Bengaalse tijger: waar en hoe leeft hij? Is hij nog steeds in gevaar?

Fotocredit: Charles J. Sharp

In de 20e eeuw stierven drie van de acht ondersoorten van de tijger uit. Zonder instandhoudingsmaatregel, zou de majestueuze Bengaalse tijger op een dag deze rampzalige lijst kunnen uitbreiden. De populaties van deze grote kat zijn dramatisch gedaald sinds de tijd van de kolonisten en maharadja’s, van 100.000 individuen naar 4.000 nu. Altijd opgejaagd door stropersis de Bengaalse tijger de meest bedreigde ondersoort van alle tijgers die momenteel in het wild leven. Portret van een weelderig wezen dat zich verstopt in de bossen tussen deIndië
en de Bangladesh.

Wie is de Bengaalse tijger?

De Bengaalse tijger (Panthera Tigris Tigris) is een zoogdier dat tot de orde behoort vleeseters en de familie Felidae. Het grootste deel van de bevolking is geconcentreerd in een gebied dat zich uitstrekt over India en Bangladesh. Ook in Nepal, Bhutan en Birma treffen we een paar honderd individuen aan. Het leefgebied van de Bengaalse tijger omvat diverse ecosystemen, maar een hoofdkenmerk is de aanwezigheid van dikke vegetatie waardoor hij zichzelf kan camoufleren om op zijn prooi te jagen. De kat houdt vooral van vochtige bossen, oerwouden, moerassige gebieden en vooral van omgevingen mangroven overvloedig bewaterd door de rivieren. De Bengaalse tijger zoekt niet alleen waterpunten op om zijn dorst te lessen, maar ook om grote herbivoren te vangen die daar komen drinken.

Wat zijn de kenmerken van de Bengaalse tijger?

De kat vertoont hetzelfde kleurpatroon als tijgers met oranje vacht en verticale lijnen zwart of bruin, die in ringen op de staart veranderen. Het buikgedeelte en de binnenkant van de poten vertonen een tint wit of crème, ook gestreept met zwart. Door de effecten van licht en schaduw in de jungle na te bootsen, zorgt deze karakteristieke vacht ervoor dat de Bengaalse tijger opgaat in zijn omgeving om zijn prooi beter te verrassen. Uitgerust met een slank en krachtig lichaam, zijn mannetjes tot 3 m lang, inclusief staart, 1 m schofthoogte en een gemiddeld gewicht van 225 kilo. De vrouwtjes zijn kleiner, ze zijn 2,5 m lang en wegen ongeveer 135 kilo. De Bengaalse tijger is eenzaam van aard en houdt er niet van zijn territorium te delen en maakt dit bekend door zijn bolwerk af te bakenen urineuitwerpselen en door het versnipperen van de bast van bomen.

Waar jaagt de Bengaalse tijger op?

De Bengaalse tijger is een roofdier alleen En nachtelijk die zich vooral voedt met herten, apen, wilde zwijnen, buffels en zelfs gaurs (gayals), de grootste runderen ter wereld. Deze wegen tot 1 ton, of driemaal het gewicht van een tijger. Een massa die de kat naar een veilige plek zal moeten slepen omdat hij zelden zijn prooi ter plekke opeet. Waar mogelijk richt de tijger zijn blik op kwetsbare dieren (oud, gewond, ziek), drachtige vrouwtjes of jonge dieren, die minder snelheid hebben. Krachtig en snel over korte afstanden, de tijger heeft niet het uithoudingsvermogen dat nodig is voor lange runs op hoge snelheid. Het is dus niet in staat een hert, dat een snelheid van 75 km/u kan halen, over meer dan 500 meter te achtervolgen. Daarom vertrouwt hij op camouflage en het verrassingselement dieren te vangen. De vleeseter jaagt daarom het liefst terwijl hij op de loer ligt. Wanneer een doelwit zich in zijn zichtlijn bevindt, benadert het dit discreet door te kruipen. Met een oogverblindende sprong valt hij van opzij of van achteren aan, waarbij hij zijn klauwen en hoektanden in de nek van kleine prooien of de keel laat zinken om grote runderen te verstikken. Overdag rust de Bengaalse tijger, verzadigd, uit en gaat in de schemering weer op jacht.

