Bloedrood callidium of bloedrood callidium, insect dat zich verstopt in het bos!

Fotocredit: Gilles San Martin

De bloedrode callidia dankt zijn naam aan de scharlakenrode kleur waardoor hij gemakkelijk in de vegetatie te zien is. Als het een van de soorten is xylofaagBloedcallidium is veilig voor de kozijnen, balken en houtwerk van huizen. Over het algemeen blijft de kever uit de buurt van huizen, maar het is mogelijk dat u een exemplaar tegenkomt als u in de schoorsteen brandt. Portret van een insect alleen
die zich verbergt in de schors van het hout.

Wie is de bloedrode Callidia?

Het bloedrode callidium (Pyrrhidium sanguineum), ook wel bloedcallidium genoemd, is een insect houtetende kever van de familie Cerambycidae, die wij longicorns of steenbokken noemen. Deze insecten danken hun naam aan hun lange antennes (hoorns), die groter zijn dan hun lichaam, vooral bij mannen, een kenmerk waardoor ze gemakkelijk herkenbaar zijn. In deze familie vinden we nog andere soorten zoals de veldklyte (Clytus ruricola), zwarte sprinkhaan cyleen (Megacyllene robiniae), de driebultige boktor (Cyrtophorus verrucosus), of de kroontjeskruidkever (Tetraopes tetrofthalmus). Het bloedrode callidium is de enige soort in het geslacht Pyrrhidium (monotypisch).

Hoe bloedcallidium herkennen?

Het bloedcallidium heeft het langwerpige, cilindrische en afgeplatte lichaam dat typisch is voor boktorren. De kever onderscheidt zich door een pronotum (dorsaal oppervlak) en afgeronde dekschilden met gekleurde uiteinden. fel rood en bedekt met haar. De kop, antennes en 3 paar poten zijn zwart. De dijbenen zien er gezwollen uit. Het bloedrode callidium meet tussen 8 mm en 1,8 cm. Het mannetje is kleiner dan het vrouwtje, maar het is wel zo antennes
zijn aanzienlijk langer. Het bloedrode callidium wordt vaak verward met de pyrochre (of kardinaal), die ook een scharlakenrood lichaam heeft, maar kan worden onderscheiden door zijn zaagtandantennes.

Waar woont de bloedrode callid?

De soort is wijd verspreid in Europa, van Scandinavische landen tot Spanje, via Frankrijk waar het rond de Middellandse Zee steeds zeldzamer wordt. Bloedcallidium wordt ook aangetroffen in bepaalde regio’s van Klein-Azië. De kever leeft in bossen die over het algemeen rijk zijn aan loofbomen en wordt vaak geassocieerd met oude bomen of dood hout, maar ook met afgesneden takken, vooral eikenbomen. Het bloedrode callidium houdt van steres die in de zon worden bewaard en wordt via brandhout in steden geïntroduceerd

Wat eet bloedcallidia?

De bloedrode callidia volgt een ander dieet, afhankelijk van zijn soort levensstadia. Zo voedt de volwassene zich over het algemeen met stuifmeel en nectar van verschillende soorten bloemen, zoals apiaceae (wilde wortelen, pastinaak), asteraceae (paardenbloemen, madeliefjes) of rosaceae (bramen, meidoorns). De larven consumeren dood hout of in ontbinding met een voorkeur voor eikenbossen, maar kan soms worden waargenomen bij beuken, berken, wilgen, haagbeuken, kastanjebomen en andere fruitbomen. Door houtachtig materiaal te consumeren, blijken de larven nuttig omdat ze bijdragen aan de afbraak van verrot hout.

Bloed Callidia: wat is zijn levensstijl?

