op het eiland Sumatra. De katachtige leeft in tropische bossen, mangroven, zwaar beboste gebieden, moerassen en kan op een hoogte van 4.000 m leven.

De tijger, een grote eter

De tijger is een carnivoor die zich voornamelijk voedt met middelgrote tot grote dieren (tot vijf keer zijn gewicht) en voornamelijk met herbivoren: herten, reekalfjes, elanden, wilde zwijnen, buffels, tapirs, vossen; lynxen, apen, gaurs en bantengs (Aziatische runderen). De kat kan ook de nakomelingen van zeer grote dieren (olifanten, neushoorns) verorberen en zijn menu aanvullen met vissen, vogels, knaagdieren, Insecten en reptielen. De hoeveelheid voedsel die hij binnenkrijgt is gemiddeld 18 tot 20 kg per dag.

Een zeer scherpe jachttechniek

De kat zoekt zijn voedsel bij voorkeur bij zonsopgang of zonsondergang. Het jaagt vanuit een hinderlaag, zijn techniek is om zijn doelwit stilletjes van achteren te naderen en er op het allerlaatste moment op af te springen. Dankzij zijn krachtige kaken en tanden bijt hij zijn prooi in de nek, wat meestal een fatale breuk veroorzaakt. Indien nodig gebruikt de tijger zijn stevige poten om zijn slachtoffer tegen de grond te houden en af te maken.

De tijger: solitair en territoriaal

De tijger is een solitair dier en deelt zijn territorium niet. Hij markeert het met zijn urine, zijn uitwerpselen of door aan de schors van bomen te krabben. De kat kan echter een uitzondering maken als hij een emotionele band met een soortgenoot onderhoudt. Op een grondgebied van tussen de 30 en 70 km2 heeft hij een of meer holen waar hij overdag rust. De enige katachtige die graag zwemt, steekt gemakkelijk waterwegen van 6 tot 8 km breed over. Deze goede atleet kan tot 50 km/u rennen en tot 11,5 m lang springen.

Lees verder: Europese vijverschildpad, discrete en schuwe zoetwaterschildpad

De tijger paart en vertrekt dan

De broedperiode vindt het hele jaar door plaats en de loopsheid duurt tien dagen, maar de tijgerin baart maar om de twee of drie jaar. Na het paren vertrekt het mannetje en laat het aan zijn partner over om hun nakomelingen groot te brengen. Na een draagtijd van honderd dagen baart het vrouwtje maximaal zes welpen, gemiddeld tussen de twee en drie. (Merk op dat de term tigron de baby’s van een tijger en een leeuwin aanduidt). De kleintjes – die 1,5 kg wegen – openen hun oogjes tussen 6 en 11 dagen en horen ongeveer 10 dagen. De moeder verzorgt ze de eerste twee maanden en brengt ze dan kleine prooien. Als de jongen 8 maanden oud zijn, gaat de moeder met ze jagen en leert ze haar technieken. Preadults verlaten hun familie rond de 18 maanden.

De tijger, een bedreigde diersoort

Als superroofdier wordt een gezonde volwassen tijger door geen enkel dier belaagd. De katachtige werd echter bijna uitgeroeid tijdens de jachten die plaatsvonden in de 19e en vroege 20e eeuw om als trofeeën te dienen of voor de bonthandel. Op dat moment daalde het aantal wilde tijgers met 95%. Tegenwoordig zijn de belangrijkste bedreigingen voor het zoogdier het verdwijnen van zijn natuurlijke habitat en stroperij om traditionele medicijnen te bieden. Sinds 2010 werken het World Wide Fund for Nature (WWF) en de regeringen van de dertien tijgerlanden samen om de populatie wilde tijgers te verdubbelen met als doel om tegen 2022 6.000 dieren te bereiken.

Lees verder: Amegilla cingulata, blauwgebande solitaire bij!