Cryptorchidisme bij honden of puppy’s: oorzaken, symptomen, behandeling

Cryptorchidisme of monorchidisme is een ziekte bij honden of puppy’s, meestal van erfelijke oorsprong, die alleen mannen treft, aangezien het een handicap is met betrekking tot de testikels. Hoewel deze handicap op het eerste gezicht weinig gevolgen lijkt, kan deze handicap op de lange termijn tot ernstige gevolgen leiden als de ziekte niet wordt behandeld. Het is daarom belangrijk om hierover geïnformeerd te zijn, zodat u zo goed mogelijk kunt handelen.

Wat is cryptorchidisme bij honden? Wat zijn de symptomen?

Cryptorchidisme bij honden is een handicap die mannen treft, waardoor de testikels niet in de slijmbeurzen kunnen afdalen. Normaal gesproken dalen ze rond de leeftijd van tien dagen af ​​via het lieskanaal, maar het kan zijn dat ze niet afdalen, wat cryptorchidisme bij honden wordt genoemd. Er zijn twee soorten:

• cryptorchidisme: wanneer geen van de twee testikels in de slijmbeurzen is ingedaald,
• monorchisme: wanneer slechts één van de twee testikels in de slijmbeurzen is ingedaald.

Cryptorchidisme of monorchidisme zijn pas op de leeftijd van drie maanden door de dierenarts waarneembaar door palpatie; de testikels zijn te klein om vóór deze leeftijd te voelen.

De gevolgen van cryptorchidisme bij honden

Ook al lijkt het probleem misschien onschuldig, in werkelijkheid is dat niet zo, omdat het fysieke en gedragsproblemen bij de hond veroorzaakt:

• bij cryptorchidisme produceren de testikels van de hond geen sperma, waardoor de hond zich onherstelbaar kan voortplanten. Met andere woorden, het zal steriel zijn. Monorchidisme verhindert daarentegen niet dat de hond zich voortplant, aangezien de enige zaadbal in zijn portemonnee spermatozoa zal produceren.
• testikels die niet zijn ingedaald, zelfs als ze geen sperma produceren, produceren nog steeds testosteron, en soms in overmaat. Het gedrag van de hond zal daarom veranderen, aangezien we een verhoogde agressiviteit zullen opmerken, vooral tegenover andere reuen, evenals een toename van het libido.
• de niet-ingedaalde testikels zullen in de buik blijven groeien, waardoor hormonale onevenwichtigheden ontstaan ​​die vaak tot ernstige gezondheidsproblemen leiden, zoals teelbaltumoren, die helaas soms tot gegeneraliseerde kanker kunnen leiden.
• in sommige gevallen gaat cryptorchidisme gepaard met verschillende afwijkingen aan de penis van de hond.

De oorzaken van cryptorchidisme bij honden

Uit wetenschappelijke studies is gebleken dat cryptorchidisme bij honden een erfelijke aandoening van genetische oorsprong is. We weten nog steeds niet welk gen precies deze handicap veroorzaakt.

Het zal daarom nodig zijn om bij de fokker van wie u een puppy gaat adopteren te informeren naar een mogelijk cryptorchisme dat de vader van de jonge hond treft, of zelfs eerdere generaties, om een ​​cryptorchidische hond zoveel mogelijk te vermijden (in het geval dat u wil dit soort problemen niet oplossen).

Behandelingen voor cryptorchidisme bij honden

Voordat u een mogelijke behandeling overweegt, is het belangrijk om te weten dat de testikels van een hond die nog niet zijn ingedaald, dit later wel kunnen doen. Ook al dalen ze gemiddeld rond de leeftijd van tien dagen af, het kan ook rond de leeftijd van twee maanden zijn, tot maximaal zes maanden. Daarnaast zal de hond, als één of beide testikels niet zijn ingedaald, officieel cryptorchidisch of monorchidisch zijn.

Wat de behandeling zelf betreft, zijn er veel experimenten ondernomen om de ontbrekende testikel(s) terug te halen: hormonale behandelingen, behandeling door middel van een operatie, maar geen enkele was echt effectief. Ofwel gingen de testikels omhoog, ofwel vormden zich necrose.

Hoewel een methode niet in alle gevallen effectief is, kan deze wel werken als de testikels niet ver van de portemonnees verwijderd zijn. Het is een soort zachte tractiemassage, die meerdere keren per dag moet worden herhaald om mogelijk naar beneden te halen wat ontbreekt. Hoewel deze techniek nogal onaangenaam is, is deze in sommige gevallen toch effectief.

Als deze laatste methode niet heeft gewerkt en er op de leeftijd van zes maanden geen zaadbal is ingedaald, zal het nodig zijn om de operatie van sterilisatie te overwegen. Deze operatie is haalbaar vanaf de leeftijd van tien maanden en bestaat, net als een standaardsterilisatie, eenvoudigweg uit het verwijderen van de twee testikels. Dit voorkomt potentiële teelbaltumoren en voorkomt overmatige testosteronproductie, waardoor mogelijke stemmingswisselingen bij de hond worden vermeden.