De belangrijkste spijsverteringsstoornissen bij honden

Bepaalde pathologieën van het spijsverteringsstelsel kunnen het dagelijkse leven van het dier vergiftigen. Het is belangrijk om bij de minste twijfel een dierenarts te raadplegen. Sommige symptomen zouden u moeten waarschuwen, hoewel ze ook te wijten kunnen zijn aan een ziekte die geen verband houdt met het spijsverteringsstelsel. Laten we eens kijken hoe we spijsverteringsstoornissen bij honden snel kunnen identificeren en wat de risico’s zijn voor de gezondheid van het dier.

Spijsverteringsstoornissen bij honden: symptomen die moeten waarschuwen

Als algemene regel geldt dat gastro-intestinale stoornissen pijn en min of meer aanzienlijk ongemak voor het dier veroorzaken. Ze kunnen te wijten zijn aan een probleem met de maag of darmen. De belangrijkste symptomen die kunnen wijzen op een spijsverteringsstoornis bij honden zijn bijvoorbeeld:

• Oprispingen,
• Braken,
• Een verminderde eetlust,
• Slechte adem,
• Opgeblazen gevoel door overtollig darmgas,
• Darmtransitproblemen zoals diarree en obstipatie,
• Een algemene toestand van zwakte.

Deze symptomen mogen niet worden verwaarloosd, omdat de hond bij gebrek aan behandeling het slachtoffer kan worden van complicaties als hij lijdt aan een ernstige spijsverteringsstoornis. De beste houding van uw eigenaar is om onmiddellijk een dierenarts te raadplegen.

Meer in het algemeen bedoelen we met spijsverteringsstoornissen problemen met de mond van de hond, zijn slokdarm, zijn maag, zijn darmen en de hulporganen die betrokken zijn bij de spijsvertering (alvleesklier, lever, galblaas, milt)… Niets mag worden verwaarloosd.

Wat zijn de belangrijkste spijsverteringsstoornissen waar een hond last van kan hebben?

Spijsverteringsproblemen kunnen triviaal zijn, andere ernstiger. Ze vereisen allemaal een diagnose en behandeling. Twee symptomen moeten serieus worden genomen, vooral omdat deze in bepaalde gevallen de enige zijn die zichtbaar zijn voor de eigenaar, namelijk constipatie en diarree.

• Constipatie: als dit te wijten is aan een te vezelarm dieet, is het noodzakelijk om het dieet van uw dier aan te passen. Hij moet meer oplosbare vezels consumeren, maar ook meer water. Maar constipatie kan te wijten zijn aan oorzaken die niets met het dieet te maken hebben. Dit is bijvoorbeeld het geval:
  • Vanaf de ouderdom van de hond,
  • Van een infectie,
  • Van bepaalde trauma’s,
  • Kwaadaardige of goedaardige tumoren,
  • Zenuwaandoeningen,
  • Van een ziekte die vooral het ruggenmerg aantast,
  • Van een prostaatprobleem,
  • Van een endocriene disfunctie,
  • Van een vreemd lichaam.
• Diarree: stress kan de hoofdoorzaak zijn, maar is niet de enige. Een hond kan al dan niet last hebben van bloederige diarree als:
  • Kolonisatie door interne parasieten,
  • Virale of bacteriële infectie,
  • Ongeschikt voedsel,
  • voedselvergiftiging,
  • van vergiftiging,
  • Organische disfunctie.
• Gastro-enteritis: net als bij mensen verwijst het naar een ontsteking van de darmen en/of maag. Het leidt tot een aanzienlijke verzwakking van de algemene toestand van het dier. Het manifesteert zich met buikpijn, braken en diarree. Een vrij radicale verandering in de voeding kan soms de oorzaak zijn omdat de hond op maagniveau een tamelijk gevoelig dier is.
• Colitis: dit kan worden vermoed wanneer de hond slijm, zachte, slijmachtige ontlasting afgeeft die mogelijk bloed bevat.
• Darmobstructie: als het bij katten vaak voorkomt omdat het dier bij het likken veel haar binnenkrijgt, kan darmobstructie bij honden veroorzaakt worden door een vreemd lichaam. Het is een noodgeval.
• Pancreatitis: Dit is een ontsteking van de alvleesklier, een orgaan aan de achterkant van de maag. De diagnose is moeilijk vast te stellen, of de hond nu aan de chronische of acute vorm lijdt. Aanvullende onderzoeken zijn daarom essentieel. Bepaalde vormen van pancreatitis worden veroorzaakt door obesitas, voedselintolerantie of zelfs bepaalde medicamenteuze behandelingen. Uitdroging, verzwakking van de hond of zelfs braken, diarree en verminderde eetlust zijn soms de enige symptomen bij het begin van de ziekte. Gebrek aan behandeling kan leiden tot complicaties zoals nierfalen of hartproblemen.
• Schade aan de slokdarm: dit kan een vernauwing of juist een verwijding van de slokdarm zijn bij inname van een vreemd lichaam of zelfs een tumor. De hond kan ook last hebben van schade aan de slokdarm, ontstekingen of plaatselijke kanker.
• Torsie-dilatatie van de maag: komt vaker voor bij bepaalde hondenrassen. Grote rassen en gigantische rassen. Boxer, Duitse herder, Duitse dog en Leonberger worden vaker getroffen door torsie-dilatatie van de maag, wat bij kleine honden veel zeldzamer blijft. Het is een absolute noodsituatie omdat het binnen een paar uur tot de dood van de hond kan leiden.

Elke verandering in de darmtransit die langer dan 72 uur duurt, moet door een dierenarts worden beoordeeld. Het volledig stoppen van de stoelgang moet serieus worden overwogen en vereist onverwijld overleg.

De meest voorkomende spijsverteringsstoornissen bij honden zijn:

Er zijn veel andere pathologieën die verband houden met het spijsverteringsstelsel van de hond, zoals cirrose, leverfalen of kanker van welk orgaan dan ook.

Wees voorzichtig, want veel van de hierboven beschreven symptomen kunnen ook te wijten zijn aan een pathologie die geen verband houdt met het spijsverteringsstelsel van het dier. Daarom moet u bij braken of transportproblemen bij honden echt zo snel mogelijk een dierenarts raadplegen. Hoe eerder een ziekte wordt gediagnosticeerd, hoe eerder de hond wordt behandeld. Het heeft daardoor een grotere kans op genezing.