De meester voor de hond opleiden: waarom is dit bevel duidelijk?

Dit is een zin die je misschien al hebt gehoord: je moet beginnen met het opleiden van de meester voordat je de hond opvoedt. Maar wat betekent dit echt en waarom is het de beste manier om‘Leer uw dier op ? Dit is wat we zullen ontdekken.

Onderwijs speelt een sleutelrol bij het opbouwen van het hondentemperament

Het feit dat het essentieel is om de meester te onderwijzen, begint van een observatie waarvan we ons niet altijd bewust zijn: de manier waarop het hondenleren zal worden beheerd, bepaalt gedeeltelijk zijn temperament van een volwassen dier.

Inderdaad, de persoonlijkheid van een unieke hond is gebouwd volgens verschillende factoren:

• zijn race;
• De manier waarop het spenen de puppy gebeurde;
• socialisatie;
• de omgeving waarin het groeit;
• Onderwijsmethoden gebruikt.

Het is vooral tijdens de eerste levensjaren dat de hond zijn temperament zal opbouwen, volgens de ervaringen die hij heeft geleefd. Als het heel goed mogelijk is om een ​​volwassen hond opnieuw op te duiden of desensibiliseren, kost het meer tijd en investeringen dan met een opleiding die al op jonge leeftijd is uitgevoerd. Het heeft daarom de voorkeur om vanaf het begin te vertrekken op goede funderingen, en dit gaat vaak door de deconstructie van bepaalde ontvangen ideeën en door de Masterbewustzijn van de echte behoeften van zijn hond. Bovendien zijn er verschillende onderwijsmethoden. Het is daarom belangrijk voor de meester om te trainen om erachter te komen hoe de hond leert en naar welke leerstijl het beter is om te draaien.

Leer de meester over de behoeften van de hondensoort

Maar voor een hond opleidenhet is in de eerste plaats essentieel om de specifieke behoeften van de hondensoort te kennen. Hierin is het belangrijk dat de meester wordt gevormd, om geen gedrag te projecteren op het dier die in feite specifiek zijn voor mensen. Dit wordt antropomorfisme genoemd. Te veel meesters denken nog steeds dat hun hond jaloers, wrok, manipulator of zelfs bescheiden is. Deze concepten zijn echter niet van toepassing op onze dieren, die niet op dezelfde manier op dezelfde manier zien als wij. Ze bedenken bijvoorbeeld geen dingen op een binaire manier, afhankelijk van wat goed en slecht, rechtvaardig en oneerlijk, goed of slecht is. Opportunisten (en het is hier geen afwijkende term omdat het hun aard is), geven ze de voorkeur aan situaties die hen plezier brengen en ontvluchten degenen die ongemak genereren.

Een ander voorbeeld: honden hebben niet dezelfde sociale codes als wij. Als twee honden die elkaar ontmoeten natuurlijk het achterste zullen snuiven, is het duidelijk een manier van begroeting die ons onbeleefd, zelfs schokkend lijkt. Proberen om te voorkomen dat de hond op deze manier hallo tegen een congener zegt, kan echter misverstanden veroorzaken, zelfs conflicten.

Het is ook essentieel voor Ken de basisbehoeften van de honddie noodzakelijk moet worden gevuld om te hopen een uitgebalanceerd dier te hebben, goed in zijn benen, dat geen gedragsstoornissen ontwikkelt.

Dit gaat door:

• voedsel;
• dagelijkse fysieke en mentale kosten;
• sociale interacties;
• zorg;
• Rekening houdend met de details van elk ras (sommige honden ondersteunen helemaal niet om bijvoorbeeld alleen te worden gelaten).

Dit alles weten is noodzakelijkerwijs in staat zijn om je manier van samenwonen aan te passen en je hond op te leiden.

Heer mensen om de communicatiemiddelen van honden te herkennen

Een ander bijzonder leerzaam element dat de meester zou profiteren van het leren voordat de opleiding van de hond wordt gelanceerd: onze dieren communiceren niet op dezelfde manier als wij.

Tussen mensen komen we voornamelijk in verbale taal (en een klein beetje lichaamstaal). Maar onder honden gaat communicatie door verschillende elementen:

1. Vocalisaties (blaffen, grunts, incubators, enz.).
2. Geuren, vooral door feromonen. Dit zijn chemicaliën die op natuurlijke wijze worden afgescheiden door het lichaam van het dier en waardoor het veel informatie kan overbrengen aan de kerels: stemming, seksuele beschikbaarheid, territoriale markering, enz.
3. Lichaamscommunicatie. Het omvat lichaamshouding of gezichtsuitdrukkingen van het gezicht. Het gaat ook om wat verzendingssignalen wordt genoemd. Dit zijn gezichtsuitdrukkingen die door de hond worden gebruikt wanneer hij zich in ongemak voelt, wanneer hij de druk wil brengen om te vallen, niet om een ​​situatie te begraven. Er zijn er verschillende, om te observeren volgens de context: geeuwen, afleidingen van het hoofd, vouwen van de ogen, bypass, likken truffels, enz. Leren om je signalen te ontcijferen en gevoelig te zijn, stelt je in staat te weten wanneer de hond zich niet comfortabel voelt, waardoor we ons eigen gedrag kunnen aanpassen en het risico van accidenten beperken en het risico op accidenten, zoals bitjes.

De rol van de hondenopleider

Het is een vrij recente baan, die is verschenen met de evolutie van onderwijsmodi. De hondenopleider zal een echte intermediaire rol spelen tussen dieren en mens. Hij zal noodzakelijkerwijs beginnen door zijn kennis eerst aan de meesters over te brengen, om hen uit te leggen welke elementen niet noodzakelijkerwijs geschikt zijn voor de relatie met een hond is sereen en aangenaam.

Sleutels voor succesvol onderwijs

Voor een hond opleidensommige bases zullen essentieel zijn.

1. Rekening houdend met zijn behoeften, zoals we hierboven vermeldden.
2. Samenhang. De hond kan niet leren of verzoeken en limieten constant veranderen.
3. Respect. Het is essentieel, om te hopen een relatie van vertrouwen en harmonieus te creëren. Dit houdt in dat rekening wordt gehouden met het welzijn van de hond, vooral met betrekking tot de gekozen onderwijsmethoden. Als mensen lang dachten dat het voldoende was om de hond te domineren, om het te “trainen” om te krijgen wat we van hem willen, weten we nu dat positieve benaderingen op de lange termijn veel effectiever zijn en niet de schadelijke fysieke en psychische effecten van dwangmethoden hebben. We zullen u daarom adviseren om positief onderwijs te bevorderen, die de hond beloont wanneer hij het verwachte gedrag heeft.
4. Geduld en welwillendheid. Leven met een hond is niet altijd gemakkelijk, er zijn noodzakelijkerwijs ups en downs en onderwijs kost tijd. Maar het is in elk geval een noodzakelijkerwijs verrijkend avontuur, vooral als we de moeite nemen Om onze hondengenoten beter te kennen.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 26/04/2025