De gaasvlieg, een kostbaar klein hulpinsect in de tuin

De gaasvlieg geeft zijn naam aan een familie van insecten die behoren tot de orde Neuroptera: de Chrysopidae. Er zijn ongeveer vijftig soorten in Frankrijk: Chrysopa parel en andere insecten van zogenaamde tweelingsoorten, van het geslacht Chrysoperla En Pseudomallada. Ze zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden. Een zeer discreet insect, maar toch een waardevolle bondgenoot van de tuinman in zijn strijd tegen ongedierte. Hier is iets om meer over te leren, om het beter te verwelkomen, zelfs aan te trekken.

Beschrijving van gaasvlieglarven

De larvale fase van gaasvliegen, die het vaakst worden aangetroffen, duurt 15 tot 20 dagen. De larve is tussen de 2 en 8 mm groot, het lichaam is spoelvormig en versierd met rechtopstaande borstelharen. De kleur varieert tussen lichtgroen en bruingeel. Het heeft formidabele haakvormige monddelen, doorkruist door twee kanalen: met dergelijke uitrusting kunnen ze hun prooi vasthouden, er gif in injecteren en opgeloste weefsels absorberen. De larve verandert in een pop om zich in een cocon te wikkelen voordat ze volwassen wordt (imago).

Beschrijving van volwassen gaasvliegen

In het volwassen stadium is de gaasvlieg een insect dat niet erg afstotend is. Integendeel, de look is fijn en elegant. Eenmaal volwassen varieert de grootte tussen 18 en 53 mm, evenals hun kleur die schommelt tussen groen en bruin. Chrysoperla carnea komt het meest voor.

Gaasvleugels hebben lange vleugels die zich buiten het lichaam uitstrekken. Doorschijnend, ze hebben aderen zichtbaar voor het blote oog. Ten slotte heeft het insect lange, zeer mobiele antennes. De vleugels zijn 4 in aantal, bijna gelijk, goed ontwikkeld en gepositioneerd als een dak wanneer het insect in rust is. Hun ogen zijn halfbolvormig en zeer uitpuilend met gouden reflecties die hen de bijnaam “goudogige vlieg” of “goudogige jonkvrouw” hebben opgeleverd.

Meerdere generaties kunnen het hele jaar door leven, maar het aantal is afhankelijk van de weersomstandigheden. Afhankelijk van de soort en de temperaturen duurt een levenscyclus tussen de 4 weken en 3 maanden. Als het te koud is, overwintert de gaasvlieg niet op de broedplaats en trekt hij van het noorden naar het zuiden van Frankrijk. Hij verlaat dan de winterslaapplaats in het voorjaar (rond maart), om daar in het najaar (in september) weer terug te keren.

Een gaasvlieg brengt de winter gehurkt door op droge, donkere plaatsen, onder dode bladeren, in stapels hout of in heggen. Zijn uiterlijk verandert om discreet te blijven, afhankelijk van de omgeving: zijn lichaam is daarom in de herfst bruin getint, maar wordt in de lente weer groen.

De optimale omstandigheden voor de ontwikkeling van gaasvliegen komen overeen met een temperatuur tussen 20°C en 31°C en een relatieve vochtigheid van 70%. Niet goed in vliegen, het insect is een gemakkelijke prooi. Het is beter om te vertrouwen op zijn camouflage, compleet met een afschrikmiddel: dit zijn klieren die een vieze geur afgeven, vandaar een andere bijnaam, die van “stinkende vlieg”. Bovendien kan het insect het ultrasone geluid detecteren dat wordt uitgezonden door jagende vleermuizen. Wanneer ze de nabijheid van het zoogdier identificeert, blokkeert ze haar vleugels, waardoor ze onmiddellijk valt. Deze plotselinge verandering in traject geeft het een kans om aan zijn roofdier te ontsnappen.

gaasvlieg eieren

Gaasvliegeieren zijn herkenbaar aan de lange, flexibele, doorschijnende draad, nauwelijks waarneembaar met het blote oog, de steel genoemd, aan het uiteinde waarvan ze zijn bevestigd. Een enkele gaasvlieg legt tussen de duizend en 150 eieren, afhankelijk van de soort.

Het hele binnenoppervlak van een blad kan bedekt zijn met eieren, waardoor het wordt beschermd tegen roofdieren en regen. Na 3 tot 6 dagen komen ze uit. Als de eieren in de buurt van een kolonie bladluizen worden gelegd, verspillen de larven, eenmaal uitgekomen, geen tijd om erop te bespringen, waarbij ze tijdens hun ontwikkeling mogelijk 100 tot 600 bladluizen opeten. Maar omdat de larven erg mobiel zijn, kan het leggen op verschillende punten in de tuin worden gedaan en niet noodzakelijkerwijs in de buurt van bladluizen.

Rol van gaasvliegen in de tuin

De gaasvlieg wordt beschouwd als een waardevolle helper in de tuin, of het nu gaat om larven of volwassenen, hoewel hun rol totaal anders is.

De larven zijn nuttig voor de tuinman omdat ze bladrollerrupsen, wolluizen, bladluizen, witte vliegen, spintmijten, trips, bladvlooien, fytofage mijten en motteneieren eten. Omdat de larve bijzonder vraatzuchtig is, heeft de gaasvlieg de bijnaam “leeuw van bladluizen”. In werkelijkheid verslindt hij minder bladluizen dan een lieveheersbeestje, maar het grote voordeel is dat hij eerder in het zomerseizoen aanwezig is.

Volwassenen voeden zich met stuifmeel en nectar, maar ook met honingdauw (geproduceerd door bladluizen en wolluizen), waardoor ze een bestuivend insect zijn.

Hoe gaasvliegen naar je tuin te lokken?

Gezien hun positieve rol in zowel het larvale als het volwassen stadium, heb je er alle belang bij om gaasvliegen naar je tuin te lokken. Volwassenen waarderen nectarbloemen: dus plant er wat en stel uw bedden samen met phacelia, bernagie, Oost-Indische kers, bosbes of oogstchrysant, naar uw smaak. Venkel en dille trekken ook gaasvliegen aan en kunnen bij het koken worden gebruikt.

Het ideaal is om soorten te kiezen die elkaar aanvullen op basis van hun bloeiperiode, tussen maart en september: u geniet langer van de bloemen en biedt tegelijkertijd een voedselbron verspreid over de hele periode van activiteit van de gaasvlieg.

Als uw tuin een haag heeft van groenblijvende heesters en vroegbloeiende heesters, zullen de gaasvliegen daar waarschijnlijk blijven om te overwinteren. Ook voor hen kan een insectenhotel geschikt zijn. In dit geval is het noodzakelijk om ze planken gevuld met stro aan te bieden. Net als bij alle andere insecten is het het beste om het gebruik van pesticiden en insecticiden te beperken of zelfs helemaal uit te bannen.