Bichon Havanezer: karakter, opleiding, gezondheid, prijs | Pet Yolo

Minder bekend dan andere Bichons, wordt de Havanezer gekenmerkt door zijn sierlijke uiterlijk en zeer lange vacht. Zoom in op deze metgezel en plezierhond, met een ondeugend en vrolijk temperament.

De Bichon Havanezer in het kort

• Andere namen: Havana Silk Dog, Havanezer
• Levensverwachting: 14 tot 16 jaar
• Gewicht: ongeveer 5 kilo voor vrouwtjes en 6 kilo voor mannetjes
• Afmeting: 23 tot 27 centimeter
• Silhouet: brevilijn
• Haar lang
• Kleur: wit, fawn, zwart, bruin of tabak
• Karakter: beminnelijk, vrolijk, alert
• Herkomst: Cuba
• Type: Braccoïde
• Groep: 9 (gezelschaps- en plezierhonden), sectie 1 (Bichons en familieleden, zonder werkproef)

Bichon Havanezer rasgeschiedenis

De Havanezer belichaamt een van de vier soorten Bichons, samen met de Maltezer, de Bolognezer en de Frisé. Net als de laatste is hij inheems in het westelijke Middellandse Zeegebied, waar hij op ongedierte jaagde in de ruimen van schepen en in havens. Vervolgens werden enkele vertegenwoordigers van het ras meegenomen en aan het begin van de 18e eeuw door Spaanse of Italiaanse kolonisten in Cuba geïmplanteerd. Deze laatste is geëvolueerd om zich aan te passen aan de plaatselijke klimatologische omstandigheden, met name door een lichtere vacht te ontwikkelen om de hitte te weerstaan, maar ook een meer rustieke uitstraling. Ze werd ook gekruist met de Blanquito de la Habana, een andere hond van het bichon-type die al op het eiland aanwezig was, maar vandaag verdwenen is. Er zijn eindelijk andere kruisen gemaakt, waarschijnlijk met Maltese Bichons, of volgens sommige bronnen met Poedels.

Het moet dan bekend zijn dat Cuba destijds te lijden had onder handelsbeperkingen opgelegd door Spanje, die het gebied isoleerden en vervolgens de ontwikkeling van een uniek lokaal ras mogelijk maakten. De naam “Bichon Havanezer” verscheen toen in verwijzing naar de stad Havana, de hoofdstad van Cuba, maar ook naar de roodbruine of tabakskleur van de hond: het is dus eerder een misverstand, deze laatste komt eigenlijk niet uit Cuba. Aan het begin van de 19e eeuw waren de Havanezers een populair huisdier geworden onder rijke lokale families; enkele passerende Europese reizigers zijn ook in de ban geraakt en hebben een paar individuen teruggebracht naar het Oude Continent. Het ras beleefde vervolgens een kritieke fase, waardoor het aantal aanzienlijk daalde, waardoor het dichter bij uitsterven kwam na de revolutie van 1959. Sommige onderwerpen werden echter gered door mensen die naar het buitenland waren verbannen, vooral in de Verenigde Staten, waar rasliefhebbers konden deelnemen de kweekfakkel op. De Havanezer werd in 1963 definitief erkend door de FCI en wordt nog steeds beschouwd als het nationale ras van Cuba.

Fysieke kenmerken van het Bichon Havanezer ras

De Havanezer is een sierlijke kleine hond, met een lichaam dat iets langer is dan hoog. De ledematen zijn recht, mager en volkomen evenwijdig, terwijl de bovenlijn recht is en licht gebogen ter hoogte van de lendenen, het goed hellende kruis en de gebogen ribben. Zijn lichte en veerkrachtige gang gaat hand in hand met zijn speelse temperament. De staart is voorzien van lang zijdeachtig haar en wordt omhoog gedragen, bij voorkeur gekruld over de rug, of in de vorm van een boef. In tegenstelling tot zijn neven onthult de Bichon Havanezer een vacht die zelden puur wit is, maar eerder reekleurig in zijn verschillende tinten, bruin, tabak of zwart. Ook vlekken, vlekken of verkoolde vlekken zijn toegestaan. De bovenvacht is erg lang (tot 18 centimeter bij een volwassene!), zacht en licht golvend; de ondervacht daarentegen is slecht ontwikkeld of zelfs afwezig. De nek, van gemiddelde lengte, ondersteunt een hoofd met een matig gemarkeerde stop. De oren zijn eerder vastgemaakt aan de bovenkant van de schedel en vallen langs de wangen en vormen een discrete plooi. Tenslotte heeft de Havana Zijdehoen grote, amandelvormige ogen die donkerbruin van kleur zijn en een vriendelijke uitdrukking hebben.

Bichon Havanezer karakter

Deze zeer levendige kleine hond staat bekend om zijn grotendeels communicatieve opgewektheid en is gemakkelijk in de omgang. Hij is dus altijd aanhankelijk en charmant tegenover zijn meester, met wie hij graag tijd doorbrengt, in goede en slechte dagen. Hij staat graag in het middelpunt van de belangstelling en aarzelt niet om te clownen om zijn toeschouwers te amuseren, net zoals hij graag met kinderen speelt om zijn grote energie te besteden. Even alert als oplettend, de Bichon Havanezer belichaamt daarom een ​​uitstekende gezelschapshond, maar ook een alerte hond: hij heeft de neiging te blaffen wanneer hij met een ongewone gebeurtenis wordt geconfronteerd. Zijn evenwichtige karakter en intelligentie geven hem niettemin het vermogen om het verschil te zien tussen een gast en een vreemdeling met slechte bedoelingen. Hij is ook nooit bang of agressief zonder geldige reden. Tenslotte moet je weten dat dit ras niet echt van eenzaamheid houdt en volledig afhankelijk blijft van zijn eigenaar.

