Alvleesklierkanker bij honden: symptomen, oorzaken, behandelingen en preventie

Het is een vreselijke beproeving om te horen dat onze kleine metgezel alvleesklierkanker heeft. Na de schok van dit vreselijke nieuws zal de meester ontdekken wat hij moet doen en of het mogelijk is om ervan te herstellen.

Weten wat het is, het herkennen van de symptomen om een ​​behandeling te kunnen overwegen en deze eventueel te kunnen voorkomen, maakt het mogelijk om minder hulpeloos te staan ​​tegenover deze ziekte, die meestal fataal is.

alvleesklierkanker bij honden

De alvleesklier is een grote spijsverteringsklier, V-vormig, dichtbij de maag en de twaalfvingerige darm. Het bestaat uit twee delen, die exocrien en endocrien worden genoemd. Het exocriene deel scheidt spijsverteringsenzymen af ​​en het endocriene deel produceert insuline en glucagon, twee hormonen die de bloedsuikerspiegel reguleren.

Er zijn verschillende soorten kankertumoren van de alvleesklier, afhankelijk van de betrokken cellen – exocriene of endocriene -, maar ze zijn allemaal ernstig en hebben helaas allemaal een grote kans om andere organen te bereiken – metastasen -.

De symptomen zijn variabel, maar hoewel pancreaskanker niet erg vaak voorkomt bij honden, is de vitale prognose vanwege de vaak late diagnose slecht en de levensverwachting zeer kort (tussen 6 maanden en 2 jaar).

Adenocarcinoom

Van de verschillende soorten alvleesklierkanker is dit de meest voorkomende. Het ontwikkelt zich snel en zaait vaak uit naar de maag, lever, twaalfvingerige darm en soms zelfs naar de longen. Het is moeilijk te diagnosticeren omdat de symptomen niet specifiek zijn. Daarom wordt de ziekte vaak pas laat behandeld.

Oudere honden (met name vrouwtjes) en enkele rassen zoals de Labrador, Golden Retriever, Boxer, Airelade Terrier en Cocker Spaniel lijken meer risico te lopen.

Symptomen: braken, buikpijn, geelzucht, apathie, anorexia en gewichtsverlies…

Behandeling: alleen bij afwezigheid van metastasen, wat zelden voorkomt, wordt een totale verwijdering van de alvleesklier – pancreatectomie – overwogen, maar de postoperatieve complicaties zijn talrijk. Vaker bestaat de behandeling uit het gedeeltelijk verwijderen van de alvleesklier en/of het uitvoeren van een palliatieve behandeling om de hond te ontlasten.

Insulineoom

Het valt de cellen aan die insuline produceren en genereert een overproductie van dit hormoon, waardoor de bloedsuikerspiegel daalt. Metastasen bereiken vaak het lymfestelsel, de longen en de lever.

Symptomen: vermoeidheid, convulsies, trillingen, syncope, verhoogde eetlust en gewichtstoename…

De behandeling: deze bestaat, na een diagnose vastgesteld door beeldvorming en bloedonderzoek, uit het opzetten van een medicamenteuze behandeling en een dieet dat de bloedsuikerspiegel onder controle houdt. Bij een operatie zal, indien mogelijk, worden geprobeerd zoveel mogelijk van het aangetaste weefsel te verwijderen. De levensverwachting van honden met een insuline, iets beter na een operatie, varieert tussen de 1 en 2 jaar.

Gastrinoom

Het komt gelukkig zelden voor bij honden en veroorzaakt maagzweren als gevolg van de overmatige productie van zoutzuur door kankercellen.

Symptomen: braken dat bloederig slijm kan bevatten, bloedarmoede, buikpijn, obstipatie, gewichtsverlies, anorexia en diarree – intermitterend -…

Behandeling: de diagnose wordt gesteld na biochemische analyses, röntgenfoto’s van de buik en soms een endoscopie om monsters te nemen. Met een echografie wordt gezocht naar levermetastasen. Bij dit type alvleesklierkanker is een operatie de voorkeursbehandeling, omdat de tumoren meestal klein zijn en soms een gedeeltelijke verwijdering van de alvleesklier wordt uitgevoerd. Na de operatie wordt een medische behandeling ingesteld die gericht is op het stoppen of beperken van de maagzuurgraad.

Het glucagonoom

Het komt uiterst zelden voor bij honden en treedt op wanneer kankercellen glucagon afscheiden, een hormoon dat helpt bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel. Het treft meer specifiek oudere mannen en bepaalde rassen zoals de Border Collie, de Schotse terriër, de Lhasa Apso, de Cocker Spaniel…

Symptomen: anorexia en gewichtsverlies, diarree, bloedarmoede, erytheem-achtige huidlaesies, korsten, schubben – buik, elleboog, lippen, oogleden, neus…-, scheuren in de kussentjes…

Behandeling: onderzoek van huidlaesies, serologische analyses en echografie bevestigen de diagnose. Meestal zal een palliatieve behandeling worden aanbevolen, omdat de leverfuncties door dit type kanker zeer ernstig worden aangetast en de vitale prognose slecht is.

De oorzaken

Zoals meestal het geval is bij kankers, zijn de oorzaken niet duidelijk gedefinieerd.

Net als bij mensen zijn er echter drie waarschijnlijke factoren voor het optreden van kanker in het algemeen:

• Leeftijd: door de verbetering van de levensomstandigheden, de medische zorg en de vaccinatie kunnen onze kleine metgezellen langer leven en zijn ze daarom vaker geneigd leeftijdsgebonden pathologieën te ontwikkelen, waaronder kanker.
• Genetica: sommige hondenrassen zijn genetisch meer blootgesteld dan andere en de selectie van raszuivere honden, wanneer deze op een onrechtmatige manier wordt beoefend (te sterke inteelt), is een mogelijke oorzaak van de stijging van het aantal hondenkanker.
• Het milieu: honden, huisdieren bij uitstek, worden, net als hun baasjes, blootgesteld aan vervuilde omgevingen, middelmatig industrieel voedsel en een al te sedentaire levensstijl, drie factoren die worden erkend bij het ontstaan ​​van kanker.

Wat meer specifiek pancreaskanker betreft, ligt de gemiddelde leeftijd van honden die door dit soort pathologie worden getroffen tussen 8 en 15 jaar en sommige hondenrassen lijken meer blootgesteld dan andere – niet-uitputtende lijst -:

• Duitse herder ;
• Cocker spaniel;
• Bokser;
• Poedel;
• Golden retriever…

Preventie

Omdat de oorzaken niet zijn geïdentificeerd, zijn er geen specifieke voorschriften om alvleesklierkanker te voorkomen. We kunnen echter redelijkerwijs denken, net zoals we dat voor ons doen, dat een gezonde levensstijl, een gezond en uitgebalanceerd dieet, aangepast aan de bijzonderheden van honden en hun rassen, de minimaal te nemen voorzorgsmaatregelen zijn.

Regelmatig overleg met de dierenarts (en uiteraard bij de minste twijfel, symptoom of verandering in het gedrag van uw hond) zorgt ervoor dat hij in goede gezondheid verkeert. Maar in het geval van alvleesklierkanker zijn vroege diagnose en behandeling essentieel en verbeteren ze de prognose en levensverwachting van uw hond. Aarzel dus niet om te overleggen.

Ten slotte is de behandeling van deze pathologie erg duur. Het afsluiten van een verzekeringscontract voor uw hond kan ook worden overwogen om u te helpen de hoge kosten het hoofd te bieden.