Angiostrongylose bij honden: oorzaken, symptomen, behandelingen en preventie

Deze parasitaire ziekte, angiostrongylose genaamd, komt steeds vaker voor. Het wordt op honden overgedragen via de inname van gastropoden zoals slakken en naaktslakken. Het is ook een veel voorkomende pathologie bij vossen. Ze moet zo snel mogelijk behandeld worden. Als er geen behandeling plaatsvindt, is de prognose voor herstel slecht. Laten we de oorzaken van angiostrongylose inventariseren, de symptomen die de eigenaar moeten waarschuwen en de mogelijke behandelingen. Laten we ook eens kijken hoe u uw hond tegen deze ernstige ziekte kunt beschermen door de juiste preventieve maatregelen te nemen.

Angiostrongylose bij honden: oorzaken

Naaktslakken en slakken zijn tussengastheren die deze ziekte op de hond overbrengen wanneer hij ze inneemt. Angiostrongylose wordt veroorzaakt door een nematode, dat wil zeggen een parasitaire rondworm: Angiostrongylus vasorum waarvan de hond de definitieve gastheer is, omdat deze nematode in zijn lichaam overgaat van het larvenstadium naar het volwassen stadium en zich vervolgens voortplant.

Wanneer de hond larven inslikt, passeren ze zijn darmen om naar bepaalde organen te migreren. Dus als de parasieten volwassen zijn, verblijven ze zowel in de longslagaders van de hond als in het rechterhart. Hier verschijnen nieuwe larven. Vervolgens kunnen ze zich nestelen in de longblaasjes of naar de keelholte stijgen. Wanneer de hond slikt, worden ze naar de darmen getransporteerd en ongeveer 2 maanden na de besmetting via de ontlasting geëlimineerd.

Angiostrongylose: veelbetekenende symptomen bij honden

Angiostrongylose veroorzaakt de volgende symptomen bij honden:

• Verlies van eetlust,
• Gewichtsverlies,
• Een algemene reductie,
• Een disfunctie van het rechterhart,
• Hoest,
• Pulmonale hypertensie,
• Coagulopathie, d.w.z. bloedingsstoornissen,
• Ademhalingsproblemen…

Angiostrongylose bij honden: behandelingen

Het is mogelijk om de in de hond aanwezige larven te identificeren door middel van een analyse van het bloed of de ontlasting van het dier. De dierenarts voert andere aanvullende onderzoeken uit om de diagnose angiostrongylose te bevestigen, zoals bronchoalveolaire lavage of röntgenfoto’s van de borstkas.

Hoe eerder de ziekte wordt ontdekt, hoe eerder de hond wordt behandeld en dus is de kans op herstel groter. De behandeling van angiostrongylose is gebaseerd op een antiparasitair middel dat oraal wordt toegediend, zoals fenbendazol, of transcutaan zoals bijvoorbeeld het geval is met moxidectine.

Als de hond lijdt aan een coagulopathie die vanwege de ernst ervan tot bloedingen leidt, moet de dierenarts een bloed- of plasmatransfusie uitvoeren om de hond te redden. Ten slotte is het bij ademhalingsmoeilijkheden noodzakelijk dat de hond zuurstof krijgt toegediend. Hij wordt verdoofd en vervolgens voert de arts tracheale intubatie uit.

Hoe ernstiger de klachten, hoe zwaarder de behandeling van deze parasitose en hoe kleiner de kans op herstel. Om de ernstige gevolgen van longworm te voorkomen, is het absoluut noodzakelijk om bij de eerste symptomen te reageren door de dierenarts om een ​​spoedconsult te vragen. Angiostrongyliasis kan de dood van een hond veroorzaken als deze niet wordt behandeld.

Angiostrongylose bij honden: preventie

Het is essentieel dat de eigenaar de dierenarts om een ​​specifieke antiparasitaire behandeling vraagt ​​om zijn hond te beschermen tegen angiostrongylose, vooral in endemische gebieden. Preventie houdt ook in dat u de hond in de gaten houdt als hij gaat wandelen. Laat hem geen slakken of slakken eten. Maar deze maatregel is moeilijk vol te houden als de eigenaar zijn hond alleen buiten laat lopen, omdat het dier zelfs in de tuin deze buikpotigen gemakkelijk kan vinden.