De mara, het derde grootste knaagdier

Een soort die endemisch is in Argentinië, de mara heeft een ongewoon uiterlijk. Als het silhouet op het eerste gezicht doet denken aan dat van een haas, zijn de twee zoogdieren niet verwant. Portret van de mara, het op twee na grootste knaagdier ter wereld.

Mara: welke diersoort is het?

de mara (dolichotis patagonum) wordt ook wel de Patagonische haas of pampahaas genoemd. Het knaagdier behoort tot de hystrichomorfe onderorde, zoals de nutria of het stekelvarken, en tot de familie Cavid. Met de halofiele cavia (dolichotis salinicola), vormt het het geslacht dolichotis. De mara is verdeeld in 2 ondersoorten volgens de verspreiding binnen de Argentijnse provincies:

• Dolichotis patagonum centricola ;
• Dolichotis patagonum patagonum (woont zuidelijker dan zijn soortgenoot).

De grootte van het zoogdier is tussen de 70 en 75 cm lang en het gewicht tussen de 8 en 16 kg, waarbij het mannetje corpulenter is dan het vrouwtje. Zijn korte, haarloze staart meet ongeveer 5 cm. De afmetingen van de mara maken het tot het op twee na grootste levende knaagdier na de capibara en de bever.

Hoe ziet de Patagonische haas eruit?

Het silhouet van de mara doet denken aan een haas, een kangoeroe en een klein hert. Zijn gezicht wordt verlengd door een afgeronde snuit en zijn oren zijn iets korter en spitser dan die van een konijn. De dichte vacht van het knaagdier krijgt een grijsbruine tint op de rug, wit op de buik en oranje in de nek. Zijn staart draagt ​​een zwarte vlek omzoomd door een witte pony. Uitgerust met 3 vingers, zijn zijn achterpoten langer en gespierder dan zijn voorpoten, die 4 tenen hebben. De mara heeft drie zeer scherpe zintuigen: zijn gehoor, zijn zicht en zijn sterk ontwikkelde reukvermogen stellen hem in staat om gemakkelijk de aanwezigheid van roofdieren te detecteren.

Is de mara net zo snel als de Europese haas?

Met zijn krachtige ledematen is de pampashaas – net als de Europese haas – gebouwd om te racen. (Ter herinnering, de twee zoogdieren lijken op elkaar maar zijn niet verwant, de Europese haas is een haas en de mara een knaagdier). Extreem snel, de mara kan met een gemiddelde snelheid van 55 km/u rennen, een topsnelheid van 80 km/u bereiken en tot 2 m hoog springen. Hoewel slanker (42 tot 68 cm lang en met een gewicht van 2,5 kg tot 6,4 kg), vertoont de Europese haas min of meer dezelfde fysieke prestaties: snelheid van gemiddeld 60 km/u, pieken bij 80 km/u en verticale sprongen van 2 M.

Wat is de natuurlijke habitat van de mara?

De mara is endemisch in Argentinië, waar de bevolking, hoewel wijd verspreid, sterk afneemt. In zijn verspreidingsgebied bezet het knaagdier gebieden waar de winters erg koud zijn en de zomers erg heet. Met zijn scherpe klauwen graaft het dier holen tot 10 m diep in open ruimtes met struiken, struiken en andere lage planten. Het wordt dus gevonden in dorre vlaktes, droge savannes, prairies en halfwoestijngebieden.

Wat eet de Patagonische haas?

Het plantenetende zoogdier past zijn dieet aan het – min of meer droge – ecosysteem aan waarin het evolueert. Grassen kunnen bijna 70% van zijn dieet uitmaken, waaraan bladeren, struikgewas, schors en wortels worden toegevoegd. Naast gras bestaat een deel van zijn voedsel uit verschillende soorten cactussen. U moet weten dat als het knaagdier geen sterke behoefte heeft om te drinken, het toch planten die water opslaan in zijn menu opneemt. Tijdens het droge seizoen vormen de vetplanten die groeien in droge gebieden dus een belangrijke bron van hydratatie voor de mara.

Wat is de levensstijl van de mara?

Een dagdier, de mara eet niet alleen overdag, hij brengt ook lange uren door met luieren in de zon. ‘S Nachts rust dit sociale dier in zijn hol met zijn stam, een groep van 8 tot 10 leden inclusief volwassenen en jongen van het jaar. Tijdens het geboorteseizoen komen de clans soms samen om kolonies van ongeveer dertig individuen te vormen. Gezinnen delen een hol zonder noodzakelijkerwijs met elkaar om te gaan, maar deze nabijheid stelt hen gerust. De mara is inderdaad een bezorgde natuur die altijd alert blijft, ook tijdens de maaltijden. Daarom voert het koppel om beurten: als de een eet, houdt de ander de wacht.

Hoe plant de Patagonische haas zich voort?

Na een draagtijd van 80 tot 90 dagen baart de vrouwelijke mara een nest van 3 of 4 jongen, vlakbij de ingang van het hol. De jongen, die al goed ontwikkeld geboren worden, gaan heel vroeg in hun hol en worden gespeend op de leeftijd van 2 of 3 maanden. De Patagonische haas is bijzonder vroegrijp: het mannetje kan zich voortplanten op zijn eerste verjaardag en het vrouwtje vanaf de leeftijd van 5 maanden. Het paar is monogaam en trouw, zeldzame kenmerken bij zoogdieren. Als een van de twee zou verdwijnen, zou zijn partner spoedig op zijn beurt omkomen.

Is de mara een bedreigde diersoort?

De Magelhaense vos, de Argentijnse grijze vos, de poema, de driekleurige buizerd en de kleine grison (vleesetend zoogdier uit de marterachtigenfamilie) behoren tot de belangrijkste natuurlijke roofdieren van de mara. Andere gevaren hebben geleid tot een aanzienlijke afname van het aantal: stroperij (voor zijn vacht); de achteruitgang van zijn leefgebied (landbouw) en concurrentie van grote herbivoren zoals schapen en Europese haas (namelijk dat de door de mens geïntroduceerde Europese haas zijn ziekten overdraagt ​​op het Argentijnse knaagdier). Deze verschillende bedreigingen hebben al geleid tot het uitsterven van de lokale bevolking van de mara die zich ooit in Buenos Aires had gevestigd. De soort staat vermeld als bijna bedreigd op de Rode Lijst van de International Union for Conservation of Nature (IUCN). De levensduur van de mara is 8 tot 10 jaar in het wild en tot 15 jaar in gevangenschap.