Bipolaire kat of dysthymie: symptomen, behandelingen en preventie

Gedragsstoornissen bij katten blijken soms extreem gewelddadig te zijn, waardoor de eigenaar van de kat gedwongen wordt zich op te sluiten in een kamer of het dier zo goed mogelijk te isoleren. Krassen, beten kunnen zowel de kuiten, de armen als het gezicht aantasten van een meester die zijn dier niet meer herkent bij deze plotselinge en brutale aanvallen. Verschillende katachtige pathologieën kunnen verantwoordelijk zijn voor de virulente aanvallen van de kleine katachtige, en dysthymie, hoewel zeldzaam bij katachtigen, kan de oorzaak zijn.

Vergelijker kattenverzekeringen! Gratis en vrijblijvend!

Wanneer dysthymie bij katten vermoeden?

Symptomen van bipolariteit bij katten zijn vergelijkbaar met andere psychiatrische aandoeningen. Bij regelmatig abnormaal en agressief gedrag van uw viervoeter, raadpleeg dan onmiddellijk een gedragsdierenarts om de angsttoestand van uw dier te verlichten en uw kat weer rustig te kunnen aankijken. Net als bij stemmingsstoornissen bij mensen zal de bipolaire kat ‘normaal’ gedrag vertonen, afgewisseld met perioden van hyperactiviteit of hyperreactiviteit.

Er zijn twee soorten dysthymie aanwezig bij katten

De bipolaire kat kan een aandoening vertonen die unipolair of bipolair wordt genoemd. Tijdens unipolaire dysthymie zal de kat gedurende een paar minuten en soms meerdere dagen de symptomen van de zogenaamde hyperexcitatiefase vertonen, waarna hij terugkeert naar ‘normaal’ gedrag. De bipolaire kat lijdt aan dysthymie, waarbij de stadia van hyperactiviteit worden afgewisseld met depressieve fasen die niet altijd door de eigenaren worden opgemerkt. Perioden van hyperactiviteit geven aanleiding tot extreem gewelddadige aanvallen en doodsbange eigenaren denken bij de eerste aanval dat hun kat gek is geworden. Het risico bestaat dan dat de beslissing wordt genomen om het dier te euthanaseren terwijl er behandelingen zijn om de crises en de intensiteit ervan te verminderen.

Wat zijn de symptomen als de kat bipolair is?

Katten met bipolaire of unipolaire dysthymie zullen een of meer van deze symptomen vertonen voorafgaand aan de agressie van hun eigenaar:

• Hyperwaakzaamheid;
• Hyperactiviteit;
• Drukte ;
• Hyposmonie.

Tijdens de hyperactiviteitsfase beweegt de kat veel. Als hij op zijn hoede is, kan de kleinste prikkel ervoor zorgen dat zijn huid over zijn rug rolt. De dysthymische kat in de ‘hyper’-fase maakt meer geluid dan normaal en heeft een onverzadigbare eetlust. De angst die het dier in deze hyperactieve fasen ervaart, kan ertoe leiden dat het zijn eigen staart aanvalt tot het punt van zelfverminking. Bij intense stress zal hij zo ver gaan dat hij zich op zijn meester werpt. Vaste blik vergezeld van mydriasis gaat meestal aan de aanval vooraf. In volle woede lijkt de kat zijn eigenaar niet te herkennen. Tijdens de aanval krabt en bijt de kat met volle tanden in de verschillende delen van het lichaam, en gaat zelfs zo ver dat hij zijn meester sissend en miauwend achtervolgt. Ontlasting en urineren kunnen gepaard gaan met het geweld van de aanval. De zogenaamde “hyperactieve” fasen kunnen enkele minuten tot meerdere dagen duren, waardoor een echte hel ontstaat voor zowel het dier als zijn adoptant.

Wanneer de kat bipolaire dysthymie heeft, volgen de zogenaamde hyperactieve fasen het tekortgedrag. De kat zal dan de symptomen van depressie vertonen:

• Onverschilligheid voor externe prikkels en spelletjes;
• Uitputting;
• Zijn maaltijden mokken;
• Beperk de verkennende fases.

Wanneer de agressiviteit van de kat intens is, is de eerste reactie van de eigenaar die nu bang is voor zijn kat, die weer bruin is geworden, vaak verlating of euthanasie. Deze beslissing, onder invloed van emoties, mag echter niet zomaar worden genomen, omdat er een medicinaal en gedragsmatig beleid bestaat waarmee de kleine kat en zijn eigenaar dysthymische stoornissen kunnen verminderen.

Welke behandelingen voor de bipolaire kat?

Wanneer een kat zonder reden een bekend persoon met geweld aanvalt, is er sprake van een veterinair noodgeval. Maar voordat u overgaat tot de diagnose van de bipolariteit van uw kat en de juiste behandeling voorstelt, is het noodzakelijk om het risico op agressie gedurende de eerste paar dagen te verminderen.