Hoe plant de Bengaalse tijger zich voort?

Als de voortplanting van de Bengaalse tijger het hele jaar door kan plaatsvinden, wordt een piek waargenomen van november tot april. Het vrouwtje wordt elke 3 tot 9 weken loops, maar de bevruchting is alleen mogelijk over een korte periode van 3 tot 6 dagen. Na de paring verlaat het mannetje zijn partner, die alleen voor het grootbrengen van hun nakomelingen zorgt. Aan het einde van een draagtijd van ongeveer drie en een halve maand baart het vrouwtje twee tot vier jongen. doof En Blind gedurende de eerste 10 dagen van hun leven. Ze begint ze vast voedsel te geven als ze 2 maanden oud zijn, maar blijft ze borstvoeding geven tot ze 6 maanden oud zijn. Beetje bij beetje volgen de jongeren hun moeder om jacht- en overlevingstechnieken te leren. Als ze ongeveer een jaar oud zijn, kunnen ze zelf kleine prooien vangen en als ze 16 maanden oud zijn, vallen ze grotere dieren aan. Het gezin blijft 2 of 3 jaar bij elkaar voordat het uit elkaar gaat wanneer de moeder zich klaarmaakt om opnieuw te paren. Bengaalse tijgers bereiken hun seksuele volwassenheid ongeveer 3 tot 4 jaar voor vrouwen en ongeveer 4 tot 5 jaar voor mannen.

Bengaalse tijger: wat zijn de oorzaken van zijn verdwijning?

De Bengaalse tijger, die bovenaan de voedselketen staat, heeft geen natuurlijke vijanden. De mens vertegenwoordigt de grootste bedreiging voor het dier. Momenteel is de gevaren die boven de katachtige zweven zijn:

• DE stroperij om tegemoet te komen aan de aanhoudende vraag naar tijgerproducten in verschillende Aziatische landen. Zijn sublieme vacht en zijn organen, die in de traditionele geneeskunde worden gebruikt, worden bijzonder gewaardeerd. Grootschalige illegale handel is verantwoordelijk voor de volledige uitroeiing van katachtigen in verschillende reservaten die zijn gecreëerd om hen te beschermen. Dit is het geval in het Sariska Tiger Reserve en het Panna National Park, waar ze opnieuw moesten worden geïntroduceerd;
• Daar sportjacht, hoewel verboden, blijft de tijgerpopulatie decimeren. Het dier, mooi en discreet, wordt altijd opgejaagd om als trofee te dienen of gevangen om als huisdier te worden verkocht;
• De vernietiging van zijn leefgebied. Bossen en moerassen, waar de Bengaalse tijger leeft, worden gebruikt om de oppervlakte van landbouwgrond te vergroten. Het fenomeen van de intensieve landbouw leidt ook tot het verdwijnen van zijn prooi.

Welke beschermingsmaatregelen voor de Bengaalse tijger?

De soort is ingedeeld in de categorie “in gevaar” op de rode lijst van de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN). De tijger werd al lang opgejaagd door Engelse kolonisten en maharadja’s en zag zijn populatie in de 20e eeuw instorten, van slechts 100.000 exemplaren. 4.000 Vandaag. In bijlage I van de Conventie over de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten, ook wel de Washington Conventie (CITES) genoemd, is de handel in alle tijgerproducten wereldwijd verboden. Zijn jacht is nu onwettig maar de Bengaalse tijger blijft zeer bedreigd. Om het zoogdier te beschermen zijn er talloze programma’s gestart, zo’n veertig reserves werden gecreëerd. Dankzij de gezamenlijke inspanningen van de betrokken landen (India, Nepal, Bhutan, Bangladesh en Birma) begon het aantal tijgers in 2016 te stijgen, wat de eerste stijging in meer dan een eeuw markeerde. Goed nieuws nadat 3 van de 8 ondersoorten van tijgers al zijn uitgestorven (de Java-, Bali- en Kaspische tijgers). India heeft zich ten doel gesteld om de kattenpopulatie tegen 2030 te verdrievoudigen.

Door Nathalie Truche – Gepubliceerd op 04/06/2024 Carnivore Feline