De mussen ja, de chickadees nee! Hoe kan ik het uitleggen aan mijn jager kat?

Katten zijn geboren jagers, roofdieren aan de top van hun binnenlandse ecosysteem. Hun jagerinstinct manifesteert zich vaak in hun spellen, hun verkenningen en helaas soms in hun sockets, vooral vogels. Onder de vele soorten vogels die onze tuinen bevolken, merken we vaak dat bepaalde katten bijzonder aangetrokken lijken tot specifieke prooi. Een kat kan bijvoorbeeld grote interesse in mussen tonen maar chickadees negeren. Waarom deze voorkeur? Is het mogelijk om dit gedrag te begrijpen en uit te leggen aan onze katachtige metgezel? En wat kunnen we vooral doen om de lokale fauna te behouden en tegelijkertijd het natuurlijke instinct van onze kat te respecteren?

Jagende instinct in katten: een natuurlijk erfgoed

Voordat u specifieke voorkeuren voor bepaalde vogelsoorten invoert, is het belangrijk om te begrijpen wat de jacht bij katten motiveert. Afkomstig uit de wilde kat, behoudt de binnenlandse kat een zeer sterk instinct dat hem ertoe aanzet om prooi op te sporen en te vangen, zelfs wanneer hij thuis goed wordt gevoed. Dit gedrag is een integraal onderdeel van zijn levensstijl.

De kat gebruikt verschillende zintuigen om zijn prooi te vinden: zicht, gehoor, aanraking en geur. Zijn fijne hoorzitting stelt hem in staat om vleugels te detecteren of discrete bewegingen, terwijl zijn ogen geschikt zijn om de kleinste bewegingen te vinden, zelfs in het donker.

Wat een kat drijft, hangt ook af van de beschikbaarheid van prooi in zijn omgeving. Kleine zoogdieren (muizen, mulots), reptielen, insecten en natuurlijk vogels maken deel uit van zijn natuurlijke dieet. In stedelijke of peri -stedelijke gebieden worden vogels vaak het belangrijkste doelwit.

Mussen en chickadees: twee zeer verschillende soorten

Mussen en chickadees zijn veel voorkomende vogels in onze tuinen, maar ze hebben opmerkelijke verschillen in hun gedrag, grootte, behendigheid en gewoonten, die de jachtkeuzes van uw kat kunnen beïnvloeden.

De mus

De mus is een vrij robuuste kleine vogel, een gemiddelde grootte van ongeveer 14 cm. Hij woont vaak in groepen, op de grond of in struiken, waardoor hij toegankelijker kan worden voor kattenjacht. De mus is ook een terrestrische vogel die op zoek is naar zijn voedsel (zaden, insecten) op de grond, waardoor het gemakkelijker is om een ​​kat te zien en te vangen.

De chickadee

De chickadees daarentegen zijn kleiner, vaak levendiger en bovenal wendbaarder. Hun grootte varieert ongeveer 10 tot 12 cm, maar hun gedrag is heel anders: ze besteden het grootste deel van hun tijd aan het verkennen van de takken en gebladerte van de bomen, met opmerkelijke snelheid en flexibiliteit van tak naar tak springen.

Ze zijn ook meestal achterdochtig, vliegen weg zodra ze een gevaar waarnemen. Hun vaak in hoogte, hun snelheid en waakzaamheid betekent dat ze over het algemeen moeilijker te vangen zijn voor een roofdier zoals de kat.

Waarom jagen katten liever mussen en geen kuikens?

De keuze van de kat tussen mussen en chickadees kan worden verklaard door verschillende factoren die gekoppeld zijn aan jachtgemak, vogelgewoonten en kattenjachtstrategie.

Toegankelijkheid en positie van prooi

De mussen, vaak op de grond of op lage hoogte, zijn prooi gemakkelijker te herkennen en te vangen. De kat, die over het algemeen op de grond jaagt, zal minder moeilijk zijn om een ​​mus te verrassen dat druk is op zoek naar zijn voedsel op de grond.

Omgekeerd blijft de chickadee op de takken of vliegt snel, waardoor de kat veel moeilijker wordt. De chickadee is vaak buiten het directe bereik van de kat, wat zijn kansen op succes vermindert.

Alertheid

De chickadees staan ​​bekend om hun voorzichtigheid. Ze hebben een sterke waakzaamheid ontwikkeld en wegvliegen op het minste teken van gevaar. De mussen zijn vaak sociaal en minder nerveus, vooral wanneer ze in een groep zijn, waardoor ze minder attent kunnen zijn voor de roofdieren wanneer ze zich voeden.

Leggrootte en moeilijkheid vastleggen

De mus, massiever dan Chickadee, biedt een gemakkelijkere, stabielere en waarschijnlijk meer bevredigende socket voor de kat. De kleinere en snellere kuikens zijn ingewikkelder om te masteren.

Kunnen we dit gedrag aan uw kat “uitleggen”?

De gelijkmatige gedomesticeerde kat staat niet open voor menselijke communicatie zoals we zien. Hij zal een verbale uitleg niet begrijpen over waarom jagen of niet op zo’n soort jagen. Het instinct blijft de belangrijkste motor van zijn acties.

We kunnen echter handelen naar de context en de stimulatie die het gedrag aanmoedigt of remt:

• Beperk de toegang tot de gebieden waar vogels wonen: installeer bijvoorbeeld feeders uit het bereik van de kat of maak vogelschuilplaatsen met dichte hagen of bossige bomen, minder toegankelijk voor Cat.
• Bied haar alternatieven voor kattenjacht: games, interactief speelgoed, mentale stimulatie om haar jachtergie elders te kanaliseren.
• Surveillance en begeleiding: wanneer u uw kat laat uitgaan, controleert u het gedrag en komt u indien nodig in om te voorkomen dat het te roofzuchtig wordt.

Bescherm vogels terwijl ze de kat respecteren

Katten die jagen op vogels, nemen helaas deel aan een significante impact op de lokale biodiversiteit, met name op bepaalde reeds verzwakte soorten. Dit vormt een dilemma: respecteer het natuurlijke instinct van de kat terwijl het dieren in het wild beschermt.

Enkele praktische oplossingen:

• Klokkraag : Hoewel controversieel over de effectiviteit ervan, kan de klokketting vogels waarschuwen voor de aanwezigheid van de kat, waardoor het de kans krijgt om weg te vliegen.
• Beperk het uitje tijd : Laat de kat alleen op bepaalde tijden van de dag naar buiten komen wanneer vogels minder actief zijn, kunnen risico’s verminderen.
• Tuinontwikkeling : Creëer veilige gebieden voor vogels met dikke struiken en hoogtesnestdozen.
• Katstimulatie thuis : Hoe meer je kat in je huis wordt gestimuleerd, hoe minder hij zal proberen te jagen.

Samenvattend, het feit dat je kat meer mussen drijft dan chickadees is vooral uitgelegd door gemak van toegang, gedrag en kenmerken die specifiek zijn voor deze vogels. De kat volgt zijn instinct, maar met een beetje aandacht is het mogelijk om zijn gedrag te oriënteren om de negatieve effecten op de lokale biodiversiteit te beperken.

Als we een kat niet kunnen “uitleggen” dat bepaalde vogelsoorten moeten worden bewaard, kunnen we daarentegen op zijn omgeving en zijn manier van leven handelen om een ​​meer respectvolle samenwonen tussen onze vierpotjes en de vogels van onze tuinen te bevorderen.

Door Juliette Garnodier – Dr Veterinary – Gepubliceerd op 04/09/2025