De dromedaris, een dier met één bult, typisch voor de woestijn

Zowel door zijn morfologie als door zijn fysiologie is de dromedaris geschikt om in de woestijn te leven. Het zoogdier is al duizenden jaren gedomesticeerd en vertoont een uitzonderlijke weerstand tegen hitte, waardoor de mens in deze onherbergzame streken kan overleven.

De dromedaris, neef van de kameel

de dromedaris (Camelis dromedariusluister)) is een zoogdier van de familie Camelidae en van het geslacht camelus. Net als de kameel heeft hij een lange nek en een korte staart onderbroken door een haarborstel (zie de verschillen tussen de kameel en de dromedaris). Met een enkele bult op de rug verschilt hij van zijn neef die er twee heeft. De dromedaris draagt ​​een jurk waarvan de kleur varieert van zand tot bruin tot fawn. Het dier zit op lange dunne poten met grote tweetenige voeten, in tegenstelling tot andere herbivoren die hoeven hebben. De kameelachtige is een gangmaker, dat wil zeggen dat hij zich met beide benen tegelijkertijd aan dezelfde kant voortbeweegt. Het meet 2,20 tot 3,40 m lang en weegt tussen de 400 kg en een ton.

Draft-dromedaris en race-dromedaris

Er zijn twee soorten kamelen:

• De trekdromedaris helpt nomadische en sedentaire bevolkingsgroepen met verschillende landbouwwerkzaamheden: ladingen vervoeren, akkers ploegen, water halen uit putten, graanmolens draaien… Zijn vacht wordt gebruikt om dekens, wollen goederen, touwen te maken, terwijl zijn magere vlees en melk worden gegeten;
• De race-dromedaris wordt bereden als een paard. Met een gewicht van niet meer dan 600 kg is hij erg snel. Het dier kan met een gemiddelde snelheid van 50 km/u rennen en in de piek tot 70 km/u. Kamelenraces zijn een zeer populaire sport in landen als Saoedi-Arabië, Australië en India.

Zijn lichaam is aangepast aan het leven in de woestijn

De knieën en borst van de dromedaris zijn uitgerust met kussentjes waardoor hij kan hurken (hurken) zonder last te hebben van de hete grond. Zijn brede, verende voet werkt als een luchtband tijdens het wandelen in de woestijn. Om zichzelf te beschermen tegen wind, zand en stof sluit de dromedaris zijn neusgaten terwijl een dubbele rij wimpers zijn ogen beschermt. Zijn dikke lippen kunnen doornige takken vastgrijpen en de dikke huid op zijn rug helpt de hitte buiten te houden. In de zomer valt zijn vacht uit, wat de koeling van zijn lichaam bevordert.

De dromedaris is bestand tegen uitdroging en ondervoeding

De dromedaris is het enige zoogdier dat in tien minuten honderd liter water kan drinken. Elk ander dier zou sterven aan een dergelijke inname door zijn rode bloedcellen te laten barsten. In het droge seizoen kan het dier drie weken zonder drinken doorbrengen en tot zes weken in het koele seizoen. In periodes van extreme hitte ontwikkelt de dromedaris mechanismen waarmee hij water kan besparen: hij plast weinig, zweet niet en past zijn lichaamstemperatuur aan de omgevingstemperatuur aan. Aan de andere kant bevat zijn bult vet (dat in water kan veranderen) waardoor hij weerstand kan bieden als hij niets te drinken of te eten heeft.

De dromedaris leeft alleen in droge gebieden

Het verspreidingsgebied van de dromedaris bevindt zich in Noord-Afrika (voornamelijk in Somalië, Soedan en Ethiopië), het Midden-Oosten en het Nabije Oosten, meer bepaald op het Arabische schiereiland in het zuidwesten van Azië. Door de eeuwen heen zijn er veel pogingen tot introductie gedaan (in Zuid-Afrika, Zuid-Amerika, de Verenigde Staten, het Caribisch gebied, Europa), maar alleen in Australië is het dier erin geslaagd zich voort te planten. Het dier leeft in hete woestijnen en droge omgevingen omdat een te hoge luchtvochtigheid ongunstig is voor zijn overleving.

De dromedaris, herbivoor dier

Omdat voedsel zeldzaam is in de woestijn, eet de dromedaris wat hij vindt: kreupelhout, droog gras, doornig gebladerte, schors, zaden. Heesters en kruidachtigen vormen tot 70% van zijn dieet en zijn voorkeur gaat uit naar halofytplanten (rijk aan zout en dus aan water). Dankzij zijn lange nek kan de dromedaris de bovenste lagen van plantformaties bereiken. Door slechts een paar bladeren van elke plant te selecteren, bevordert het de hergroei van vegetatie en behoudt het zo zijn ecologische omgeving.

De dromedaris: kuddedier buiten de bronstperiode

De dromedaris vormt een groep van tien tot twintig individuen, bestaande uit verschillende vrouwtjes, juvenielen en geleid door een dominant mannetje. Hoewel hij zeer attent is op zijn harem, blijkt hij sociaal en gezellig te zijn. Tijdens het broedseizoen (in de winter) wordt zijn gedrag echter agressief. De rivalen proberen vervolgens indruk op elkaar te maken door elkaar te bijten, kopstoten te geven, totdat ze vechten. Na het paren duurt de draagtijd tussen de 12 en 14 maanden. Het vrouwtje trekt weg om een ​​enkel kalf te baren dat tussen de 25 en 50 kg weegt en een paar uur later zal kunnen lopen. De moeder en haar kalf kunnen zo de volgende dag bij de kudde. De kleine krijgt 1 jaar borstvoeding, maar wordt pas onafhankelijk als hij 2 jaar oud is.

De dromedaris leeft niet meer in het wild

Gedomesticeerd en beschermd door de mens, heeft de dromedaris geen natuurlijk roofdier meer. Met ongeveer 20 miljoen individuen op de hele planeet is het aantal niet in gevaar. De soort is gecategoriseerd als Minste Zorg op de Rode Lijst van de International Union for Conservation of Nature (IUCN). De dromedaris heeft een gemiddelde levensverwachting van 25 jaar.