De kat kan jaloers zijn op baby’s: waar of niet waar?

De komst van een baby is een ontreddering voor alle leden van het gezin, ook voor degenen met 4 poten! Kan de kat jaloers zijn op deze nieuwkomer?

Als jaloezie een menselijk gevoel is, kan de kleine kat volledig hinder ondervinden van veranderingen in de routines van ‘zijn’ mensen. We kunnen het niet echt jaloezie noemen, maar sommige reacties kunnen er wel op lijken.

Ontdek of de kat jaloers kan zijn op de baby en hoe u succesvol kunt samenleven tussen uw pasgeboren baby en uw benengenoot.

Voelt een kat jaloezie?

Het valt niet te ontkennen dat katten emoties voelen. Hun leven aan onze zijde heeft hen ook gevoeliger gemaakt voor het onze. De kans is echter zeer klein dat ze jaloezie zullen voelen. Hen dit soort gevoelens geven is meer antropomorfisme, dat wil zeggen dat wij mensen de houding van ons dier interpreteren met onze menselijke geest en daarop gevoelens projecteren die bij ons horen. Een kat kan daarentegen angst of angst ervaren.

Jaloezie is een gevoel, terwijl angst een emotie is. Het lijkt erop dat onze kleine katachtigen over emoties beschikken, maar niet over gevoelens. Jaloezie is een complexe constructie, het komt overeen met het verlangen om te hebben wat een ander heeft, vergezeld van wrok. Het vereist dat het individu, gedreven door jaloezie, mentale representaties kan maken. Studies hebben tot op de dag van vandaag dergelijke capaciteiten bij katten niet kunnen aantonen.

Is de kat een gevaar voor baby’s?

Aanstaande moeders maken zich vaak zorgen over het gedrag van hun viervoeter. Soms stellen sommige artsen (die niet noodzakelijkerwijs katten kennen, en nog minder die van het gezin) voor om te scheiden van de poten metgezel. Maar in de overgrote meerderheid van de gevallen vormt de kat geen gevaar voor de baby. Dit sluit het nemen van bepaalde voorzorgsmaatregelen niet uit.

De grote angst van ouders, aan wie urban legends zijn verteld, is dat de kat op de baby zal gaan liggen en hem zal stikken. Het is een mythe. Een kat ontvlucht de baby over het algemeen om verschillende redenen.

• Hij houdt van rust;
• Hij ontvlucht het geschreeuw en gehuil van baby’s;
• Hij begrijpt het functioneren van dit kleine wezentje niet en is er misschien bang voor;
• Een babyface is helemaal niet comfortabel voor een kat!

Als een kat tijdens zijn afwezigheid in een babybedje kan liggen, zal hij deze plek niet erg gastvrij vinden in de aanwezigheid van dit schattige wezentje dat vaak huilt en gesticuleert!

Een baby mag echter nooit alleen gelaten worden met een kat zonder toezicht. Bovendien betekent het achterlaten van de kat in het bed van de baby dat hij daar zijn haar kan zaaien en zijn pootjes daar kan plaatsen, die overal in huis hebben gelopen, ook in de kattenbak. Het is niet erg schoon!

Aan de andere kant hebben onderzoeken aangetoond dat het (onder toezicht) in contact brengen van een kat met een pasgeboren baby de kans op allergie aanzienlijk verkleint.

Wist je dat ? Studies hebben aangetoond dat de aanwezigheid van een huisdier de emotionele volwassenheid van een kind vergroot. Hierdoor leren ze verantwoordelijkheid te nemen en samen te leven met een levend wezen dat anders functioneert.

Gedragsstoornissen van de kat bij de komst van de baby: hoe dit te verhelpen?

Elke kat is anders. Sommigen reageren prima op de komst van een baby, anderen besteden er geen aandacht aan en weer anderen kunnen gedragsproblemen hebben. Dit zou u moeten waarschuwen, zelfs als de komst van een baby uw aandacht en energie monopoliseert. De komst van een baby, zonder hem jaloers te maken, is een noviteit. Maar katten zijn dieren die allergisch zijn voor alle veranderingen, vooral als het hun dagelijks leven beïnvloedt.

• Hij kan agressief worden: tegen jou of tegen welk lid van de familie dan ook. Het zal nodig zijn om het te scheiden van wat het angstig maakt, en het vervolgens geleidelijk weer aan te leren. In de regel duurt het niet langer dan 1 week of 2.
• Hij vermijdt knuffels: hij is verdrietig of angstig en zijn humeur is niet ontspannen. Hij wil dus geen knuffels meer van je. Forceer hem niet, laat hem terugkomen, maar praat met hem, speel met hem, stimuleer hem en laat hem zien dat zijn positie ten opzichte van jou niet is veranderd. Het zou geleidelijk terug moeten komen.
• Het wordt een “pot met lijm”: het drukt de behoefte uit om gerustgesteld te worden. Hij probeert je aandacht te trekken. Accepteer in dit geval zijn knuffels om zijn zelfvertrouwen te herwinnen. Reageer positief, maar weet dat je moet stoppen met aaien als je er genoeg van hebt. Laat hem weten dat de knuffel zacht en stevig voorbij is. Haal hem bijvoorbeeld voorzichtig van je schoot en zet hem voorzichtig op zijn krabpaal.
• Hij plast uit zijn nest (of zijn behoeften): een kat die plotseling uit zijn nest plast of poept zonder enige ziekte te hebben (dit moet worden nagevraagd bij de dierenarts), geeft de boodschap af dat hij van streek is. Straf hem nooit, het zou zijn angst vergroten. Opnieuw moet hij gerustgesteld worden. Het is belangrijk om hem dezelfde aandacht te geven als voorheen, dezelfde dosis knuffels en dezelfde speelmomenten, hij mag zich niet gedegradeerd voelen als het vijfde wiel van de koets!
• Hij slaapt veel meer, zijn eetlust is veranderd (eet te veel of te weinig). Probeer hem te stimuleren met spelletjes en knuffels en als dit geen effect heeft, ga dan met uw kat naar een dierenarts gespecialiseerd in kattengedrag, want depressie bij katten kan dodelijk zijn.

