Aspercentage in hondenvoer: nut en ideaal percentage!

Dieet is de eerste factor waarmee rekening moet worden gehouden om onze viervoeters een ijzersterke gezondheid te bieden. De meeste eigenaren kiezen voor brokjes om hun huisdier te voeren vanwege de praktische bruikbaarheid, houdbaarheid en gebruiksgemak. Van de ingrediënten van brokjes en om hun kwaliteit te beoordelen, is het ruwe asgehalte een indicator voor het gehalte aan mineralen en sporenelementen die, afhankelijk van hun dosering, bijdragen aan de goede of slechte kwaliteit van het industriële voedsel.

Wat is het percentage ruwe as?

Wanneer we deze naam op een pakje brokjes lezen, reageren onze hersenen heel snel door het beeld van een asbak voor onze neus te houden of, voor de meest fijnproevers zoals ik, de verbruikte kolen van een uitstekende barbecue. De term “asgehalte” vertegenwoordigt echter niets meer of minder dan het percentage mineralen en sporenelementen dat aanwezig is in de voeding van uw hond. Onder deze mineralen vinden we:

• Calcium;
• Fosfor;
• Potassium;
• Magnesium;
• Natrium…

Ruwe as, ook wel macro-elementen genoemd, bevat ook sporenelementen:

• Jodium;
• Ijzer ;
• Mangaan;
• Koper ;
• Zink.

Essentieel voor hun lichaam is het gehalte aan ruwe as of beter gezegd de samenstelling en het percentage ervan belangrijk om de hond goed te voeden, want eiwitten en vitamines zijn niet de enige voedingsstoffen die bijdragen aan de gezondheid van onze vier poten.

Hoe nuttig is ruwe as in hondenvoer?

Ruwe as – of, als je dat liever hebt, mineralen – neemt deel aan de verschillende functies van het lichaam. Ze zijn betrokken bij de productie van enzymen, hormonen en bloedcellen, bij de overdracht van waterstof en nemen deel aan de opbouw en vitaliteit van de immuunafweer van de hond. Vitaminen, mineralen en sporenelementen kunnen de groei en de gezondheid van het dier in gevaar brengen wanneer ze in een te grote of te kleine hoeveelheid worden gegeven. Om hun voordeel te behalen is het gehalte aan ruwe as alleen echter niet voldoende om de kwaliteit van de door u gekozen brokjes te garanderen. Een slimme balans tussen mineralen, sporenelementen, eiwitten en vitamines is noodzakelijk, omdat ze samenwerken. De verhouding tussen fosfor, calcium en vitamine D moet dus perfect aangepast zijn aan de opgroeiende of volwassen hond, anders krijgt uw viervoeter last van botdemineralisatie, een slechte stofwisseling van lipiden en eiwitten of problemen met urine- of nierstenen.

Ook de manier waarop ruwe as wordt geproduceerd, is van belang voor de kwaliteit van het voedsel. De mineralen waaruit het brokjesrecept bestaat, worden verkregen uit anorganische mineralen of organische mineralen die chelaten worden genoemd. Anorganische mineralen, die vaak slecht door het huisdier worden opgenomen als ze niet gepaard gaan met de aanvoer van autotrofen die ze actief maken, worden echter het meest gebruikt bij de vervaardiging van voedsel dat bedoeld is voor onze hondjes. Wanneer u de maaltijd voor uw hond kiest, zorg er dan voor dat de samenstelling ervan “gechelateerde” mineralen bevat in plaats van “gesulfateerde” mineralen. Om een ​​adequate ashoeveelheid te garanderen, moet ten slotte ook rekening worden gehouden met de kwaliteit van de eiwitten. Zonder dit is de kans groot dat de voeding, ongeacht het op de verpakking vermelde asgehalte, niet aan alle voedingsbehoeften van uw viervoeter voldoet.

Wat is de aanbevolen hoeveelheid ruwe as om goed aan de voedingsbehoeften van de hond te voldoen?

In natuurlijke staat zal de uitstekende jachthond het grootste deel van de voedingsinname binnenkrijgen die essentieel is voor het goed functioneren van zijn lichaam via prooien zoals konijnen, kippen, herten, veldmuizen en veldmuizen. Voor elke ingenomen prooi profiteert de hond van een hoeveelheid ruwe as, eiwitten en calcium en fosfor per vangst:

• Van een muis: 55,8% eiwit, as 11,8%, calcium 2,98% en fosfor 1,72%;
• Van een konijn: eiwitten 74,4%, as 15%, calcium 5,93%, fosfor 3,43%;
• Van een hert: circa 47,4% eiwit, 11,4% as en 3,09% en 2,26% calcium en fosfor.

Alleen hier, in de natuur, hoe goed een jager hij ook is, zijn er dagen waarop alle prooien hem zullen ontgaan, en andere waarop hij zich overgeeft. Het is moeilijk om precies de ideale dagelijkse hoeveelheid mineralen, sporenelementen, vitamines en eiwitten te berekenen die de hond zou moeten krijgen om de goede gezondheid van zijn lichaam te garanderen.

De meeste professionals adviseren een ruwe asgehalte tussen 7 en 9%. En als de vermelding van de ashoeveelheid verplicht is, is de hoeveelheid ervan niet gereguleerd. De eigenaar van de hond moet ervoor zorgen dat de percentages calcium en fosfor niet hoger zijn dan 2,5% en voor volwassenen 1,6% van de droge stof. Bij opgroeiende pups is het noodzakelijk ervoor te zorgen dat het dier maximaal 1,6% calcium en 1,8% fosfor op de droge stof binnenkrijgt om een ​​goede groei te garanderen. Hij moet ook brokjes vermijden die een ruw asgehalte van meer dan 12% hebben.

De mineraleninname in de voeding van onze honden en huisdieren blijft uiteindelijk complex. Zowel schadelijk als tekort, is het belangrijk om contact op te nemen met een dierenarts-voedingsdeskundige om de ideale brokjes voor uw hond te kiezen. Afhankelijk van zijn leeftijd, ras, gezondheid en de activiteiten die u hem aanbiedt, zal hij u adviseren over het percentage eiwitten, mineralen, vitaminen en sporenelementen dat aan zijn fysiologische behoeften voldoet. De voorkeur geven aan een voer dat aan zijn eiwitbehoeften voldoet en gechelateerde mineralen in de samenstelling bevat, is zeker duurder, maar heeft het voordeel dat het uw hond voedt en beschermt tegen vele pathologieën.

Door Magali Laguillaumie – Gepubliceerd op 27-02-2024