Cryptorchisme bij katten: is het ernstig?

Wanneer een kat presenteert cryptorchisme, ook wel testiculaire ectopie genoemd, een van zijn testikels (soms beide) is niet in de slijmbeurs ingedaald. Het is duidelijk dat alleen het mannetje betrokken is. Dit is een vrij veel voorkomend probleem dat redelijk goed kan worden behandeld als het in een vroeg stadium wordt aangepakt.

Kat Verzekeringsvergelijker! Gratis en vrijblijvend!

Wat zijn de oorzaken, symptomen en gevolgen? Hoe te behandelen cryptorchisme bij katten ? We leggen alles uit over deze morfologische anomalie.

Wat is testiculair cryptorchisme of ectopie bij katten?

Testiculaire ectopie, ook wel testiculaire migratiestoornis genoemd, betekent dat een of meer testikels niet zijn ingedaald. Ze bleven in de buik, in plaats van migreren naar het scrotum (wat portemonnees worden genoemd omdat ze een zak vormen). Het woord komt van het Griekse kryptos, wat “verborgen” betekent, en orchis, wat het woord testikel vertaalt. Het voorvoegsel crypto wordt in de geneeskunde heel vaak gebruikt om “dat wat verborgen is” te beschrijven.

Dat is morfologische misvorming komt vrij vaak voor bij dieren met uitwendige testikels, honden, katten, inclusief mensen. Een studie gepubliceerd op 19 april 2003 in het wetenschappelijke tijdschrift Veterinair dossier, onthulde in dit verband dat van de 3.806 proefpersonen er 50 cryptorchiden waren, wat een verhouding is van ongeveer 1,3%. Testiculaire ectopie komt vaker voor bij mannen (ongeveer 5% bij pasgeborenen).

We praten over eenzijdig cryptorchisme wanneer er maar één testikel bij betrokken is, en bilateraal wanneer het beide is.

Noteren : Cryptorchisme is niet hetzelfde als monorchidisme. Dit laatste betekent dat de kat maar één zaadbal heeft. De ontbrekende bleef niet in de buik, hij groeide gewoon niet. Het onderscheidt zich ook van anorchidia : in dit geval heeft de kat geen testikels.

Oorzaken en risicofactoren van cryptorchisme

Normaal gesproken vormen de testikels zich tijdens de dracht van de moederkat in de buik van het kitten, vlakbij de nieren. Vlak na de geboorte (gemiddeld zo’n 30 tot 40 dagen) dalen ze via de lieskanalen af ​​naar hun definitieve plek. Maar het komt voor dat ze geblokkeerd blijven in de buik of slechts gedeeltelijk migreren en in de lies terechtkomen.

Het is vooral een genetische afwijking. In sommige lijnen zijn de mannetjes vatbaar. Bepaalde rassen zouden meer bezorgd zijn, zoals de Pers die oververtegenwoordigd is in studies, wat niet verhindert dat katten die gekruist zijn of tot andere rassen behoren ook bezorgd zijn. Er zijn echter ook andere oorzaken mogelijk: hormonaal falenbijvoorbeeld, of een anatomisch probleem of complicaties tijdens de zwangerschap. Cryptorchidisme kan ook zijn opgelopen door een verwonding, infectie of tumor die rechtstreeks de zaadbal aantast of wat de dalende banen worden genoemd, d.w.z. de kanalen, bloedvaten en omliggende weefsels.

Symptomen en diagnose

Symptomen zijn variabel. Soms zijn de testikels voelbaar in de buik, ze vormen een kleine bobbel, maar dit kan ook moeilijk te detecteren zijn omdat de symptomen subtiel zijn. Soms vraag je je af wanneer een parende fokkat er niet in slaagt om drachtige vrouwtjes te maken. Een bezoek aan de dierenarts is dan de enige oplossing om de reden van onvruchtbaarheid te begrijpen en de misvorming te zien. Echter, testiculaire ectopie vormt een gevaar voor de kat en het is raadzaam dit te doen zo snel mogelijk opsporen om complicaties te voorkomen.

Om de diagnose vast te stellen, doet de dierenarts eerst lichamelijk onderzoek in de vorm van palpatie. Hij kan aanvullende onderzoeken toevoegen, zoals röntgenfoto’s, echografie of laparoscopie (dit is een onderzoek dat bestaat uit het infiltreren van een dunne en flexibele buis die is uitgerust met een camera) om de zaadbal te lokaliseren met het oog op de operatie.

Het is niet aan te raden om een ​​diagnose te stellen voordat het kitten 6 maanden oud is. Een definitieve diagnose is onbetrouwbaar wanneer de testikels nog te klein en moeilijk te detecteren zijn, ook al zitten ze op hun plaats.

Risico’s verbonden aan testiculaire ectopie

De ernstigste bijbehorende risico’s zijn testiculaire tumoren. Inderdaad, de warmte van het lichaam van de kat, die 38°C is bij een normale temperatuur, is hoger dan die van de portemonnees die zich buiten het dier bevinden. Overmatige hitte leidt permanent tot het risico op teelbalkanker. Bovendien is de risico’s op infectie en torsie zijn verhoogd. Dit kan leiden tot obstructie van de bloedstroom en de dood van testisweefsel. Dit leidt natuurlijk ook tot vruchtbaarheidsproblemen, maar deze zijn alleen voor fokkatten. Het wordt inderdaad aanbevolen om huiskatten te castreren, niet alleen om hun comfort te behouden, maar ook om wilde voortplanting, katachtige angst en bepaalde besmettelijke ziekten te beperken.

Wat zijn de remedies en oplossingen?

Geen enkele andere medicatie of behandeling dan een operatie is effectief, aangezien het een morfologische afwijking is. Het doel van chirurgie is om te lokaliseren (als dit niet door exploratie is gedaan) en vervolgens de niet-ingedaalde testikels te verwijderen om complicaties te voorkomen. Dat is het inderdaad niet niet mogelijk om ze terug te plaatsen.

Tegelijkertijd gaat de dierenarts over het algemeen over tot castratie (waarvan de wetenschappelijke naam orchidectomie is) om mogelijke problemen te voorkomen en de risico’s van ongewenst gedrag in verband met de geslachtshormonen, die altijd door de zaadbal worden geproduceerd, te verminderen. Bovendien, wanneer het cryptorchisme eenzijdig is, verwijdert de professional ook de goed ingedaalde zaadbal, aangezien de kat waarschijnlijk een erfelijke afwijking heeft die niet in stand mag worden gehouden.

De operatie is complexer dan bij een simpele castratie. Dierenartsen gebruiken daarom het vaakst de laparoscopische techniek, waarbij de buis is uitgerust met een camera, die minder opdringerig blijkt te zijn. De operatie duurt over het algemeen ongeveer 30 minuten en is betrouwbaar.

Om testiculaire ectopie bij kittens te voorkomen, is het raadzaam om alle dragers te steriliseren, aangezien erfelijke oorsprong zeer waarschijnlijk is. De misvorming wordt dus niet overgedragen.

Moet een fokker een aangetaste raskat vergoeden?

De katachtige fokker moet de kat soms vergoeden met cryptorchisme, maar alleen in zeer specifieke gevallen. Als het dier voor gezelschap is verkocht, maakt dit geen deel uit van de garantie, aangezien uw kleine metgezel niet bedoeld is om zich voort te planten. Integendeel, hij moet gecastreerd worden. Het enige nadeel is dat castratie zeker iets meer zal kosten, aangezien de operatie niet extern zal zijn. Je moet de zaadbal naar binnen krijgen. Het is een iets zwaardere ingreep.

Betreffende een kitten bestemd voor de fokkerij, als in het contract wordt vermeld dat het dier beide testikels moet hebben, kan de fokker verplicht zijn het terug te nemen, het terug te betalen en een ander kitten aan te bieden dat geschikter is voor de voortplanting. De misvorming moet dan zijn gecontroleerd door een dierenarts. De fokker kan om aanvullende bewijzen vragen.

Elke professional hanteert een ander beleid, vandaar het belang om het contract tijdens een verkoop zorgvuldig te lezen en te bespreken alvorens te ondertekenen. In het geval van een geschil, als de fokker een erkende professional is die een SIRET-nummer heeft, is dit mogelijk een beroep doen op een bemiddelaar om een ​​minnelijke oplossing te vinden. Als de fokker slechts incidenteel nestjes produceert, is een beroep op de bemiddelaar niet mogelijk.

Om van de beste garanties te genieten, is het daarom beter om een ​​raskat van een serieuze en erkende fokker te adopteren dan van een individu.

Cryptorchisme is op zich dus niet ernstig, het werkt heel goed. Deze anomalie moet echter serieus worden genomen vanwege de ernstige risico’s over de complicaties die dit met zich mee kan brengen. Niet diagnosticeerbaar vóór 6 maanden, het moet bij hele katten worden gecontroleerd tijdens hun jaarlijkse medische bezoek.