9 ongewone feiten over muggen die je moet weten!

In veel landen zijn muggen vijanden die gedood moeten worden. In bepaalde delen van Frankrijk kunnen ze de zomermaanden ondraaglijk maken, waardoor mensen gedwongen worden zichzelf met een afweermiddel te besproeien om van de avonden te genieten of zichzelf op te sluiten om eraan te ontsnappen. In dit artikel willen we je echter helpen muggen in een nieuw licht te ontdekken. Daarom bieden we u 9 ongebruikelijke feiten over hen aan die u moet weten om de systematisch negatieve visie die we mogelijk over dit insect hebben te kwalificeren.

Feit #1: De levensduur van muggen varieert van soort tot soort

Muggen van het soort Aedes (inclusief de tijgermug) leven over het algemeen 2 tot 4 weken. Muggen van het soort Anopheles (belangrijkste vectoren van malaria) kunnen een maand of langer leven, vooral als de omstandigheden gunstig zijn.

Mannelijke muggen leven over het algemeen een korter leven dan vrouwtjes, omdat hun belangrijkste rol het bevruchten van vrouwtjes is. Aan de andere kant kunnen vrouwtjes enkele weken tot enkele maanden leven, afhankelijk van verschillende factoren. Hogere temperaturen kunnen de levenscyclus van de mug versnellen, wat leidt tot een kortere levensduur. Omgekeerd kunnen koelere omstandigheden hun metabolisme vertragen en hun leven verlengen.

Feit #2: Muggen overwinteren

De volwassen mug kan de kou niet overleven. Maar als hij een geschikt onderkomen vindt, zal hij in winterslaap gaan. Bekend gedrag bij veel insecten, het is een langzaam bewegende levensfase die diapauze wordt genoemd. De volwassen muggen stoppen dan met bewegen totdat de temperatuur stijgt.

Ze stoppen met eten en overleven vetreserves. Ze komen overeen met de gele vlekken die verschijnen als je een mug verplettert die niet met bloed is gevuld. Deze reserves worden verkregen door de transformatie van de suiker in het bloed dat uit hun prooi wordt gezogen. Dit vet vervangt het water in hun lichaam om te voorkomen dat ze bevriezen.

De muggenlarve overwintert niet. Het is tevreden om onder water te blijven in vijvers, moerassen, plassen. De ontwikkeling ervan vertraagt ​​en het zal moeten wachten op zonnige dagen om te transformeren in een volwassen mug.

Feit #3: Bloed wordt niet als voedsel gebruikt

Alleen de vrouwtjes Muggen steken mensen en dieren. En in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, wordt dit bloed niet gebruikt voor hun eigen voedsel.

Mannelijke en vrouwelijke muggen voeden zich met bloemennectar, boomsap en suikerhoudende oplossingen van plantaardige oorsprong. Deze stoffen leveren de suikers die nodig zijn voor hun basismetabolisme en bieden hen de energie die essentieel is voor hun leven.

Bloed is alleen nuttig voor vrouwen om hun voortplantingscyclus te voltooien. Het levert eiwitten en andere essentiële voedingsstoffen die helpen bij de productie en rijping van eieren.

Feit #4: Muggen hebben een goed ontwikkeld reukvermogen

Muggen zijn uitgerust met gespecialiseerde sensorische receptoren op hun antennes, waardoor ze veranderingen in de concentraties van kooldioxide
in de lucht. Ze kunnen dus minieme stijgingen van dit gas identificeren.

Deze detectie is doorgaans het eerste mechanisme waarmee een mug een mogelijke voedselbron identificeert, aangezien dieren en mensen deze afwijzen door te ademen. Van sommige soorten is bekend dat ze deze signalen kunnen waarnemen ruim 30 meter afstand.

Maar dat is nog niet alles: naast kooldioxide zijn muggen gevoelig voor andere chemische stoffen, zoals de verbindingen die aanwezig zijn in menselijk zweet: melkzuur, ammoniak, vetzuren, enz. Ze worden gedetecteerd door de receptoren van hun antennes, maar ook door hun bovenkaak. palpen. Elke stof kan muggen helpen een potentiële voedselbron te vinden of, in sommige gevallen, een gastheer te vermijden.

Muggen lijken voorkeuren te hebben voor geuren, afhankelijk van hun soort. Sommigen voelen zich meer aangetrokken tot mensen, terwijl anderen de voorkeur geven aan andere zoogdieren of vogels.

Feit #5: Muggenvluchten zijn complexer dan het lijkt

Muggen hebben een paar dunne, transparante vleugels die, in tegenstelling tot de vleugels van vogels of zelfs sommige andere insecten, met een zeer hoge snelheid bewegen: sommige soorten muggen kunnen wel 800 slagen per seconde. Maar de meeste beperken zich tot een bereik van 300 tot 600 slagen per seconde. Het is deze hoge frequentie die het karakteristieke zoemende geluid produceert dat we horen als ze dichtbij ons vliegen.

Dit zoemen speelt ook een rol in hun communicatie. De frequentie van het zoemen is soortspecifiek en varieert mogelijk tussen mannelijk en vrouwelijk, waardoor muggen partners van dezelfde soort kunnen vinden.

