Beren houden van honing: waar of niet waar?

Denkt u misschien aan het beeld van Winnie de Poeh, een personage gecreëerd door Alan Alexander Milne aan wie Walt Disney een lichaam gaf en zijn hand volledig in een pot honing stak om ervan te genieten? We zijn gewend afstand te nemen van helden die rechtstreeks uit de verbeelding van kunstenaars komen. Maar is dit idee dat als honing draagt ​​niet gebaseerd op de realiteit? Om deze vraag te beantwoorden, beschrijven we het dieet van verschillende beren om de plaats van honing te identificeren.

Het dieet van Amerikaanse zwarte beren

Laten we het eerst hebben over de Amerikaanse zwarte beer (Ursus americanus). Het is de kleinste van de beren die in deze hoek van de wereld worden gevonden, en de minst agressieve. Het meet 90 tot 105 cm bij de schoft. De totale lengte varieert tussen 137 en 188 cm. En het gewicht schommelt tussen de 50 en 120 kg. Hij is in wezen vegetariër. Het voedt zich met twijgen, knoppen, jonge scheuten, bladeren, noten, wortels, fruit en granen.

Als dit voedsel in het vroege voorjaar minder overvloedig is en de beer bijzonder hongerig is, kan hij de schors van de bomen scheuren. Het doel is om de cambiumlaag te bereiken, en meer in het bijzonder wat de genoemd wordt vrijof binnenbast. Het maakt deel uit van het weefsel dat verantwoordelijk is voor de vorming van nieuw hout. Wanneer cambium overal rond een boom wordt genomen, kan het deze doden. De beer is niet de enige die geïnteresseerd is in dit deel van de boom als voedsel. In veel menselijke tradities van de landen van het Noorden, de vrij wordt gemengd met graanmeel voor consumptie.

De zwarte beer eet ook larven en kleine Insecten die ze vinden in rottende takken. Hij aarzelt ook niet om langs de stammen te klimmen om de nesten te bereiken en de eieren en kuikens daarin op te eten. Het is ook gemakkelijk voor hem om de honingraten te vernietigen. En hij eet niet alleen honing, maar ook was, bijen en larven.

De zwarte beer eet ook kleine zoogdieren zoals stekelvarkens. Hij draait ze om met zijn poot en scheurt ze open. Hij aarzelt helemaal niet om de rivieren in te gaan: hij zwemt heel goed en kan vissen vangen met zijn mond of zijn poten. De zwarte beer zorgt voor een echte puinhoop op de plaatsen waar hij woont. Het is moeilijk om de sporen die het achterlaat te missen: omgevallen takken en stenen, gestripte stronken, gescheurde takken, om nog maar te zwijgen van de stukjes huid of de koppen van de prooi die het heeft gegeten.

grizzlybeer dieet

De grizzlybeer (Ursus arctos horribilis) wordt beschouwd als de grootste landcarnivoor in Noord-Amerika. Maar in werkelijkheid is het een alleseter, zijn voedsel bestaat voor 80-90% uit planten. De trekkende zoogdieren en zalmen die hij kan vangen zijn uiteindelijk slechts een aanvulling.

Als grizzlyberen uit hun winterslaap komen, zoeken ze eerst naar sainfoin-wortels (Hedysarum), een peulvrucht die een substantiële voedselbron vertegenwoordigt. Het is rijk aan eiwitten, koolhydraten en mineralen. Hij wordt in april en mei in grote hoeveelheden geconsumeerd, maar ook aan het einde van de zomer en in de herfst, wanneer de bessen schaarser zijn. Kruiden, paardestaarten, zuring en andere bladplanten vormen ook hun maaltijden. Het zijn echter de bessen die het belangrijkste onderdeel van hun dieet vormen, omdat ze grizzlyberen in staat stellen hun vetlaag te vormen: buffelbessen, bosbessen, zwarte leeuwebessen, bosbessen, veenbessen, kleine peren en kraaibessen zijn hun favorieten.

