De blauwe vacht van de Franse Bulldog bestaat, maar wordt nog niet herkend: waarom?

Hoewel de blauwe vacht van de Franse Bulldog momenteel onmiskenbaar populair succes kent, wordt deze kleur niet geaccepteerd door de rasstandaard. De oorzaak is vooral genetisch. De blauwe kleur is het resultaat van een onofficiële selectie en doet twijfels rijzen over de genetische integriteit van de Franse Bulldog. En dit bedreigt niet alleen de kleur van deze honden, maar ook hun karakter en gezondheid.

De blauwe jurk is zonder stamboom

In Frankrijk wordt de blauwe Franse Bulldog onmiddellijk gediskwalificeerd. Buiten de standaard is het niet geregistreerd in het LOF (Frans Boek van Oorsprong), noch erkend door de Central Canine Society. Hetzelfde geldt voor de lidstaten van de FCI (International Cytological Federation). Er is geen sprake van dat hij aan een wedstrijd zou deelnemen, aangezien de kleur van zijn jas in geen enkele officiële categorie voorkomt. Franse fokkers die de selectienormen respecteren die vereist zijn voor het ras, mogen geen blauwgekleurd dier te koop aanbieden. Deze onaanvaardbare kleur kan niet worden verkregen door een lijn met stamboom. Daarom wordt een blauwgekleurde bulldog officieel niet als een Franse Bulldog beschouwd. Hoewel de verkoop en veredeling ervan niet illegaal zijn, wordt de soort toch buiten de officiële kanalen gereproduceerd, wat bepaalde problemen kan opleveren.

Waarom is blauw niet meer standaard?

De selectie en het behoud van een ras als de Franse Bulldog is in de eerste plaats een kwestie van genetica. Het genetische erfgoed dat een ras definieert, is een kwetsbaar evenwicht, dat fokkers met al hun passie proberen te behouden. Dit bepaalt het karakter van de soort en zijn fysieke verschijning. Dit verklaart waarom veel gebreken, die wijzen op een selectieprobleem, diskwalificatie voor het ras tot gevolg hebben. De blauwe jurk is er daar één van, omdat deze rechtstreeks verband houdt met een genetische afwijking die ook de neus en soms de ogen aantast. Alle blauwtinten die als zeldzaam of exotisch worden gepresenteerd, worden beïnvloed, van lila tot merle.

Het gen dat verantwoordelijk is voor de blauwachtige kleur (eigenlijk een muisgrijs met blauwe highlights) staat bekend als het verdunningsgen. Dit recessieve gen, de D-locus, is van nature zeldzaam en wordt als ongewenst beschouwd. Het agglomereert pigmentkorrels tot pakketjes, waardoor de absorptie van licht wordt verminderd: de kleur wordt verdund. Zo lijkt zwart grijs, met blauwachtige reflecties. Op dezelfde manier lijkt reekalf zanderig en wordt bruin beige. Om een ​​hond met een blauwe vacht te verkrijgen, is het daarom noodzakelijk om exemplaren te fokken die voor dit specifieke gen zijn geselecteerd. Jammer voor de anderen…

Maar andere honden zijn blauw…?

Het is waar dat bepaalde rassen bekend staan ​​om hun blauwe vacht en op dit onderwerp geen enkele diskwalificatie ervaren. Maar hun geval is heel anders. In de Braque d’Auvergne bijvoorbeeld is het blauwe uiterlijk het resultaat van een mengsel van zwarte en witte haren. Het blauw is een visueel effect dat afkomstig is van hun bonte vacht (ook wel roan of gespikkeld genoemd). Hetzelfde geldt voor de Blauwe Gascogne of de Cocker Spaniel… Bij andere soorten, zoals de Poedel, kan de hond blauw worden naarmate hij ouder wordt; er is slechts sprake van vergrijzing, wanneer het zwart getint is met lichtgrijze haren… Dit alles heeft niets te maken met een genetisch probleem, dat helaas tot andere gevolgen kan leiden dan alleen de kleur van de vacht. Om precies te zijn is er een ras met een verdunde blauwe vacht, de Weimaraner. Bij hem is het verwaterde karakter exclusief, een andere kleur is niet mogelijk.

Blauw… ten koste van de gezondheid van de hond

Het verdunningsgen wordt in verband gebracht met gezondheidsproblemen die de blauwgekleurde bulldog kunnen treffen.

Vooral kleurverdunningsalopecia (of CDA) kan voorkomen bij puppy’s tussen de vier maanden en twee jaar. Sommige huidproblemen zijn mogelijke tekenen van de ziekte. Een gerimpelde, droge, schilferige of schilferige huid, met jeuk of allergische reacties, kan u waarschuwen. Kale gebieden of gebieden met broos haar (hoofd, oor of wervelkolom) zijn ook tekenen van de ziekte. Alleen de blauwe delen van de vacht worden beïnvloed door deze genetische afwijking. Als de hond helemaal blauw is, verspreidt de ziekte zich over zijn hele lichaam. Alopecia ontstaat wanneer het verdunningsgen in een defecte versie wordt doorgegeven. Het kan zich op een meer of minder ernstige manier manifesteren. Helaas bestaat er geen remedie voor dit probleem. Omdat alopecia bij jonge puppy’s nog onzichtbaar is, brengt de aanschaf van een blauwe bulldog altijd het risico met zich mee dat hij alopecia ontwikkelt.

Volgens de FBCWC (French Bulldog Club of Western Canada) wordt de blauwe vacht ook geassocieerd met een genetische zwakte. De voortplanting van honden die dit recessieve gen dragen vereist een bepaalde inteelt die het ras alleen maar kan schaden. Dit soort selectie lijkt een tekort aan het immuunsysteem Het gen in kwestie kan mutaties vertonen die verantwoordelijk zijn voor bepaalde aangeboren ziekten (gelukkig zeldzaam) en andere onvoorspelbare defecten.

De blauwe jurk ten koste van alles!

Voor het verkrijgen van een blauwe bulldog (die dus geen Franse Bulldog is zeg maar!), kun je niet bij alle fokkers terecht. Fokkers waarvan de selectiemethoden voldoen aan de vereisten van het ras, bieden geen blauwe kleur aan. De reproductie van blauwe buldoggen is de specialisatie van bepaalde fokkers. Ze kunnen legaal geen blauwe hond onder de naam Franse Bulldog verkopen, met het risico hun fokcertificaat te verliezen. Little Blue Bulldogs identificeren zichzelf officieel als “niet-raspups”.

De verkoop van deze honden gebeurt eveneens in parallelle circuits zonder enige garantie. Omdat de blauwe kleur niet door de Franse standaard wordt herkend, kan geen enkele stamboom de koper geruststellen over de precieze herkomst van de pup en de selectiemethoden. Het probleem is dat door honden te selecteren op basis van één enkel criterium, kleur, de fokker andere criteria kan verwaarlozen, waardoor de identiteit van het ras in twijfel wordt getrokken. Bovendien zijn de prijzen van deze “zeldzame” kleuren soms exorbitant! Als we de potentiële kwetsbaarheid van deze honden en hun genetische erfgoed kennen, rechtvaardigt niets deze prijzen. Behalve natuurlijk dat het handelsaspect ver boven de bescherming van het ras wordt geplaatst…

Iedereen kan helpen het Franse Bulldog-ras te behouden door contact op te nemen met fokkers die de normen respecteren. De officiële kleuren zijn net zo mooi als muisgrijs en hebben het voordeel dat ze deel uitmaken van een veilige genetische afstamming. Wanneer schoonheid rijmt met gezondheid.