Aartjes, waarom is het een gevaar voor de hond? Welke voorzorgsmaatregelen?

Het aartje is een bloeiwijze die van de lente tot de herfst gemakkelijk in de natuur te zien is. Het is een reële bedreiging voor de gezondheid van honden en neemt er geen genoegen mee zich aan hun vacht vast te klampen, maar dringt het lichaam binnen via elke natuurlijke opening van de dieren of door hun opperhuid en zelfs hun kussentjes te kruisen. Als er geen behandeling wordt gegeven, kunnen de gevolgen zeer ernstig zijn. Bij twijfel dient u onmiddellijk een dierenarts te raadplegen. Laten we de bijzonderheden van deze wilde haver ontdekken, de symptomen die hij bij honden veroorzaakt, de risico’s voor zijn gezondheid en de voorzorgsmaatregelen die we moeten nemen om zijn kleine metgezel te beschermen.

Wat zijn aartjes?

Een aartje heeft de vorm van een kleine aar met roosjes. Het is de bloeiwijze van bepaalde planten, zoals die behoren tot de Gramineae-familie (Poaceae) Bijvoorbeeld.

Wanneer het volwassen is, droogt het aartje en maakt het los van de stengel en blijft zich hechten aan de kleding van wandelaars en aan de vacht van honden, katten en andere dieren. In zijn onschadelijke aspect vormt het aartje eigenlijk een reëel gevaar voor de gezondheid van onze kleine metgezellen, en vooral van onze honden.

Aartjes: reizende stekels

Zodra het aartje of spigaou zich aan de kussentjes of het haar van de hond hecht, kan het onverbiddelijk diep in de opperhuid doordringen en het perforeren. Vervolgens vervolgt het zijn reis naar de organen of weefsels van het dier. Omdat het uiteinde van het aartje erg puntig is, beweegt het oor heel snel vooruit, altijd in dezelfde richting. Daarom wordt hij ook wel de ‘reiziger’ genoemd.

Het aartje kan ook het lichaam van de hond binnendringen via de ogen en elke opening: de gehoorgang, de neusgaten, de anus, het geslachtsorgaan, enz. Het veroorzaakt dan schade en het dier kan ernstige complicaties krijgen.

Aartjes bij honden: wat zijn de gezondheidsrisico’s?

Afhankelijk van de locatie, en dus de route die nodig is om het lichaam binnen te dringen, kan het aartje bijvoorbeeld bij een hond of een teefje het volgende veroorzaken:

• een abces,
• ulceratie,
• beschadiging van het hoornvlies,
• Een ademhalingsprobleem,
• vaginitis,
• Een perforatie van het trommelvlies,
• Ontsteking van de gehoorgang.

Symptomen die moeten waarschuwen

Zodra het aartje de weefsels of organen is binnengedrongen, wat slechts een paar dagen duurt, kan de hond bepaalde symptomen vertonen, namelijk:

• Een abces op de huid,
• Een hoge temperatuur, d.w.z. boven 39°C,
• Een slappe,
• Een waterig, rood en gezwollen oog.
• Frequent niezen,
• Een bloedneus.

In sommige gevallen schudt de hond vreemd met zijn hoofd alsof hem iets dwars zit, en deze houding herhaalt zich regelmatig. Ook kan hij zich met aandrang plaatselijk likken.

Aarzel niet om uw hond naar een dierenarts te brengen als u vermoedt dat een aartje in een kussentje, de huid of een andere opening is terechtgekomen. Alleen de professional kan deze kolf volledig verwijderen en nagaan welke schade deze heeft veroorzaakt. Uiteraard geldt: hoe eerder de dierenarts wordt geraadpleegd, hoe meer complicaties kunnen worden beperkt.

Laten we niet vergeten dat de hierboven beschreven symptomen de aanwezigheid van een aartje kunnen suggereren, maar dat ze ook hun oorsprong kunnen vinden in verschillende pathologieën. Het dier moet dus verzorgd worden.

Aanvullende onderzoeken zijn vaak essentieel om de oorsprong van de symptomen waaraan de hond lijdt te identificeren en het aartje te lokaliseren of een onderliggende ziekte te identificeren.

Aartjes bij honden: welke oplossingen?

Zodra het aartje volledig in de weefsels is begraven, wordt het van buitenaf onzichtbaar en omdat het nauwelijks of geen sporen op de opperhuid achterlaat, is de locatie ervan problematisch, vooral omdat het snel beweegt.

Een zo vroeg mogelijk consult vergemakkelijkt het verwijderen van het aartje. Maar als het volledig is doorgedrongen, moet de hond worden verdoofd zodat de dierenarts de spigaou kan verwijderen. Vervolgens voert hij de behandeling uit die is aangepast aan de behoeften. Het aartje kan – zoals we hebben gezien – verschillende gezondheidsproblemen bij het dier veroorzaken.

Aartje: wat niet te doen

De meester mag in geen geval proberen een aartje te verwijderen dat in de huid van zijn hond is ingebed, omdat het kleinste overgebleven fragment zijn voortgang in de weefsels of naar een orgaan zal voortzetten en grote schade zal veroorzaken. Op dezelfde manier wordt aanbevolen om geen ontsmettingsmiddel of lotion aan te brengen, omdat de plaatselijke wrijving de penetratie van het aartje of een van de fragmenten ervan kan bevorderen.

Om het risico te beperken dat de gezondheid van uw hond achteruitgaat, is het van essentieel belang om hem te inspecteren wanneer hij terugkeert van een wandeling in de natuur of gewoonweg wanneer hij in het gazon heeft gespeeld. Aartjes zijn inderdaad ook zeer aanwezig in tuinen waar het gras vrij hoog staat. We controleren de vacht, kussentjes en alle openingen van zijn dier, waarbij we bijzonder waakzaam zijn bij het inspecteren van de gehoorgangen van een hond met hangende oren.

Ter preventie moet u ervoor zorgen dat u de vacht van uw hond regelmatig borstelt, vooral als het een ras is met lang haar of krullend haar, zoals bijvoorbeeld de Afghaanse windhond en de poedel. Wanneer het zich ervoor leent, kan het aan een trimmer worden toevertrouwd, zodat hij het haar van het dier vrij kort kan knippen, tenminste tijdens het seizoen dat gunstig is voor aartjes.

Tegelijkertijd is het van essentieel belang dat u, als u een gazon of weide heeft, regelmatig wat tijd besteedt aan het onderhoud ervan. Door te maaien en te harken worden zoveel mogelijk aartjes geëlimineerd en wordt de gezondheid van uw huisdieren beschermd.