De Anoures, een groot gezin van amfibieën zonder staart die we allemaal kennen!

Ze springen, grof en transformeren zichzelf als door magie. Kikkers, padden en bosjes vormen de grote stam van anoures, deze amfibieën strenzend die vijvers, bossen en tuinen bevolken. Klein of gigantisch, sommigen zweven van boom tot boom, andere winterslapen in het zand of dragen hun kleintjes in hun mond: close -Ups op wezens met levens rijk aan wendingen!

Wat is een anoure?

Anoures zijn amfibieën die worden onderscheiden door een afwezigheid van staart op volwassen leeftijd. De term komt van de oude Griekse A- die “zonder” en Hera betekent wat “staart” betekent. Deze zoölogische volgorde omvat kikkers, padden, regenen en sommige minder bekende soorten. De Goliath -kikker in Kameroen is de grootste bekende anoure, tot 32 cm en weeg meer dan 3 kg. Aan de andere kant is de kikker paedophryne amauensis van Papoea nouvelle-guinée slechts 7,7 mm, waardoor het de kleinste bekende gewervelde dieren is. Anoures zoals Wallace’s Flying Frog hebben membranen tussen de vingers waarmee ze van boom naar boom kunnen zweven. Bij sommige soorten, zoals de kikker van Noord -Amerika, bevordert de afwezigheid van een staart spectaculaire sprongen die meer dan 2 m kan bereiken!

Wat zijn de belangrijkste families van Anoures?

Tegenwoordig zijn er meer dan 7.000 soorten van Anoures, waardoor het de groep van de meest diverse amfibieën ter wereld is. Deze dieren zijn verdeeld in verschillende families met verschillende kenmerken:

• Ranids brengen de zo -aangedane “echte” kikkers samen, herkenbaar door hun gladde huid en hun grote sprongen;
• De buffoniden brengen de padden samen, met ruwe huid en langzamere beweging;
• Hylidae omvat Raines, kleine boomkikkers die lijmschijven hebben aan de uiteinden van hun vingertoppen;
• Dendrobatidae staan bekend om hun levendige kleuren en gifstoffen, die bepaalde soorten formidabele chemische roofdieren zijn.

Hoe een anoure herkent?

Het compacte lichaam van de Anoures is geschikt voor voortbeweging door sprongen: de achterste, lange en gespierde benen, helpen hen indrukwekkende sprongen te uitvoeren, terwijl de voorpoten, korter, worden gebruikt om landingen te afschaffen. Hun dunne en vochtige huid zorgt ervoor dat een huid ademt die die van de longen voltooit, vandaar de vitale noodzaak voor de meeste anoures om te evoluerenaquatische omgevingen die hun huid moidificeren. Prominente ogen geven hen een groot gezichtsveld en uitstekende detectie van bewegingen. De trommelvliezen, zichtbaar aan de zijkanten van het hoofd, vergemakkelijken de perceptie van geluiden, met name de oproepen van mannen tijdens de broedperiode. Hun vingers, soms met Lijmschijven (Bijvoorbeeld in de bursts), help hen om verticale oppervlakken te beklimmen of zich op planten te zetten. Andere curiosa: padden hebben parotoïde klieren achter het hoofd dat afscheiden giftige stoffen Om roofdieren ervan te weerhouden hen aan te vallen. Madagascar’s tomatenkikker straalt daarentegen een plakkerige secretie uit die in staat is om kleine carnivoren te neutraliseren.

Waar wonen anoures?

We ontmoeten de Anoures in de vochtige tropische bossen van Amazon, waar de boomkikkers enkele meters boven de grond wonen, maar ook in de gematigde gebieden in Europa en Noord -Amerika. Kikkers zijn zelfs waargenomen op meer dan 4.000 m hoogte in de Andes, waardoor ze getuigen van hun ongelooflijke aanpassingsvermogen. Sommige soorten zijn geëvolueerd om te overleven droge achtergronden : De kikker van de Australische woestijn barst bijvoorbeeld diep in de grond en komt de zomer binnen tijdens droge periodes. Anoures frequente vijvers, rivieren, vijvers, maar ook landbouwgebieden en stedelijke tuinen.

Waar voeren de Anoures zich aan?

Het Anoures -dieet varieert volgens hun stadium van ontwikkeling en hun soort. In de larvale staat voeden kikkervisjes zich voornamelijk aan plantenAlgen en micro -organismen aanwezig in het water. Sommige kikkervisjes hanteren een omniveus dieet, die ook kleine biologische puin of dierenlichamen consumeren om hun bijdragen te voltooien. Bij volwassenen wordt het dieet uitsluitend vleesetend. Anoures jagen op een breed scala aan prooi, voornamelijk insecten, spinnen, wormen, weekdieren en soms kleine schaaldieren. Grote soorten, zoals Amerikaanse kikker, kunnen muizen, kuikens of zelfs andere kikkers vangen. Jagen is op zoek: hun plakkerige taal, geprojecteerd met een oogverblindende snelheid, stelt hen in staat om prooi in een fractie van een seconde te vangen.

Hoe gebeuren anoures?

De reproductie van anoures vindt over het algemeen plaats in het wateromgeving. Vrouwtjes lagen duizenden eieren zonder schaal maar omgeven door een beschermende gelei welke drijvende clusters of koorden aan planten hangen. Na een paar dagen komen de eieren uit en baren ze kikkervisjes, waterlarven voorzien van staart en kieuwen om onder water te ademen. Deze kleine wezens ondergaan diepe transformaties in de loop van de weken: ontwikkeling van de achterpoten en vervolgens voorste ledematen, progressieve regressie van de staart, longvorming voor luchtverdeling. Deze metamorfose maakt het mogelijk om een waterleven door te geven aan een aardse leven of semi-terrestrial bij volwassenen. Bepaalde soorten, zoals Darwin’s kikker in Zuid -Amerika, hebben verbazingwekkend gedrag: het mannetje houdt de eieren in zijn mond tot het uitkomen, waardoor jonge mensen worden beschermd tegen roofdieren en drogen.

Welke rol spelen anoures in ecosystemen?

Voor zover roofdierende anoures spelen een essentiële rol bij de regulering van insectenpopulaties, in het bijzonder muggen, met gunstige gevolgen voor de gezondheid van de mens (muggen zijn vectoren is ernstig). Deze amfibieën nemen ook een belangrijke plaats in de voedselketen in door als prooi te dienen aan veel dieren, vogels en slangen met vleesetende zoogdieren en vissen. Hun fijne en permeabele huid, die uitwisselingen vergemakkelijkt met hun omgeving, maakt ze bijzonder gevoelig voor verontreinigende stoffen en klimaatverandering, waardoor ze uitstekende indicatoren voor milieukwaliteit zijn. Inderdaad, een plotselinge verdwijning van anoures in een regio duidt vaak op een belangrijke ecologische onbalans.

Welke bedreigingen wegen op de Anoures?

De Anoures behoren tot de dierengroepen Meer bedreigd in de wereld. De vernietiging van habitats, veroorzaakt door ontbossing, verstedelijking en intensieve landbouw, vermindert hun fok- en voedselgebieden drastisch. Hieraan is toegevoegd watervervuiling door pesticiden en zware metalen, die hun eieren verzwakken en jonge larven decimeren. DE opwarming van de aarde Komt om de situatie te verergeren door neerslagdiëten te wijzigen, storende reproductiecycli die vaak worden gesynchroniseerd met seizoensgebonden regens. Ten slotte vernietigde een schimmelziekte, chytridiomycosis, vele populaties, vooral in tropische regio’s. Geconfronteerd met deze bedreigingen hebben sommige landen programma’s gestart behoud
Het combineren van de oprichting van natuurlijke reserves, fokken in gevangenschap en bewustzijn van lokale populaties, maar deze inspanningen, hoewel veelbelovend op plaatsen, worstelen nog steeds om de achteruitgang van anoures te stoppen.

Door Nathalie Truche – Gepubliceerd op 19/07/2025 Frog