Anorexia bij honden: symptomen, behandeling en preventie

Verlies van eetlust bij honden kan geheel of gedeeltelijk zijn, maar vereist altijd onmiddellijk overleg. Allereerst moet je er zeker van zijn dat het anorexia is. Deze eetstoornis heeft verschillende oorzaken en de behandeling ervan wordt daarom van geval tot geval bepaald. Laten we inchecken.

De belangrijkste oorzaken van anorexia bij honden

Veel pathologieën kunnen leiden tot anorexia bij een hond, namelijk:

• Een neurologische ziekte,
• Piroplasmose,
• de ziekte van Addison of hypocorticisme,
• Parvovirus,
• Een spijsverteringsaandoening,
• Kanker,
• Hondenziekte,
• Een immuunprobleem,
• Verschillende tekortkomingen (hart-, nier-, lever-),
• Ehrlichiose,
• ketoacidose,
• Verlies van geur,
• Een luchtwegaandoening.

Anorexia kan ook te wijten zijn aan:

• Vergiftiging die volgt op de inname door de hond van een medicijn of een giftige stof zoals rattengif.
• Pijn.

In het geval van zogenaamde primaire anorexia bij honden is een disfunctie van het centrale zenuwstelsel verantwoordelijk. Verschillende redenen kunnen ervoor zorgen dat de hersenen vervormde signalen uitzenden, waardoor de hond geen honger meer heeft. Dit type disfunctie kan worden veroorzaakt door:

• Overmatige stress,
• De verandering van woonplaats na een verhuizing, bijvoorbeeld
• Een trauma,
• De dood van de meester…

In alle gevallen, als de hond meerdere dagen niet eet, is het noodzakelijk om hem naar de dierenarts te brengen. Het kan gevaarlijk zijn om enkele dagen te wachten voordat u op consultatie gaat, omdat totale anorexia na vijf dagen levensbedreigend is voor het dier.

Anorexia bij honden: hoe behandelen?

Als eerste stap moet de dierenarts zich ervan vergewissen dat de hond inderdaad anorexia heeft, omdat dit onderscheiden moet worden van andere eetstoornissen zoals:

• Pseudo-anorexia: komt vaak voor bij honden die vanwege hevige pijn in de tanden niet meer kunnen eten, ook al hebben ze nog steeds een goede eetlust,
• Hyporexia of dysorexia: het dier eet in zeer kleine hoeveelheden omdat zijn eetlust sterk is verminderd.

Als anorexia bewezen is, moet de dierenarts zijn onderzoek voortzetten om de oorzaak van deze eetstoornis te achterhalen. Daarom zijn aanvullende onderzoeken essentieel, zoals bloedonderzoek, urineanalyse, beeldvorming, enz. Vervolgens schrijft hij de juiste behandeling voor, maar moet hij tegelijkertijd het dier in het ziekenhuis opnemen, dat vervolgens aan het infuus wordt gelegd om de voedingsstoffen te krijgen die essentieel zijn voor zijn lichaam. . In de ernstigste gevallen van anorexia wordt het dier gevoed via een sonde (naso-oesofageaal of oraal).

Er kan een medicijn worden voorgeschreven om de eetlust van de hond te stimuleren en hem beetje bij beetje weer te laten eten. Uiteraard is het essentieel dat zijn baasje hem slechts een tijdje therapeutische voeding geeft, zoals voorgeschreven door de professional, en dat zijn advies nauwgezet moet worden opgevolgd. Houd er rekening mee dat onderlinge dierengezondheidsorganisaties ten minste een deel van de kosten kunnen dekken die de eigenaar maakt om gezond voedsel te verkrijgen.

Het is essentieel dat de hond met anorexia de volledige aandacht van zijn baas krijgt, omdat hij absoluut weer op krachten moet komen. Deze eetstoornis is ernstig en verzwakt de algemene toestand van de hond aanzienlijk. Situaties die stress veroorzaken, moeten worden vermeden. Het is belangrijk om met hem te spelen en ervoor te zorgen dat hij elke dag frisse lucht krijgt.

We hebben gezien dat anorexia veroorzaakt kan worden door een ziekte. Maar een hond kan stoppen met eten als zijn voedsel op is of zelfs als zijn dieet van de ene op de andere dag radicaal verandert. Soms kan een hond die zich tegoed doet aan snoepjes uiteindelijk helemaal niet meer eten. In deze specifieke gevallen kunnen we echter niet spreken van anorexia, omdat het dier zijn eetlust behoudt. Maar hij kan zijn bakje nog steeds een aantal dagen negeren en dit riskeert gezondheidsproblemen te veroorzaken. Ook hier moet u snel een dierenarts raadplegen, zodat de situatie niet blijft voortduren en het leven van het dier in gevaar kan komen.