Om uw kleine metgezel in al deze situaties te kalmeren, kunt u hem natuurlijke producten geven die erop gericht zijn hem te kalmeren.

• Matatabi of valeriaan;
• Feromonen in diffuser;
• Speciale kattenverzachtende spray;
• Alfa-casozepin-type aminozuur;
• Aromatherapie;
• Homeopathie.

Als u er niet uitkomt, neem dan contact op met een kattengedragsdeskundige die de situatie zal analyseren en u advies zal geven dat is aangepast aan uw dier.

Hoe kun je succesvol samenleven met een kat en een baby?

Omdat de kat een neofoob dier is (dat niet van nieuwigheid houdt) en gehecht is aan zijn territorium, is het belangrijk om hem voorzichtig voor te bereiden, zoals bij elke samenwoning. Of het nu om een ​​hond, een andere kat of een baby gaat, het is inderdaad, afhankelijk van zijn persoonlijkheid, beter om de kater met een pincet in huis te nemen!

Laat uw kat vóór de geboorte en na het opnieuw inrichten van de babykamer erin rondlopen, zodat hij zijn sporen opneemt en de kamer als vertrouwd integreert. Laat uw dier de zaken van de toekomstige bewoner ontdekken. Als hij er eenmaal aan gewend is, zal hij veranderingen veel beter accepteren. Blokkeer daarentegen de toegang tot de wieg als u er een voor uw pasgeboren baby heeft voorzien. Voeg bijvoorbeeld een klamboe toe.

Verander niet plotseling de oriëntatiepunten van uw kat ten behoeve van de baby. Zo mogen zijn slaapplaatsen, eten en toilethuis niet verplaatst worden. Als je het niet kunt vermijden, doe het dan ruim voordat de baby arriveert, zodat je kat de twee gebeurtenissen niet met elkaar in verband brengt en geleidelijk handelt. Verander niet in één keer van plaats, maar één ding tegelijk. Om het strooisel te verplaatsen, moeten voorzorgsmaatregelen worden genomen om vervuiling te voorkomen.

Als de moeder met de pasgeborene op de kraamafdeling is, neem dan kleding mee die naar dat laatste ruikt en laat je kat eraan ruiken. Hij zal deze geur in zijn geheugen verankeren en zal het niet als nieuw beschouwen als de baby arriveert.

Plan ook een plek waar uw kat naartoe kan gaan om in alle rust te schuilen, ver weg van het huilen van het kind, wat hem stress kan bezorgen. Laat daar bijvoorbeeld een mandje achter, zodat uw kleine kat begrijpt dat dit zijn ruimte is.

Zorg ervoor dat de situatie niet “abnormaal” lijkt: wees ontspannen, laat uw kat denken dat er niets aan de hand is, dat alles in orde is. Geef hem altijd evenveel genegenheid als voorheen, speel met je baby samen met je harige vriend alsof er niets is gebeurd, doe niet meer en niet minder, omdat hij misschien begrijpt wat er gebeurt.

Laat de ontmoeting op een natuurlijke manier gebeuren. Forceer uw kat niet, houd hem niet vast. Laat hem onder begeleiding langzaam naderen en komen ruiken. Laat hem doen zolang hij wil. Respecteer zijn ritme en let op zijn reacties.

Zorg er in ieder geval altijd voor dat u aanwezig bent als uw baby en uw kat met elkaar in contact komen en zorg ervoor dat uw harige bal niet in de wieg blijft liggen. Aan de andere kant hoeft u zich geen zorgen te maken als uw huisdier in de buurt komt. Als hij tekenen van nieuwsgierigheid vertoont, is dat een goede zaak. Er zijn katten die echte “beschermengelen” voor baby’s worden en met zachtheid en aandacht over hen waken. En sommige baby’s zijn zo vertrouwd met kleine katten dat ze al weten hoe ze ze moeten aaien voordat ze kunnen lopen!

Een kat is dus strikt genomen niet “jaloers”, maar hij kan zich in de steek gelaten voelen en stress ontwikkelen die zijn gedrag zal beïnvloeden. Er zijn echter manieren om je voor te bereiden op de komst van een baby, zodat het samenleven zo vredig mogelijk verloopt. Een kat is niet gevaarlijk voor een baby, maar de interacties tussen uw viervoeter en uw pasgeborene moeten onder toezicht staan, zodat u ze niet zonder toezicht alleen laat.