Albinohond: wat zijn de kenmerken?

Albinisme kan mensen en dieren treffen. Deze ziekte is vrij zeldzaam bij honden. De albinohond kan niet worden geregistreerd in het Franse Herkomstboek (LOF). Het heeft bijzonderheden die we hier zullen bespreken. Laten we ook kijken of albinisme de gezondheid van de hond beïnvloedt.

Wat is een albinohond?

Albinisme bij honden, zoals bij elk dier en ook bij mensen, manifesteert zich door een tekort aan productie van melanine. Het is een pigment dat haar, ogen en huid hun kleur geeft. Dit is de reden waarom de albinohond wit is. Deze aandoening, verergerd door daglicht, is fotogenodermatose.

Albinisme is een erfelijke genetische ziekte. De albinohond kreeg automatisch één dragergen van zijn vader en één van zijn moeder. Aan de andere kant kan hij geen albino zijn als hij slechts één kopie van dit gen ontvangt. Bepaalde hondenrassen lopen meer risico op albinisme. Dit is het geval voor lichtgekleurde hondenrassen, maar dat betekent niet dat donkergekleurde rassen geen last kunnen hebben van albinisme. Er moet ook worden opgemerkt dat een hond met witte of crèmekleurige vacht niet noodzakelijkerwijs een albinohond is. Evenzo, als hij wit is en zijn ogen donker van kleur zijn, wordt hij niet beïnvloed door het albinisme.

Fysieke kenmerken van de albinohond

De kans is groot dat een hond albino is als deze de volgende kenmerken heeft.

• Volledig witte vacht, zonder donkere vlekken, strepen of stippen…
• Ook de oogleden, het “derde ooglid” of knipvlies, de huid en de wimpers zijn gedepigmenteerd.
• Een verdunning van de iris en daardoor een abnormale vorm van de pupil (we spreken van dyscorie). Zo krijgen de ogen een blauwe of roodachtige kleur. Sommige albinohonden hebben ogen in verschillende kleuren, dat wil zeggen heterochroom.

Is de gezondheid van een albinohond kwetsbaar?

De albinohond wordt blootgesteld aan verschillende gezondheidsproblemen. Hij moet daarom vanaf jonge leeftijd zeer regelmatig gecontroleerd worden door de dierenarts. De eigenaar moet ook zorgen voor dagelijkse bescherming tegen de zon, omdat het dier door de afwezigheid van pigmentatie vatbaar is voor het risico op huidmelanomen of huidkanker, evenals voor het risico op oogmelanomen.

Albinisme bevordert ook:

• Zenuwstelselaandoeningen,
• Doofheid,
• Bilaterale oogaandoeningen,
• Fotofobie, wat betekent dat de hond zich schaamt wanneer hij wordt blootgesteld aan fel licht.

Het is erg belangrijk om een ​​dierenarts te raadplegen, zodat albinisme kan worden vastgesteld.

De prognose voor albinisme is goed, hoewel er geen remedie voor bestaat. De verzorging van het dier is echter gebaseerd op zijn bescherming. Het mag niet worden blootgesteld aan volledig licht. Aan de andere kant, als hij een pathologie vertoont die verband houdt met albinisme, zoals bijvoorbeeld melanoom, is het uiteraard van fundamenteel belang dat de dierenarts een behandelprotocol kan opstellen. Ten slotte: als we albinisme niet kunnen genezen, is er een oplossing om het te voorkomen: fok geen hond en een vrouwelijke hond als ze allebei albino zijn.