De hoge snelheid waarmee de vleugels klapperen wordt mogelijk gemaakt door de spierstructuur van muggen. Ze gebruiken een mechanisme dat asynchrone spiercontractie wordt genoemd, waarbij een enkele zenuwimpuls meerdere spiercontracties kan veroorzaken, waardoor deze ongelooflijk snelle vleugelslagen mogelijk worden.

Muggenvleugels vallen niet alleen op door hun snelheid, maar ook door hun snelheid wendbaarheid. Hun vleugels kunnen op en neer wapperen, maar ook draaien en draaien. Dankzij dit bewegingsbereik kunnen muggen met grote precisie vliegen, abrupt stoppen, abrupt draaien en vakkundig door de ruimte navigeren, zelfs bij lichte wind.

Feit #6: Muggen spelen een ecologische rol

Muggen en hun larven zijn uiteraard een bron van eiwitten voor een verscheidenheid aan dieren: vogels, vleermuizen, spinnen, libellen en een verscheidenheid aan vissen. In sommige ecosystemen kan het verwijderen van muggen mogelijk de voedselketen verstoren en grote gevolgen hebben voor de prevalentie en gezondheid van roofdieren die van hen afhankelijk zijn voor hun voedsel.

Volwassen mannetjes en vrouwtjes, die zich voeden met bloemennectar, nemen deel aan de bestuiving van planten, op dezelfde manier als vlinders of bijen.

De larven van bepaalde muggen kunnen tot twee liter water per dag filteren door zich te voeden met micro-organismen en organisch afval, en zo deelnemen aan de zuivering van moerassig water. Uit hun lijken en uitwerpselen komen elementen vrij zoals stikstof, essentieel voor de plantengroei.

Feit #7: Niet alle muggen dragen ziekten over

Er zijn tegenwoordig meer dan 3.500 soorten muggen bekend, maar slechts een fractie hiervan speelt een rol bij de overdracht van ziekten bij de mens. Muggen gedijen in diverse habitats en hebben diëten die sterk kunnen variëren, wat hun potentieel als ziektevectoren beïnvloedt.

Muggen van het soort Anopheles
staan ​​vooral bekend om hun rol bij de overdracht van malaria. De verantwoordelijke parasiet, Plasmodium, moet een complexe ontwikkelingscyclus in de mug doorlopen voordat deze mensen kan infecteren. Maar niet alle muggen van deze soort hebben dezelfde “efficiëntie” bij het overbrengen van de parasiet.

Aedes aegypti is nauw verwant aan verschillende virussen: dengue, Zika, chikungunya en gele koorts. Deze mug gedijt goed in stedelijke en semi-stedelijke habitats en legt haar eieren bij voorkeur in kunstmatige watercontainers, waardoor de nabijheid van menselijke populaties wordt vergroot.

Feit #8: Muggen hebben indrukwekkende voortplantingsmogelijkheden

Het voortplantingsproces begint met paring, vaak tijdens de vlucht. Mannetjes worden aangetrokken door de trillingen van de vleugels van vrouwtjes en kunnen grote groepen vormen, “paringswolken” genoemd, om partners te vinden.

Na het paren zoekt het vrouwtje een bloedmaaltijd om haar eieren te ontwikkelen. Eenmaal gevuld, legt ze ze op of nabij een oppervlak met stilstaand water. Deze gebieden bieden een veilige, voedselrijke omgeving voor hun larven. Afhankelijk van de soort kan een vrouwtje eieren leggen honderden eieren Gedurende zijn leven. Eieren kunnen afzonderlijk of in clusters worden gelegd, en sommige soorten hebben eieren die bestand zijn tegen langdurige droogte.

Feit #9: Muggen zijn zeer flexibel

Over het algemeen vertonen muggen een opmerkelijk vermogen om zich aan te passen aan diverse omgevingen. Ze hebben bijna alle regio’s gekoloniseerd, behalve extreem koude plaatsen. Bovendien kunnen sommige muggeneieren maanden of zelfs jaren ongunstige omstandigheden overleven en uitkomen wanneer de omstandigheden geschikt worden.

Bovendien hebben bepaalde muggenpopulaties zich in de loop van de tijd ontwikkeld resistentie tegen insecticiden vaak gebruikt voor hun verwijdering. Ze produceren enzymen die insecticiden ontgiften voordat ze deze kunnen aantasten. Mutaties in hun zenuwen voorkomen dat het insecticide zijn toxische werking uitoefent. Muggen kunnen ook hun gedrag veranderen: ze veranderen de tijd waarop ze actief zijn om tijden te vermijden waarin insecticiden doorgaans worden toegepast. Ten slotte kunnen sommige muggenpopulaties een dikkere cuticula ontwikkelen, waardoor het vermogen van insecticiden om het lichaam van het insect binnen te dringen wordt verminderd.

Muggen zijn insecten die indrukwekkend zijn qua aanpassingsvermogen. Hoewel velen van hen inderdaad ziektevectoren zijn, kunnen ze niet worden gereduceerd tot deze ondankbare rol, omdat ze een belangrijke rol spelen in ecosystemen en bijdragen aan het evenwicht tussen soorten.