Het bloedcallidium is een dagelijkse soort. ’s Nachts slaapt hij onder de schors van bomen, in scheuren in het hout of blijft roerloos op de plant of bloem waarmee hij zich voedt. De bloedrode callidium komt vooral voor tussen maart en juni, maar midden in de winter kun je de steenbok ook binnen zien als je een voorraad hout binnenhaalt voor je open haard. Zoals de meeste kevers leeft de bloedrode callidia niet kolonie. Elke larve ontwikkelt zich onafhankelijk en graaft zijn eigen gang in het bos, terwijl de volwassenen zich verspreiden om voedsel en voortplantingspartners te vinden.

Hoe reproduceert bloedcallidium?

In bloedrode callidia ontmoeten partners elkaar meestal op bloemen waar ze stuifmeel en nectar verzamelen. Na het paren gaat de levenscyclus verder vele stadia :

• Het vrouwtje zoekt een geschikte plek om eieren te leggen, meestal in dood of rottend hout. Vervolgens legt ze haar eieren afzonderlijk in de bast van een tak op de grond, in de spleten van de steres of direct in de groeven van een oude rotte eik;
• De eieren komen uit en de larven komen tevoorschijn, een proces dat enkele weken kan duren, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden;
• De larven graven zich in het hout en voeden zich met het houtachtige materiaal. Ze kunnen overgaan tot 2 jaar in het larvale stadium, afhankelijk van de klimatologische omstandigheden en de beschikbaarheid van voedsel;
• Nadat ze voldoende groot zijn geworden en voldoende hulpbronnen hebben verzameld, transformeren de larven in nimfen. Ook deze verpoppingsfase vindt plaats in het hout.
• Zodra het nimfenstadium voorbij is, komen de volwassenen uit de galerijen en gaan op zoek naar partners om de cyclus te reproduceren.

Rekening houdend met alle ontwikkelingsfasen (ei, larve, nimf, volwassene), wordt de volledige levenscyclus van Pyrrhidium sanguineum kan 2 tot 3 jaar duren. Het grootste deel van deze tijd wordt doorgebracht in het larvale stadium, dat wordt besteed aan groei en accumulatie van hulpbronnen.

Is bloedcallidum een ​​schadelijk insect?

Hoewel xylofaag, wordt het bloedrode callidium niet als een plaagsoort beschouwd. In tegenstelling tot bepaalde soorten kevers, zoals termieten of de gevreesde huiskever (Hylotrupes bajulus), het bloedrode callidium tast geen structuren aan droog hout menselijke woningen noch bewerkt hout. Deurposten, kaders
en meubels zijn daarom buiten gevaar voor bloedcallidia. Het rode insect is alleen geïnteresseerd in hout dat uit het jaar is gekapt en niet ontschorst.

Hoe komt het in onze huizen terecht?

Bloed callid larven kunnen overwinteren onder de bast van een boom gekapt vandaar hun mogelijke aanwezigheid in brandhout (van hardhout en zelden van zachthout). Ze graven een gat van ongeveer 1,5 cm lang en ontwikkelen zich daar rustig. Wanneer houtblokken die voorheen buiten waren opgeslagen, meerdere dagen in huis worden bewaard, kan de warmte kan de verpopping versnellen. Omdat volwassenen in een verwarmde ruimte eerder tevoorschijn komen dan in de kou in het wild, kun je er thuis wel een paar tegenkomen. Om hun verschijning te voorkomen, kunt u eenvoudig het hout binnenbrengen dat nodig is voor het dagelijkse vlammen, om er geen tijd aan te besteden verpopping te volbrengen.

Hoe zich te ontdoen van bloedcallidium?

Zoals eerder aangegeven is het bloedrode callidium houtetend, maar tast het de houten constructies van het huis of meubilair niet aan. Het is mogelijk om de rode kever in je woonkamer te zien terwijl je een uitbraak plant. Als zijn aanwezigheid je stoort, is er geen reden om hem te vermoorden. Pak het gewoon voorzichtig vast met een tissue en laat het buiten los. Doe het zonder angst, het bloedcallidium is een volledig insect onschadelijk : het steekt of bijt niet. Kortom, het vormt geen gevaar voor de mens.

Door Nathalie Truche – Gepubliceerd op 02/08/2024