Borzoi of Russische windhond: karakter, opleiding, gezondheid, prijs | Pet Yolo

De Borzoi of Russische windhond behoort tot de windhondenrassen en is herkenbaar aan zijn grote formaat, zijn elegantie en zijn grote klasse. In Rusland heeft hij een snelle opkomst meegemaakt en wordt hij zelfs tot de meest spectaculaire honden van zijn groep gerekend. De Borzoi is niet alleen een uitstekende jager, maar ook een zachtaardig, gevoelig en toegewijd huisdier.

De Borzoi in het kort

• Andere namen: jachtwindhond, Russische windhond, Russkaya Psovaya Borzaya, Borzoi
• Levensverwachting: 12 tot 13 jaar
• Gewicht: 27 kg tot 39 kg voor vrouwen en 34 kg en 47 kg voor mannen
• Grootte: van 68 cm tot 78 cm voor het vrouwtje en van 75 cm tot 85 cm voor het mannetje
• Silhouet: slank
• Haar: halflang, golvend en glanzend
• Vacht: wit, wit-zwart, wit-fawn
• Karakter: intelligent, aanhankelijk, kalm, jager
• Herkomst: Rusland
• Type: graioïde
• Groep: 10, windhonden

Geschiedenis van het Borzoi-ras

De Borzoi is een ras dat al 900 jaar een integraal onderdeel is van de Russische geschiedenis en nationale cultuur. Deze hond zou geboren zijn uit een kruising tussen de Laïka (pooltype hond) en de Sloughi of Tazi (Aziatische windhond). Dankzij zijn nobele uiterlijk wist hij de Russische aristocratie te verleiden. Ze begeleidden zelfs Anna, dochter van de groothertog van Kiev, tijdens haar huwelijk met koning Hendrik I in de 11e eeuw.

Het werd al snel gebruikt voor de jacht op wolven en wild (wilde zwijnen, herten, enz.). Dankzij zijn snelheid en kracht haalt de Borzoi zijn prooi in en drukt deze op de grond. De snelheid kan 50 km/u bereiken.

In de 17e eeuw schreef Christian von Lessing een werk waarin we voor het eerst een fysieke beschrijving van de Russische windhond kunnen ontdekken. Deze laatste werd in de 18e eeuw steeds populairder, vooral omdat de jacht met honden in Rusland in volle gang was.

De Borzoi is een ras dat zeer gewaardeerd wordt door bepaalde tsaren van Rusland, zoals Ivan de Verschrikkelijke, Peter de Grote of Nicolaas II. Dit was ook het geval voor de dichters Poesjkin en Toergenjev.

In 1861 onderging het lot van de Borzoi een ommekeer toen tsaar Alexander II besloot de lijfeigenschap af te schaffen. Het ras kende toen een aanzienlijke achteruitgang en verdween bijna. Gelukkig kon de Borzoi geëxporteerd worden naar Engeland, de Verenigde Staten en Frankrijk.

Zich bewust van de afname van de populatie van deze hond, besloten liefhebbers van het ras in 1873 de Imperial Association op te richten om hem te beschermen. De Borzoi werd op 13 januari 1956 definitief erkend door de FCI (Internationale Cynologische Federatie).

Tegenwoordig wordt de Borzoi nog steeds gebruikt voor de race, maar wordt hij ook gefokt als plezierhond.

Fysieke kenmerken van de Borzoi

Deze hond heeft een gespierd, slank en langwerpig lichaam met een boogvormige ruglijn, waardoor hij een harmonieus silhouet en een air van aristocratie krijgt. De thorax is zeer ontwikkeld en reikt tot aan de ellebogen. De botten zijn sterk, zonder massief te zijn. De verhoudingen zijn uitgebalanceerd, wat de Borzoi elegantie en kracht geeft.

Het hoofd van de Borzoi is dun, lang en gebeiteld. Zijn snuit is langer dan zijn schedel en de vrijwel afwezige stop geeft hem een ​​vleugje finesse. Haar amandelvormige, wijd uit elkaar staande ogen geven haar een uitdrukking van zachtheid en intelligentie. Ze zijn donkerbruin of donkerbruin van kleur. De oren zijn klein, dun en hoog aangezet. Ze bewegen zich naar de achterkant van de nek als de hond niet oplet en staan ​​op als hij wakker is. De staart wordt sabelvormig gedragen en laag aangezet.

Niet te lang en niet te kort, het haar is zijdeachtig, golvend en glanzend tegelijk. Het is ook licht en zacht en komt vooral overvloedig voor in de nek. De vacht kan verschillende kleuren hebben: effen wit, witzwart, witgeelbruin, witgestroomd, enz. Er zijn ook tinten goud of grijs. Aan de andere kant zijn blauw en bruin verboden door de rasstandaard.