Omgaan met urgentie bij plotselinge agressie

Geconfronteerd met het geweld van de aanval en de angst die de eigenaar mogelijk heeft gevoeld, is het noodzakelijk om uzelf een paar dagen vóór elke beslissing zoals euthanasie af te vragen waar u later spijt van zou kunnen krijgen. Voordat u de kat naar consultatie brengt, kunt u hem het beste een paar uur isoleren in een kamer in huis, zodat hij tot rust komt. Water, kroketten en kattenbakvulling moeten in de kamer worden gebracht, zodat de kat geen extra stress ervaart. Wanneer het dier weer rustiger is geworden, kan het nodig zijn de isolatie minimaal 48 uur te verlengen, zodat ook de baas tot rust kan komen. De beoefenaar kan aanbieden om het dier in de kliniek te houden als de baas, te bang door het zeer agressieve gedrag van de kat, er niet in slaagt te kalmeren en een stap terug te doen.

Een gedragsbijeenkomst

Aan het einde van de 48 uur, wanneer de kat niet langer een hyperactieve fase of woede heeft en de eigenaar de gebeurtenissen eindelijk met meer perspectief kan uitleggen, gaat de dierenarts over tot het klinisch onderzoek van de kat om elk vermoeden van een organische ziekte weg te nemen. . Als de kat geen infectie heeft die zijn gedrag zou kunnen verklaren, voert de professional een gedragsevaluatie uit. Analyse van het gedrag van de kat en een lang interview zullen de dierenarts in staat stellen de diagnose dysthymie te bevestigen.

Anxiolytische behandeling

In de context van bipolariteit worden aanvallen meestal veroorzaakt door angst en ongerustheid bij de kat. Er zal een behandeling van twee tot vier weken met fluoxetine worden voorgeschreven. Het molecuul heeft tot doel de angsttoestand te verzachten en impulsieve acties zoals bijten te verminderen. Afhankelijk van de tolerantie en reacties van de kat kan de dosering vanaf de tweede week worden verhoogd als het dier niet voldoende kalm lijkt. Andere medicijnen kunnen de kat helpen: clomipramine of selegiline. In de context van dysthymie blijft langdurige behandeling noodzakelijk om stemmingsstoornissen bij katachtigen op te lossen. Om het dier te kalmeren is een rustgevende hormoonverspreider zoals Feliway ND in de woonkamer van het huis aan te raden.

Context van het leven van de kat en gedragstherapie

Naast medicatie adviseert de gedragsdierenarts veel maatregelen om angstbronnen bij katten te verminderen:

• Het is essentieel om de kleine kat zelfbedieningsvoedsel te geven, vooral voor katten die uitsluitend in appartementen wonen. Onze kleine knabbelaars moeten 15 tot 20 keer per dag kunnen eten. Het ontbreken van voedsel wanneer ze het nodig hebben, kan een bron van stress worden voor onze mistigris. En als hij angstig is, gaat de kat natuurlijk naar zijn voerbak. Uiteraard moet bij de zelfbedieningstoegang rekening worden gehouden met het dagelijkse rantsoen om overgewicht en zwaarlijvigheid te voorkomen.
• Bied altijd hetzelfde voer aan, omdat de kat, die nieuwsgierig van aard is, meer boulimisch kan zijn als hij een nieuwe smaak krijgt.
• Pas de omgeving en het territorium van de kat aan. Om zich gerustgesteld te voelen, moet de kat hoge plekken en rustplekken hebben waar hij niet gestoord kan worden.
• Bied speelgoed en spelletjes aan als de kat niet naar buiten kan.

Door de gewoonten en het natuurlijke gedrag van de kat te respecteren, worden de angsten die agressie kunnen veroorzaken verminderd. Tijdens deze eerste week van medicatie moet de eigenaar ook de waarschuwingssignalen van de crisis leren herkennen: gebrek aan eetlust, desinteresse in het spel, tekenen van spanning en angst bij de kat. Zo kan hij het dier isoleren. Aan het einde van deze eerste week maakt een afspraak op kantoor of telefonisch het mogelijk de medische behandeling en de gedragstherapie bij te stellen. Deze afspraak is essentieel om ervoor te zorgen dat de eigenaar het vertrouwen terugkrijgt en dat het gedrag van de kat tekenen van verbetering vertoont. Wanneer een kat een zorgwekkende staat van angst behoudt, zullen de keuze van het psychotrope middel en de dosering ervan opnieuw worden beoordeeld. Indien de eigenaar echter nog steeds angstig is terwijl de kat goed reageert op deze gemengde therapie, kan de keuze voor separatie besproken worden met de gedragsdierenarts.