Ideale leefomstandigheden voor de Bichon Havanezer

Hoewel hij graag op ontdekkingstocht gaat, blijft de Havanezer vooral een binnenhond. Bovenal zoekt hij nabijheid bij zijn meester en zijn familie, evenals een zekere troost. Het feit dat hij in een appartement of in een huis op het platteland woont, doet er dan uiteindelijk weinig toe. Hoewel hij zichzelf niet omschrijft als een groot sportman, heeft dit hondje minstens dagelijks een wandeling nodig, en op voorwaarde dat dit niet beperkt blijft tot een snel rondje door de buurt: hij heeft spelletjes en aandacht nodig! Het is niet ongewoon om bepaalde proefpersonen bepaalde hondensportactiviteiten te zien beoefenen, zoals behendigheid, flyball of gehoorzaamheid. Zijn prettige karakter, zijn aanpassingsvermogen en zijn kleine formaat maken het bovendien een makkelijke hond om te vervoeren. Deze Havanezer hond is zeer sociaal en kan, na een goede introductie, gemakkelijk samenleven met een soortgenoot of een ander dier. Op dezelfde manier maken zijn kalmte en levensvreugde hem tot een ideale metgezel voor een oudere persoon, of een goede keuze voor een eerste adoptie.

Opvoeding van de Bichon Havanezer

De Bichon Havanezer is van nature volgzaam en wil zijn meester altijd plezieren. Zijn opvoeding blijft dus vrij eenvoudig, vooral als het gaat via het spel waar hij van houdt, maar ook via positieve bekrachtigingsmethoden. Het is niettemin essentieel om duidelijk gedefinieerde grenzen vast te stellen, op straffe van de ontwikkeling van een “kleine hondensyndroom”, d.w.z. te veel laksheid van de kant van de meester die zijn metgezel machtigt om te doen wat hij wil vanwege zijn onschadelijke uiterlijk. Het is ook een kwestie van aandringen op blaffen, wat niet systematisch mag worden ondanks alle geluiden van het dagelijks leven, maar gereserveerd moet blijven voor alerte situaties; evenals op de goede socialisatie van het dier.

Verzorging en onderhoud van de Bichon Havanezer

De overvloedige vacht van de Bichon Havanezer vereist rigoureus en constant onderhoud. Het is inderdaad raadzaam om hem meerdere keren per week te kammen en hem twee keer per maand te wassen, met producten die zijn aangepast aan het type vacht, zonder te vergeten hem zorgvuldig te drogen. Het gaat erom koste wat het kost de vorming van knopen te vermijden, terwijl je tegelijkertijd zorgt voor een mooie glans van zijn haar en een goede gezondheid van zijn huid. De Havanezer heeft geen last van jaarlijkse vervellingen, waardoor het een hypoallergeen hondenras is. Wat de verzorging betreft, verbiedt de rasstandaard elke egalisatie van de haarlengte of ontharing; het is alleen mogelijk om het haar op de voeten, het voorhoofd en de snuit van de hond te knippen. Een onderwerp dat niet bedoeld is voor tentoonstellingswedstrijden kan echter baat hebben bij een zeer lichte snit. De tanden van de Bichon Havanezer moeten regelmatig worden gepoetst, vanwege frequente tandsteenafzettingen die parodontitis kunnen veroorzaken. Ten slotte is het belangrijk om uw ogen en hangende oren, die bijzonder gevoelig zijn voor oorinfecties, zorgvuldig te controleren en schoon te maken.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van de Bichon Havanezer

Dit hondje heeft een goede levensverwachting en dankzij zijn afkomst een vrij robuust karakter. Hij is echter bang voor kou en vochtigheid vanwege zijn gebrek aan ondervacht; het houdt de warmte iets beter vast, op voorwaarde dat het kan profiteren van een hoekje schaduw en zoet water. Het ras is dan vatbaar voor patellaluxatie of heupdysplasie, evenals voor de ziekte van Legg-Calve-Perthes. De Havanezer heeft een verhoogd risico op een congenitale portosystemische shunt, hypothyreoïdie of endocardiose. Sommige proefpersonen lijden ook aan aangeboren doofheid.

Het voeren van de Bichon Havanezer

Het dieet van de Havana Zijdehoen bestaat bij voorkeur uit brokjes van topkwaliteit of een door een dierenarts goedgekeurd huishoudrantsoen. Zijn voeding moet in alle gevallen gezond en evenwichtig zijn en zich aanpassen aan zijn leeftijd, zijn gezondheidstoestand en zijn mate van lichamelijke activiteit. Het ras heeft een zekere aanleg voor overgewicht, vandaar het belang om een ​​minimum aan fysieke activiteit te garanderen en de consumptie van lekkernijen te beperken.

Bichon Havanezer prijs

De gemiddelde prijs van een bij het LOF geregistreerde Havanezer pup ligt tussen de 800 en 1300 euro. Dit bedrag varieert dan afhankelijk van de leeftijd, het geslacht en de afstamming van de hond.

Beroemde Havanezer

De Britse romanschrijver Charles Dickens en koningin Victoria waren in de 19e eeuw allebei de trotse eigenaren van een Havanezer, net als Ernest Hemingway in de 20e eeuw. In een meer eigentijds register is gastvrouw Sophie Davant een grote fan van het ras en onafscheidelijk van haar metgezel Raoul.

Anekdotes rond de Bichon Havanezer

Het ras blijft vrij zeldzaam in Europa, waar het moeilijk kan zijn om een ​​puppy te vinden. Ze is echter beter bekend in de Verenigde Staten.