Karakter van de Borzoi

Als gezelschapshond is de Borzoi evenwichtig, gevoelig, zeer rustig en prettig in de omgang. Hij is dicht bij zijn baasjes, maar zal weinig interesse en weinig speelsheid tonen met kinderen. Hij heeft de neiging vrij exclusief te zijn en slechts op één master te reageren, iets waar hij tijdens zijn opleiding aan moet werken. Dit is een hond die eenzaamheid niet echt waardeert, dus je moet hem er vanaf jonge leeftijd aan kunnen laten wennen. Hij kan ook koppig zijn. Als hij andere honden zonder problemen tolereert, zal de Borzoi kleine dieren (katten, konijnen, knaagdieren etc.) als prooi zien. Ten opzichte van vreemden is de Borzoi van nature achterdochtig.

Tijdens de jacht maakt de kalme hond plaats voor een levendige, opgewonden, vastberaden en moedige jager. Zijn gezichtsvermogen is opmerkelijk scherp en hij kan wild van heel ver zien. In Frankrijk is de jacht met een Borzoi verboden, daarom is hij een gezelschapshond geworden.

Ideale leefomstandigheden voor de Borzoi

Begiftigd met een sterk ontwikkeld jachtinstinct, is de Borzoi een zeer atletische hond. Ook moet u een beschikbare eigenaar zijn en hem dagelijkse fysieke activiteit aanbieden. Hij is een hond die van snelheid houdt en de voorkeur geeft aan snelle runs in plaats van een lange periode van “joggen”. Daarna zal hij gemakkelijk weten hoe hij kalm moet zijn en tijd moet doorbrengen met rusten op de bank in het gezelschap van zijn meester. Wonen in een appartement is niet echt aan te raden. De Borzoi zullen altijd het liefst genieten van grote open ruimtes. Wonen in een huis met een omheinde tuin past het beste bij hem.

Borzoi-onderwijs

Door zijn sterke karakter kan de Borzoi dominant en eigenwijs zijn. Het is meer geschikt voor een meester die al gewend is aan honden, die hem ook een stevige maar zachte opvoeding zal kunnen geven, omdat hij, zoals de meeste windhonden, een zeer gevoelige hond is. Het is raadzaam om gevarieerde spelletjes en oefeningen te gebruiken, zodat hij zich niet verveelt en positieve bekrachtiging bevordert. De Borzoi is erg intelligent en als de opvoeding goed is gedaan, zal hij snel begrijpen wat zijn meester van hem verwacht.

Socialisatie en vooral het leren herinneren moeten vanaf zeer jonge leeftijd worden gedaan om een ​​zekere controle over de hond te behouden, die, als hij een spoor voelt, snel weg kan gaan.

Verzorging en onderhoud van de Borzoi

Tijdens de ruiperiode verliest de Borzoi veel haar. Tijdens deze periode is dagelijks poetsen vereist. Voor de rest van de tijd is 2 tot 3 keer per week poetsen voldoende. Zorg ervoor dat hij geen knopen achter zijn oren heeft met een naaldborstel. De oren en ogen moeten regelmatig worden gecontroleerd om infecties en vuilophopingen te voorkomen, vooral als hij op het platteland gaat rennen. Je moet er ook aan denken om zijn tanden 3 keer per week te poetsen, of zelfs vaker als hij al gebitsproblemen heeft gehad.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van de Borzoi

De Borzoi is een hond met een robuuste gezondheid. Zoals alle grote honden is hij gevoelig voor maagtorsie. Om dit risico te beperken, is het raadzaam om zijn rantsoenen in twee keer per dag te verdelen en hem te voeden zonder fysieke activiteit. Het is een hond die gevoelig is voor spier- en botproblemen. Ten slotte kan hij vatbaar zijn voor heupdysplasie. Zoals alle Greyhounds is de Borzoi gevoelig voor oogaandoeningen, waaronder Borzoi-retinopathie.

Borzoi-voeding

Ondanks zijn grote formaat is de Borzoi niet echt een grote eter. Hun eten, zelfgemaakt of industrieel, moet van goede kwaliteit zijn en bestaan ​​uit pasta of rijst, licht vet vlees en verse groenten. Zorg ervoor dat zijn dieet rijk is aan calcium en fosfor tijdens de groei, maar ook tijdens de volwassenheid, omdat hij vatbaar is voor artrose. Uiteraard moet u uw dagrantsoen aanpassen aan uw lichamelijke activiteit.

Borzoi-prijs

De prijs van een Borzoi-puppy varieert afhankelijk van de leeftijd, het geslacht, de stamboom en de naleving van de rasstandaarden. Voor een bij het LOF geregistreerde pup kost het tussen de 850 en 1.200 euro.

Beroemdheid Borzoi

We weten dat Russische tsaren, zoals Nicolaas II, Peter de Grote en Ivan de Verschrikkelijke, Borzois hadden.

De prinses van Wales en haar Borzoi Alex

Koningin Alexandra, echtgenote van koning Edward VII, en haar Borzoi Vassilka

Anekdotes rond de Borzoi

Het record voor de hond met de langste snuit is in handen van een vrouwelijke Borzoi genaamd Eris, wiens neus meer dan 30 cm meet! De hond heeft zelfs een Instagram-account!