Bestaat het idee van plezier bij katten? 3 voorbeelden die het bewijzen!

Je wordt in een achtervolging achter zijn bal gelanceerd en observeert je kat die echt plezier lijkt te hebben. Maar heeft hij echt plezier? Speelt hij graag met zijn bal of handelt hij gewoon instinctief? Het feit dat onze katten blijven spelen, ook al zijn ze goed gevoed en veilig thuis, duidt hierop. En zelfs als uw kat u niet persoonlijk kan vertellen dat hij veel plezier beleeft aan het aaien of spelen met u, verraden de bijbehorende lichamelijke signalen deze momenten van welzijn. Een flexibele houding, matige verwijding van de pupillen en gecontroleerde bewegingen versterken het idee dat het idee van plezier inderdaad bestaat bij katten. Als bepaald gedrag van katten zelfverzachtend gedrag of instinct verraadt, lijkt het feit dat uw kat een bepaald gedrag initieert en herhaalt, aan te tonen dat hij er plezier aan beleeft. Hier zijn 3 voorbeelden die bewijzen dat uw kat bepaalde activiteiten graag doet!

1 – Een instinctief gedrag dat welzijn bij alle katten genereert: patounage

Altijd in het ritme wisselt uw kat de bewegingen van zijn voorpoten af, waarbij hij zijn klauwen uittrekt en terugtrekt op een deken, een kussen, een ander dier of op u. Gedrag dat van jongs af aan is geërfd om de melkstroom te stimuleren, kittens behouden dit gedrag tot in de volwassenheid. Het kneden gaat meestal gepaard met een ontspannen houding, halfgesloten ogen, een stille of licht kwispelende staart, een afwezigheid van spierspanning en regelmatig spinnen. Behalve wanneer de kat pijn heeft, zijn al deze signalen gecorreleerd met een staat van absoluut welzijn bij onze kleine metgezellen. Andere elementen versterken het idee van plezier dat de kat daar beleeft:

• Hij is vaak de initiatiefnemer van patounage.
• Hij bepaalt de plaats en het tijdstip dat hem uitkomt om te kneden.
• Hij beslist of hij jou, een medeschepsel of een voorwerp kneedt.
• Hij herhaalt het kneden elke dag.

Als uw kat echter nooit of heel vaak kneedt, betekent dit niet dat uw kat zich niet lekker voelt. Sommigen vinden plezier zonder hun meester in de watten te leggen, terwijl anderen zoveel plezier beleven aan deze regressie dat ze er vaak om zullen vragen.

2 -Een eenvoudig instinct of plezier voor de kat: spelen

Wanneer uw kat op een voorwerp jaagt, achtervolgt of apporteert, doet hij dit vrijwillig. Veel volwassen katten blijven alleen of met hun baasje spelen. We kunnen ons afvragen of deze actieve zoektocht naar stimulatie niet ook een teken is dat hij plezier beleeft aan deze activiteiten.

Beleeft de kat plezier als hij alleen speelt of reageert hij op zijn roofzuchtige instinct?

Het katje speelt spontaan met alles eromheen. Insecten, lichtobjecten, schaduwen, subtiele bewegingen, niets ontsnapt aan zijn observatievermogen of zijn klauwen. Elk spel imiteert vaak de jachtsequenties:

• Observatie;
• Nastreven ;
• Bond;
• Vastlegging.

Kunnen we spreken van puur utilitair en instinctief gedrag wanneer de kat deze momenten meerdere keren per dag initieert en herhaalt? In tegenstelling tot het jagen op prooien heeft spelen bij volwassen katten geen direct nut voor de overleving. We kunnen met recht concluderen dat uw kat graag alleen speelt en bovendien zijn lichaamsbouw behoudt.