Bovendien voeden grizzlyberen zich met pasgeboren elanden, elanden, herten en kariboes. Hij profiteert ervan zolang ze nog niet te snel zijn. Het valt zeer zelden volwassenen of vee aan. Het kan ook gespot aas consumeren dankzij zijn sterk ontwikkelde reukvermogen. Aan de insectenkant consumeert het met name mieren, lieveheersbeestjes en bijen, zowel volwassen als larven. Als hij honing vindt, zal hij die consumeren. Wanneer hij aan het einde van de zomer in de arctische toendra evolueert, slaagt de grizzly erin zich te voeden met arctische grondeekhoorns.

Ten slotte is menselijke nabijheid niet zonder gevolgen voor grizzlyberenvoer. Hij realiseerde zich vrij snel dat hij etensresten kon vinden in de buurt van campings of stortplaatsen. Hierdoor zijn er regelmatig botsingen tussen mens en dier.

Het dieet van bruine beren

bruine beren (Ursus arctos) komen voor in Eurazië en Noord-Amerika. Degenen die het dichtst bij ons staan, wonen in de Pyreneeën. Ze zijn herbivoren voor 60 tot 80% van hun dieet. Sommige fokkers zien ze echter eerder als carnivoren omdat ze de kuddes aanvallen. Ze zijn alleseters maar vooral opportunistisch. Ook vallen ze slecht beschermde kuddes of geïsoleerde ooien aan die aan het einde van de dag aan de groep zijn ontsnapt.

De eetlust van bruine beren in de lente, wanneer ze uit hun winterslaap komen, wordt voornamelijk bevredigd door de consumptie van kruidachtige planten, en soms door die van lijken. Ze eten ook wortels die rijk zijn aan sporenelementen. Aan het begin van de zomer veranderen ze in vlezige vruchten zoals bosbessen, wegedoorn, frambozen. Dan eten ze in de herfst gedroogd fruit zoals eikels, beukennootjes, kastanjes. Wanneer hij eiwit van dierlijke oorsprong nodig heeft, wenden ze zich tot hoefdieren, gedomesticeerd of wild.

panda dieet

Het is interessant om de panda (Ailuropoda melanoleuca) te noemen die ook tot de Ursidae-familie behoort. Het is bekend dat de panda zich voedt met 99% bamboe, rijk aan plantaardige eiwitten, maar arm aan complexe koolhydraten. Voor de onderzoekers is het deze laatste eigenschap die de panda dichter bij de carnivoor brengt dan bij de herbivoor, evenals zijn korte darmen. Ze waren zelfs geïnteresseerd in de microbiota en de melk, die meer overeenkomsten vertoonde met die van de bruine beer dan die van het hert.

Er is vastgesteld dat de panda twee miljoen jaar geleden vegetarisch werd. Deze duur is voldoende om sommige dingen te hebben gewijzigd, zoals de kaak die erg krachtig is en hem in staat stelt om op de sterke vezels van deze planten te kauwen, maar nog niet genoeg om het spijsverteringsstelsel aanzienlijk te wijzigen. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze de panda vergelijken met een mens die heeft besloten vegetariër te worden. De beer selecteert twee zeer specifieke soorten bamboe om tot de volgende voedselsamenstelling te komen: 50% eiwit, 39% complexe koolhydraten en 13% lipiden.

Houden beren van honing?

Onze wandeling tussen verschillende beren toonde aan dat hun dieet sterk varieert, afhankelijk van hun omgeving en dus van de voedselopties die voor hen beschikbaar zijn. Over het algemeen hebben allesetende beren een plantaardig dieet. Maar hun metabolisme vereist een grote hoeveelheid eiwit. Ze passen zich daarom gedurende de drie seizoenen waarin ze actief zijn aan om aan deze behoefte te voldoen. Honing is uiteindelijk slechts één van de andere opties en beren tonen niet meer trek in dit voedsel dan in andere. Sommige beren, zoals de brilbeer, zullen meer consumeren dan andere soorten omdat hun voedselkeuze beperkter is. En we hebben gezien dat degenen die honing consumeren niet in detail treden: ze eten ook bijen en larven, die ook bronnen van eiwitten zijn.

Maar als ze toegang hebben tot de kasten, aarzelen de beren niet. Voor de goede orde, in 2018 werden meer dan 370 bijenkorven vernietigd door beren in Finland en Estland, wat soms behoorlijke schade toebracht aan imkers.