Een langdurige behandeling

De bipolaire kat heeft langdurige zorg nodig. Stemmingsstoornissen zullen niet verdwijnen. Medicatie blijft essentieel gedurende het hele leven van het dier. Ondersteund door gedragstherapie kunnen de kat en zijn baasje de dysthyme stoornissen aanzienlijk zien afnemen en kunnen de twee metgezellen hun mooie vriendschap voortzetten.

Kan bipolariteit bij katten worden voorkomen?

Zoals bij veel psychiatrische ziekten worden genetische componenten vermoed en lijken bepaalde rassen vatbaar voor het optreden van deze stemmingsstoornis. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de Abessijn en de Siamees. De evenwichtige gedragsontwikkeling van het dier is echter ook afhankelijk van de omgeving en de socialisatie die het heeft gekregen.

Vroeg spenen en hyposocialisatie

Gedragsstoornissen bij katten zijn altijd moeilijk te genezen. Ze kunnen leiden tot verlating of euthanasie van het dier wanneer de agressie zeer gewelddadig is en in ritme en intensiteit toeneemt naarmate de kat groeit. Als dysthymie het gevolg kan zijn van een endocriene ziekte, kan het vroegtijdig spenen van het kitten stemmingsstoornissen of andere syndromen veroorzaken. De belangrijkste fasen van zijn ontwikkeling, zoals socialisatie, zijn belangrijk, zodat het dier zonder angst evolueert onder mensen, zijn soortgenoten en met andere soorten. De eerste periode van socialisatie vindt meestal plaats bij de fokker, gedurende de eerste 3 weken en tot aan de achtste week, wat overeenkomt met het sociaal spenen van het dier door de moeder. Op het moment van adoptie moet de eigenaar deze taak tot de zestiende week voortzetten, met respect voor zijn leerritme en altijd met respect en zachtmoedigheid. We zullen straffen en vermaningen vermijden die, als ze te regelmatig zijn, de kat in een toekomstige angstige toestand projecteren.

Respecteer de aard van de kat om het risico te verkleinen dat hij bipolair wordt

Net zoals gedragstherapie gebaseerd is op eco-ethologie, houdt het adopteren van een ‘fluwelen poot’ in dat je de katachtige aard ervan respecteert door hem het volgende aan te bieden:

• Een territorium dat wordt afgebakend door specifieke velden. Onze kleine katachtigen zijn zeer georganiseerde dieren, elk onderdeel is voorzien van markeringen. Geruststellend, het stelt hem in staat om binnen uw huis en daarbuiten tussen zijn verschillende woonruimtes te evolueren. Het te vaak schoonmaken van zijn krabpaal of, integendeel, het verwaarlozen van de netheid van de kattenbak zijn een bron van angst voor hem. Om de rust van uw viervoeter niet te veel te verstoren, verplaatst u het nest weg van de voederplaats. Vergeet niet om wat gebruikt afval op de bodem van de bak te leggen, zodat het zijn geur kan vinden.
• Jouw acrobaat heeft een hoge plek nodig waar hij de omgeving in de gaten kan houden en ongestoord kan uitrusten. Als je niet wilt dat hij je linnenkast koloniseert, bied hem dan een of meerdere kattenbomen aan.
• Om het schrikbeeld van de ‘angst van de kat in een gesloten omgeving’ en dat van dysthymie af te weren en dat toegang naar buiten niet mogelijk is, moet je zijn leven verrijken. Bied hem veel spelletjes en speelgoed aan, zoals hangkurken, ballen, plumeaus, krabpalen. Bied stoelen, een kattenboom en kapen bij de ramen aan.
• Toegang tot voedsel moet voor onze kleine katachtigen zelfbediening zijn. Hij kan ook als verrijking dienen door voerballetjes aan te bieden, door een paar handenvol brokjes in de kamer te verstoppen om zijn jachtinstinct nieuw leven in te blazen.

Fysieke straffen zijn gecontra-indiceerd en contra-intuïtief voor onze katten. Het is het beste als uw kitten tijdens het spelen te opgewonden raakt en begint te bijten en krabben om de interactie eenvoudigweg te stoppen. Hervat het spel een paar minuten later en stop onmiddellijk als het opnieuw begint. Na een paar dagen zal uw kleine metgezel deze grenzen die al door de opvoeding van de moeder zijn gemarkeerd, snel begrijpen.

Bipolariteit bij katten blijft een zeldzame pathologie. Bij duidelijke en regelmatige agressie van uw viervoeter of een gewelddadige aanval, overleg dan snel. Hormonale pathologie en andere ziekten kunnen vergelijkbare symptomen hebben. Het is essentieel dat de diergezondheidsprofessional de agressie kan typeren om de juiste behandeling voor de pathologie van uw kat aan te bieden.