Als uw kat met u speelt, heeft hij plezier

Of hij je nu vraagt ​​om te spelen of als een hond brengt hij het gegooide voorwerp terug om opnieuw te beginnen, het lijkt erop dat de kat er plezier in heeft om met je te spelen. Sommige katten nodigen hun baasjes uit om te komen spelen door met de punt van hun poot op een speeltje te tikken. Ook kunnen ze voor de hengel miauwen of een jachthouding aannemen zodat hun baasje een voorwerp gooit. Sommigen brengen zelfs spontaan hun gebruikelijke speeltje mee om het spel te starten. Onze kleine eenzame roofdieren tonen een schat aan vindingrijkheid om met ons te spelen. Deze vrijwillige interactie, deze toewijding om een ​​activiteit te herhalen, kan niet worden gereduceerd tot het simpele jachtinstinct, maar eerder tot een moment van plezier gedeeld tussen de kat en de mens. Tekenen van lichamelijk welzijn worden altijd in verband gebracht als de kat graag speelt, alleen of met ons:

• Flexibele houding;
• Matige pupilverwijding;
• Gecontroleerde bewegingen.

3 – Het accepteren van fysiek contact impliceert noodzakelijkerwijs dat de kat er plezier aan beleeft

Niet alle katten accepteren de menselijke hand met vertrouwen en plezier. Sommige mensen zijn helemaal niet tactiel, en dat weerhoudt hen er niet van hun mens te waarderen. Bovendien toont de kat zijn genegenheid doorgaans door tegen uw benen te wrijven of door met uw hand te duwen als hij gestreeld wil worden. Als de kat deze interacties niet leuk vindt, is het onwaarschijnlijk dat hij deze zal herhalen of op uw schoot zal klimmen voor een spinnensessie. Een kat die niet van menselijk contact houdt, zal het liefst vluchten of zijn klauwen en hoektanden laten zien als je zijn privacy niet respecteert.

Het is waar dat de kat graag zijn geur deponeert of mengt om zichzelf gerust te stellen of om met zijn soortgenoten te communiceren. We denken misschien dat de kat onze liefkozingen op deze gebieden die rijk zijn aan geurklieren door eenvoudig instinct waardeert:

• Wangen en orenbasis;
• Nek en kin;
• Basis van de staart.

Uit andere signalen blijkt echter dat de kat ook graag geknuffeld wordt:

• Langzaam knipperen van zijn ogen;
• Spieren ontspannen en benen gevouwen;
• Spinnen;
• Blootstelling van haar buik.

Als ze bijzonder vertrouwen hebben in hun eigenaar, laten sommigen zich door hun buik aaien en lijken ze ook van deze streling te genieten.

Wanneer de kat daarentegen geen positieve emotie voelt tijdens deze interacties of wanneer hij het knuffelen gewoon beu is, vertoont hij signalen van ongemak: staart die slaat met krachtige bewegingen, huid die trilt, spinnen stopt, oren naar achteren gericht. Dring in dit geval niet aan, laat uw kat weggaan of probeer geen liefkozingen uit te lokken. Hoewel fysiek contact door de kat als prettig kan worden ervaren, zal, afhankelijk van de context, zijn emotionele toestand en die van u en zijn persoonlijkheid, niet elke streling door uw “fluwelen pootjes” als plezierig worden ervaren.

Patounage, spel en liefkozingen dragen bij aan het welzijn van de kat. We moeten dit idee van plezier echter in perspectief plaatsen, wat niet noodzakelijkerwijs overeenkomt met wat wij als mensen definiëren als plezier. Onze “fluwelen poten” navigeren tussen instincten en de zoektocht naar het comfort dat nodig is voor hun ontwikkeling. Hun perceptie van plezier kan compleet anders zijn dan de onze. Als de kat echter vaak dit gedrag vertoont, komt dat omdat hij, bij gebrek aan een plezier dat vergelijkbaar is met het proeven van chocolade voor een mens, diepe voldoening haalt uit de herhaling van deze speelse of welzijnsmomenten.

Door Magali Laguillaumie – Gepubliceerd op 30-12-2025