De colugo, Aziatische vliegende maki

Het observeren van vogels in de lucht of wespen in de lucht… niets is gewoner. Net als de vleermuis behoort de colugo tot de zeer exclusieve club zoogdieren die kunnen vliegen. Voorzien van een grote huidparachute is de vliegende maki zelfs de best uitgeruste van allemaal om zweefvluchten uit te voeren. Close-up van een Zuid-Aziatische soort die alleen de bijnaam maki heeft.

Wat voor dier is de colugo?

De colugo is een dermoptera, een dierenorde die slechts één familie omvat (de galéopitheques of Cynocephalidae) die zelf slechts twee soorten omvat:

• De vliegende galeopithecus (Cynocephalus volans) ook Filippijnse galeopithecus, Filippijnse colugo of vliegende maki genoemd;
• Temmincks Galeopithecus (Galeopterus variegatusluister)) bijgenaamd colugo uit Maleisië.

Vanwege hun “vleugels” werden de kevers lange tijd beschouwd als neven van de vleermuis. Daarna werden ze geassocieerd met primaten: galeopithecus (wezelaap) en cynocephalus (hondenkop), een naam die ook wordt toegeschreven aan een verscheidenheid aan baviaan. Deze verschillende namen weerspiegelen de moeilijkheden bij het classificeren van de soort en we weten nog steeds niet aan welk ander zoogdier de colugo verwant is.

Hoe ziet de colugo of vliegende maki eruit?

De Flying Spider wordt gekenmerkt door een kleine kop, grote ogen, een afgeplatte snuit en kleine ronde oren. Hij lijkt erg op maki’s, die hem de bijnaam van vliegende maki opleverden, maar de colugo behoort niet tot dezelfde groep als de primaat van Madagaskar. Zijn grijsachtige vacht op de bovenste delen en geelbruin op de lagere delen zorgen voor een goede camouflage in de bomen. Zijn poten met 5 klauwvingers zorgen voor een goede grip op de stammen. Zijn snijtanden en onderste hoektanden zijn naar buiten gericht en gekarteld, zodat hij voedsel kan scheuren en zijn vacht kan kammen. De colugo meet 30 tot 40 cm (tot 95 cm inclusief staart) en weegt 1 tot 1.750 kg.

Heeft de vliegende maki vleugels?

In werkelijkheid heeft de galéopithecus strikt genomen geen vleugels, maar een soort parachute waardoor hij kan vliegen. Dit kenmerk heeft de vorm van een uitgroei van de huid die de nek met de staart verbindt en de voor- en achterpoten omvat. Ingevouwen kan dit membraan, patagium genaamd, dat alleen het hoofd vrijlaat, 60 cm breed worden. De dekking omvat zelfs de ruimtes tussen de vingers en tenen, waardoor het het meest uitgebreide patagium is van elk vliegend zoogdier. De capaciteiten van de colugo worden vergemakkelijkt door zijn vedergewicht. Net als vogels heeft de anatomische aanpassing van deze soort aan de vlucht zijn lichaamsgewicht en botdichtheid verminderd. Zijn achterpoten zijn korter geworden en door hun botfragiliteit kan het zoogdier zijn gewicht niet dragen, waardoor het niet kan opstaan.

Colugo: wat is zijn vliegtechniek?

De vliegtechniek van de Aziatische kever bestaat erin hoogte te winnen door d.w.z. langs de stammen te klimmen dankzij zijn zeer scherpe klauwen. Eenmaal in de hoogte gestationeerd, werpt het zichzelf in de leegte en zweeft over een afstand van enkele tientallen meters. Zo gaat het dier gemakkelijk van boom naar boom, in het bladerdak van tropische wouden. In de lucht verspreidt het patagium van de colugo zich wijd tussen de uitgestrekte ledematen en dient als rem tijdens de afdaling en vervolgens de landing. De Galeopithecus is het best uitgeruste zoogdier om zweefvluchten uit te voeren. In een rapport dat in 2011 werd gepubliceerd, bestudeerden onderzoekers bijna 260 vluchten van een dozijn Maleisische colugo’s en ontdekten dat een van hen een afstand van 145 m had afgelegd over een hoogteverschil van 12 m.

In welke omgeving leeft de colugo?

De 2 galéopitheken wonen in Zuidoost-Azië. soort Cynocephalus volans alleen gevonden in de Filippijnen terwijl Galeopterus variegatus is aanwezig in Maleisië, Indonesië, Thailand en Singapore. Deze boomdieren bezetten de vochtige tropische wouden die ze voornamelijk ’s nachts onderzoeken om zich te voeden. De grote, ronde ogen van de colugo geven hem een ​​uitstekend nachtzicht.

Wat eet de vliegende maki?

Het is in tropische beboste gebieden dat de colugo voedsel vindt. Op zijn strikt vegetarisch dieet staan ​​knoppen, bladeren, vruchten en bloemen die het zoogdier grijpt en met zijn vingers in zijn bek stopt. Het spijsverteringskanaal is aangepast aan dit omvangrijke voedsel met een lage voedingswaarde. Om zijn darm leeg te maken, heft de kever zijn staart verticaal op zijn rug op, waardoor hij zijn vacht niet bevuilt. De colugo poepen zelden maar verdrijft een grote hoeveelheid ontlasting.

Wat is de manier van leven van de colugo?

Afgezien van zijn biotoop van het boomtype en zijn nachtelijke gewoonten, zijn de gewoonten van de vliegende galéopithecus weinig bekend. De weinige waarnemingen beschrijven een nogal eenzaam en nogal territoriaal dier. Het komt voor dat individuen een boom delen, maar weinig interactie tot stand brengen en afstand houden. Dit schuwe zoogdier dat ’s nachts in de boomtoppen leeft, blijft daarom moeilijk waar te nemen en relatief onbekend. Als zodanig sluiten wetenschappers het bestaan ​​van andere soorten dan de twee tot nu toe officieel vermelde soorten niet uit.

Hoe plant Colugo zich voort?

Bij de kever loopt de voortplantingsperiode van januari tot maart. Aan het einde van een draagtijd van 2 maanden baart het vrouwtje een enkel jong dat naakt en slecht ontwikkeld wordt geboren. Net als buideldieren voltooit de pasgeboren colugo zijn ontwikkeling door enkele weken in een plooi van het maternale patagium te hangen. Het is daar, in de put van zijn buik, dat hij de spenen zoogt en zich vastklampt als zijn moeder beweegt. Ze draagt ​​het overal met zich mee, tot het spenen, ook wanneer ze springt en vliegt. Mannetjes en vrouwtjes bereiken hun geslachtsrijpheid rond de leeftijd van 2 tot 3 jaar.

Wordt de vliegende maki bedreigd?

Het belangrijkste roofdier van de colugo is de Filippijnse adelaar, een bedreigde roofvogel. De 2 soorten Cynocephalus. volans en Galeopterus variegatus worden door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) geclassificeerd als “minst zorgwekkend”, deze status is sinds 2008 niet meer bijgewerkt. De grootste bedreiging voor het dier houdt verband met de ‘menselijke activiteit’. Ontbossing, om bosgebieden om te zetten in plantages, vermindert de habitat van de colugo drastisch en brengt deze op dezelfde manier in gevaar als andere Zuid-Aziatische soorten. De levensverwachting van de vliegende maki is ongeveer 20 jaar.