Asvlinder, gevaarlijke vlinder uit Zuid-Amerika

papillon cendre 070016

Asvlinder, gevaarlijke vlinder uit Zuid-Amerika

Op het vasteland van Frankrijk zijn vlinders een lust voor het oog. Hun uiterlijk is gekoppeld aan zonnige dagen en we maken ons zorgen over de afname van hun populaties. In Frankrijk zijn ze in de jaren zeventig en tachtig zelfs sterk gedaald als gevolg van de intensivering van de landbouwpraktijken en de toenemende verstedelijking. Hoewel deze achteruitgang inmiddels is afgeremd, zet deze toch bij veel soorten door. In andere delen van de wereld kunnen vlinders echter agressief zijn tegen mensen. In dit artikel zijn we geïnteresseerd in de asvlinder, een vlinder die is geclassificeerd als een plaag.

Ash vlinder beschrijving

De asvlinder draagt ​​de wetenschappelijke naam van Hylesia metabus. Het is klein van formaat omdat het slechts 1,2 cm lang en 2,1 cm spanwijdte heeft. Het is geen bijzonder kleurrijke vlinder: hij is gewoon uniform roodbruin en driehoekig van vorm. Hij leeft ’s nachts. Het wordt gevonden tussen de Amazone-delta (noordoosten van Brazilië) en de Orinoco, en met name in de regio Guyana.

Het mannetje verschilt duidelijk van het vrouwtje omdat hij kleiner is. Bovendien hebben mannetjes lange bipectinate antennes, dat wil zeggen, ze rangschikken een kam van twee rijen, terwijl vrouwtjes korte, draadvormige antennes hebben. Bij vlinders worden de antennes gebruikt om geuren waar te nemen, om bloemen en seksuele partners te lokaliseren. In aanwezigheid van een geurbron oriënteren vlinders zich door de concentratie van parfummoleculen in de lucht te analyseren: hoe hoger de concentratie, hoe dichterbij de bron. Dit compenseert de onmogelijkheid om ’s nachts zicht te gebruiken om je te oriënteren. Het feit dat de antennes bij mannen meer ontwikkeld zijn, maakt ze efficiënter in hun detectie. Vrouwtjes hebben ook een groter achterlijf dan het mannetje. Hun spanwijdte is ook groter. En tot slot, laatste essentiële eigenschap, ze zijn bedekt met brandharen.

Papillonitis

De vlinders hebben 5 tot 6 dagen om zich voort te planten. Ze worden actief bij het vallen van de avond, verzamelen zich in de mangroven maar naderen ook menselijke woningen, aangetrokken door lichtbronnen. Tijdens het vliegen laten de vrouwtjes duizenden microscopisch kleine stekende pijltjes los. Het doel is om hun eieren en pasgeboren larven te beschermen tegen roofdieren. Wat darts worden genoemd, zijn eigenlijk borstelharen met een lengte van 0,15 mm en een diameter van 3 tot 4 μm.

Vanwege dit afweergedrag is de asvlinder verantwoordelijk voor Papillonitis, de naam die wordt gegeven aan een dermatose (huidinfectie). Het is vervelend maar gelukkig niet ernstig. Bij meer gevoelige mensen verschijnen de symptomen 15 tot 20 minuten na huidcontact met de brandharen, de jeuk kan indrukwekkend zijn en zich zelfs ontwikkelen tot oedeem. Maar de asvlinder zorgt uiteindelijk alleen maar voor overlast, zonder strikt genomen echte volksgezondheidsproblemen te creëren. Deze problemen zijn echter belangrijk genoeg om te wegen op de organisatie van veel openbare demonstraties. Zo werden in 2019 de Allerheiligendemonstraties in Kourou verstoord en moest een scholengroep worden gesloten. De kustgemeenten werden meer getroffen dan de andere, en met name Iracoubo en Sinnamary.

