Darmobstructie bij honden: oorzaken, symptomen en behandeling

Of het nu jong of oud is, de hond kan het slachtoffer worden van een darmobstructie, ook wel darmobstructie genoemd. Het is ook een veelvoorkomend gezondheidsprobleem bij deze huisdieren en de ernst ervan mag niet worden genegeerd. Bij het geringste symptoom is het essentieel om dringend een dierenarts te raadplegen, omdat deze obstructie fataal kan zijn als deze niet binnen zeer korte tijd wordt behandeld. Focus op darmobstructie, de verschillende vormen, de oorzaken, de manifestaties ervan, de overwogen behandelingen en de manieren om deze voor zover mogelijk te vermijden.

Wat is darmobstructie en wat zijn de oorzaken ervan?

Er is sprake van obstructie als de darmtransit slechts gedeeltelijk of helemaal niet meer werkt. Uitwerpselen worden mechanisch geblokkeerd.

Darmobstructie presenteert zich in twee verschillende vormen, namelijk:

• Darmsubobstructie die een gedeeltelijke obstructie is: de darmtransit van de hond wordt slechts gedeeltelijk geblokkeerd, waardoor het dier een kleine hoeveelheid ontlasting kan afvoeren. Het kan worden veroorzaakt door een vreemd lichaam van gemiddelde grootte of wanneer de spijsverteringstunieken elkaar overlappen. In dit geval is op beeldvorming een opeenvolging van darmlussen te zien.
• Totale darmobstructie: de doorvoer is volledig geblokkeerd, de hond evacueert zijn ontlasting niet meer. Ook hier kan het volgen op de inname van een vreemd lichaam dat bijvoorbeeld in de dunne darm geblokkeerd blijft. Maar er zijn ook andere oorzaken mogelijk, zoals:
  • De ophoping van een grote hoeveelheid ontlasting in de darm: dit noemen we fecale impactie,
  • Verontreiniging van de darm door parasieten (darmwormen),
  • Hematoom,
  • Een navelbreuk,
  • Een grote tumor.

Darmobstructie: symptomen

Bij een plotseling begin zijn de symptomen die de eigenaar van het dier moeten waarschuwen de volgende:

• Overmatige speekselvloed,
• Een verminderde eetlust,
• Diarree die soms erg waterig en/of bloederig is,
• Constipatie,
• De bijna totale stopzetting van de ontlasting,
• In eerste instantie licht braken, dat vervolgens intenser wordt en een fecale geur afgeeft,
• Grote vermoeidheid,
• Uitzetting van de buik,
• Een massa waarneembaar bij palpatie van de maag,
• Buikpijn die de hond probeert te verlichten door een bepaalde houding aan te nemen, namelijk de achterhand in de lucht en de voorpoten gestrekt op de grond (dit noemen we de bidhouding).

Als u een of meer van deze verschijnselen opmerkt, moet u uw hond snel naar het kantoor of de dierenkliniek brengen.

Darmobstructie of obstructie bij honden: behandeling

Het leven van een hond die lijdt aan een darmobstructie kan in gevaar zijn, het is essentieel dat hij door de dierenarts wordt onderzocht en vervolgens wordt behandeld. Om een ​​diagnose te stellen, voert de arts een palpatie van de buik uit, vervolgens een echografie of een röntgenfoto, of zelfs een bloedonderzoek om de mogelijke gevolgen van de occlusie voor de algemene toestand van zijn kleine patiëntje te controleren.

De behandeling moet de darmtransit bevorderen. Het is dus in eerste instantie een glijmiddel in de vorm van een medicijn. In de ernstigste gevallen, vooral bij totale darmobstructie, kan het nodig zijn een operatie uit te voeren. De hond wordt eerst verdoofd en ondergaat daarna een enterostomie. Hierdoor kan het vreemde lichaam dat verantwoordelijk is voor de schade worden verwijderd via een incisie in de darm of maag.

Maar het kan ook gebeuren dat het vreemde lichaam vastzit in het bovenste deel van het spijsverteringskanaal. In dit geval voert de dierenarts een endoscopie uit. Het brengt een minicamera in de mond van de hond en steekt deze vervolgens in de keel, slokdarm, enz. Dit onderzoek maakt het mogelijk het vreemde lichaam te visualiseren, te identificeren en vervolgens de positie ervan te lokaliseren. Met behulp van een tang kan het worden verwijderd. Na de procedure wordt de hond via een infuus enkele uren gerehydrateerd.

Tenslotte, wanneer de occlusie te wijten is aan een tumor of iets anders, wordt uiteraard op gepersonaliseerde wijze door de dierenarts een zeer specifiek zorgprotocol bepaald.

Vervolgens moet de hond een passend dieet kunnen volgen volgens het voorschrift van de dierenarts. Hierdoor kan het dier alleen bijzonder verteerbaar voedsel eten. De uitdaging is om de darmtransit opnieuw in evenwicht te brengen. Wanneer het tijd is om de hond een normaal dieet te geven, moet de verandering in het dieet geleidelijk plaatsvinden om verstoringen van de spijsvertering te voorkomen.

Om de goede werking van de darmen van uw hond te bevorderen, is het absoluut noodzakelijk om de sedentaire levensstijl zoveel mogelijk te beperken. Het dier moet dagelijks kunnen bewegen, omdat fysieke activiteit de darmtransit bevordert en daarmee de kans op obstructies beperkt. Uiteraard moet u voorzichtig zijn en voorkomen dat u bijvoorbeeld plastic speelgoed of delen van speelgoed, stukjes touw of zelfs botten inslikt, omdat dit voldoende kan zijn om een ​​gedeeltelijke of volledige darmobstructie te veroorzaken.

Voorzichtigheid is geboden bij puppy’s die het risico lopen allerlei soorten stoffen of voorwerpen binnen te krijgen, omdat ze hun omgeving grotendeels met hun mond ontdekken. Ten slotte kunnen grote honden grotere hoeveelheden binnenkrijgen dan kleine honden; ze zijn meer blootgesteld aan het risico op darmobstructie als gevolg van een vreemd lichaam.