De levenscyclus van de asvlinder

Eenmaal bevrucht, legt de vrouwelijke asvlinder ongeveer 200 eieren. Ze komen na 24 dagen uit om larven van 3 mm te baren. Tijd om aan te sterken, ze blijven in een gebied in de buurt van een tapijt van pijlen die hen beschermen tegen roofdieren. Dit kan 24 uur duren of zelfs iets langer. Ze gaan dan in processie op zoek naar voedsel. Deze larven behouden een tijdlang hun gregaire temperament, omdat ze in groepen evolueren, de onderkant van de bladeren bedekken om ze volledig te verslinden. Ze gaan in processie door naar het volgende vel als ze klaar zijn met het vorige. De rupsen zijn talrijk in de mangrove maar ze zijn ook te vinden op veel fruitbomen zoals de mombin guaveboom. Sommige bomen zijn volledig gestript door de aanwezigheid van duizenden larven.

In deze configuraties is het mogelijk om ze te vernietigen: giet gewoon zeepwater op de rails. Dit verstopt de poriën waar ze doorheen ademen en doodt ze. Maar na verschillende tests hebben sommige steden effectiever en beter beheersbaar gevonden: een heteluchtpistool dat is afgeleid van stralingsverwarming om ze te verbranden, gecombineerd met een projector om ze beter vast te houden.

Pas in de volgende fase van hun ontwikkeling (de 3e) ontwikkelen de rupsen stekende stekels. Vanaf het 4e stadium begint de rups, die tot dan toe een licht goudgele kleur had, donkerder te worden om zwart te worden in het 7e en laatste larvenstadium. 45-50 dagen na het uitkomen is de rups van de asvlinder goed gegroeid, aangezien hij nu 5 cm lang en 8 mm breed is. Hun groepsgedrag neemt geleidelijk af.

De rupsen verspreiden zich uiteindelijk om te verpoppen door een zijden cocon tot een blad te weven. 10 dagen later komt er een volwassen mannetjesvlinder tevoorschijn. Het duurt nog eens 5 dagen voordat vrouwtjes tevoorschijn komen. Er zijn vier generaties per jaar, of één generatie om de drie maanden. Volwassenen leven slechts 5-6 dagen. De overlast duurt dus niet langer dan een week per kwartaal, maar de ontstane problemen werden ernstig genoeg geacht voor de autoriteiten om te besluiten de aanwezigheid van de vlinder uit te roeien, wat in sommige gemeenten van Frans-Guyana inderdaad is gebeurd.

Bescherm uzelf tegen de overlast van de asvlinder

Blootstelling van de huid aan de darts moet worden vermeden. Hiervoor wordt aanbevolen om niet op blote voeten te lopen, niet om ’s nachts te stoppen onder een lichtbron die vlinders kan aantrekken, zoals schijnwerpers of straatlantaarns. Je kunt ook geen insecticide gebruiken, of proberen ze weg te jagen of kapot te slaan, omdat dit een verdedigingsreflex is en de vlinders nog meer pijlen verspreiden als ze geagiteerd raken. De aanbevolen oplossing is eerder om ze met een waterstraal te besproeien.

De autoriteiten bevelen daarom aan om de volgende reflexen toe te passen:

  • Bedek tijdens nachtelijke uitstapjes uw lichaam met losse kleding om de hitte beter te weerstaan, maar bedek,
  • Was de kleding indien mogelijk na het dragen in zeer heet water,
  • Geef voor buitenverlichting de voorkeur aan oranje of rode bolkleuren omdat ze minder vlinders aantrekken,
  • Was de vloer overdag regelmatig en veeg het tuinmeubilair regelmatig af met een spons om de ’s nachts verspreide pijltjes te verwijderen,
  • Doe hetzelfde met uw huisdieren om hun haar schoon te maken en de darts te verwijderen,
  • Sluit ventilatieopeningen en ramen wanneer u door besmette gebieden rijdt.

Als delen van de huid in contact zijn gekomen met pijltjes, neem dan een zeer hete douche, omdat de hoge temperatuur het gif zal helpen wegspoelen. Beperk de krabreflex zoveel mogelijk en breng een rustgevend product aan op de aangetaste plekken. Als je jezelf hebt gekrabd, verzorg de wonden dan door ze regelmatig te desinfecteren totdat ze genezen zijn. Aarzel natuurlijk niet om een ​​arts te raadplegen als ze slecht evolueren, rood, pijnlijk of etterend worden, want dit zijn allemaal tekenen dat de wonden geïnfecteerd zijn.

Lees verder:  De Europese hoornaar, de grootste van de wespensoorten

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *