Een puppy adopteren betekent een nieuwe verantwoordelijkheid met vreugde verwelkomen. Vaak keert dit bolletje bont rond de leeftijd van twee maanden terug naar huis. Het dier is nog steeds kwetsbaar, met een onvolgroeide immuniteit en in afwachting van vaccinatieboosters. Er zijn daarom voorzorgsmaatregelen nodig om te voorkomen dat hij een ziekte oploopt. Deze periode is echter ook bepalend voor zijn socialisatie: een verbod op bijeenkomsten kan zijn gedragsontwikkeling schaden. Ontdek de 8 meest voorkomende ziekten bij puppy’s en hoe u ze kunt voorkomen.
1 – Darmwormen
Dierenartsen adviseren Ontworm puppy’s elke maand tot ze 6 maanden oud zijn. Uw huisdier kan zelfs gemakkelijk besmet raken door verontreinigde grond, uitwerpselen of kleine dieren in te slikken. Mogelijk heeft hij ze zelfs in de baarmoeder of tijdens het geven van borstvoeding opgevangen. De parasieten, zoals vlooien, zijn ook vectoren van wormen. Deze zijn soms zichtbaar in de ontlasting van het dier, maar niet altijd. Ze kunnen ook de gewichtstoename vertragen, diarree, braken en buikpijn veroorzaken, de puppy vermoeien of zelfs naar de longen migreren, waardoor hoesten ontstaat.
Als uw hond uit een asiel of een verantwoorde fokker komt, is hij zeker ontwormd, maar u moet wel doorgaan. Als het wordt gevonden of geboren bij een gewetenloos persoon, is het risico groter. Ontwormingsmiddelen worden uitsluitend op recept gegevenomdat wormen van verschillende soorten zijn (niet alle ontwormingsmiddelen zijn geschikt). Zowel voor preventie als voor genezing dient u dus een dierenarts te raadplegen die u de juiste ontwormingsmiddel voorschrijft. Als u eenmaal volwassen bent, moet u uw haarbal blijven beschermen door regelmatig te ontwormen.
2 – Gastro-enteritis
Gastro-enteritis is een ontsteking van de darmen of maag. Het kan worden veroorzaakt door een plotselinge verandering in het dieet zonder de overgangsfase te doorlopen. Het kan ook afkomstig zijn van bacteriën, voedsel dat niet geschikt is voor het dier of stress. Het veroorzaakt braken, diarree, buikpijn en vermoeidheid. De symptomen zijn daarom vergelijkbaar met die van veel ziekten, waardoor het moeilijk is om een diagnose te stellen.
Bij milde symptomen kan de hond dat wel doen snel gedurende 6 uur (water en voedsel). Geef hem dan minimaaltijden van witte rijst en mager vlees, vergezeld van een beetje water. Als het braken aanhoudt, raadpleeg dan onmiddellijk uw dierenarts. Een puppy die veel braakt, kan uitdrogen, dus verspil geen tijd.
3 – Kennelhoest
Ook wel genoemd infectieuze tracheobronchitis bij hondenkan kennelhoest worden voorkomen met een vaccin. Dit bestaat in nasale of injecteerbare vorm. We herkennen het omdat het een droge, luidruchtige hoest is die tot braken kan leiden. Het wekt soms de indruk dat de pup iets in zijn keel heeft zitten. Het gaat vaak gepaard met min of meer ernstige koorts. De puppy is moe, niest, verliest eetlust, soms lopen zijn ogen en neus. De ziekte is zeer besmettelijk en wordt overgedragen via de lucht, door direct of indirect contact. Het duurt tussen de 3 en 10 dagen. Het grootste probleem is besmetting tijdens de incubatieperiode, wanneer de hond geen symptomen vertoont. Wacht niet tot de ziekte vanzelf verdwijnt, aangezien dit zeldzaam is. Raadpleeg snel een dierenarts. Deze zal antibiotica, hoestonderdrukkers en ontstekingsremmers voorschrijven om te voorkomen dat dit zich ontwikkelt tot een longontsteking.
4 – Otitis
Een otitis bestaat uit a gehoorgang infectie. Het heeft verschillende vormen:
- Extern : de meest voorkomende, beïnvloedt de uitwendige gehoorgang
- Gemiddeld : beïnvloedt het gebied achter het trommelvlies en is vaak een complicatie van de uitwendige vorm
- Intern : betreft het diepere deel van het oor en kan evenwichtsverlies veroorzaken
De oorsprong van otitis bestaat uit drie soorten:
- Besmettelijk (bacteriën, schimmels)
- Parasitair (bijvoorbeeld mijten)
- Allergisch
De puppy schudt zijn hoofd en krabt vaak aan zijn oor, wat pijnlijk kan zijn. Er lekt soms vloeistof uit, waardoor een slechte geur ontstaat.
Afhankelijk van de oorsprong en het type otitis is de behandeling anders. Er is altijd een dierenartsconsultatie nodig, die zal leiden tot het voorschrijven van druppels (antibiotica, antischimmelmiddelen, antiparasitaire middelen of ontstekingsremmers, afhankelijk van het geval).
5 – Parvovirus
Dit zeer besmettelijke ziekte komt van het parvovirus dat ernstige ontstekingen van het spijsverteringsstelsel veroorzaakt. Het wordt gekenmerkt door veelvuldig braken, diarree die vaak bloed bevat, ernstige vermoeidheid en verlies van eetlust. Het virus wordt overgedragen via besmette oppervlakken of uitwerpselen, maar ook via direct contact met zieke leeftijdsgenoten. Daar preventie ligt in vaccinatie. Het is een zeer ernstige ziekte die dringend veterinair ingrijpen vereist. Het sterftecijfer bij niet-gevaccineerde puppy’s kan oplopen tot 80%, omdat de ziekte kan leiden tot bloedvergiftiging (bloedinfectie) en ernstige uitdroging. Als het op tijd wordt ingenomen met antibiotica, infusen, pijnstillers en medicijnen, kan het echter worden behandeld.
6 – Leptospirose
Leptospirose is ernstig. Zij kan worden overgedragen op mensen (het is een zoönose). Het is afkomstig van een bacterie, Leptospira interrogans, die stilstaand water, de urine van besmette dieren (egels, ratten, enz.) en de grond koloniseert. De puppy kan de ziekte oplopen door te drinken of te baden in besmet water, omdat het door de huid gaat. In zijn meest acute vorm is het kan het dier binnen 48 uur doden.
De symptomen zijn gevarieerd: koorts, braken, geelzucht, nier- of leverschade. De beste preventiemiddelen zijn vaccineren en stilstaand water vermijden. De pup moet in het ziekenhuis worden opgenomen om aan een infuus en antibiotica te worden gegeven. Soms is hemodialyse noodzakelijk. Het sterftecijfer is zeer hoog. Er moet zo snel mogelijk voor de pup worden gezorgd, in de hoop dat hij het overleeft.
7 – Demodicose
Demodicose wordt veroorzaakt door een mijt, Demodex canis, die aanwezig is in de huid van alle zoogdieren, inclusief de mens. Het komt echter voor dat het zich op een abnormale manier vermenigvuldigt. In buitensporige aantallen veroorzaakt het ontstekingen met haaruitval en soms ernstige secundaire infecties. De ziekte is niet besmettelijk. Meestal is een langdurige behandeling van meerdere maanden nodig, in de vorm van pipetten, tabletten of producten die over het lichaam van het dier worden ingesmeerd. Verbetering vereist 2 tot 3 weken. Terugval is mogelijk, omdat dit vaak voortkomt uit een genetisch probleem waardoor de hond het aantal mijten op zijn lichaam niet kan reguleren. Er zijn geen echte preventiemiddelen anders dan het versterken van de immuniteit en het monitoren van het haar om vroegtijdig advies in te winnen in geval van een probleem.
8 – Piroplasmose
Piroplasmose is een ernstige ziekte door tekenmet een parasiet, Babesia canis. Geïnjecteerd tijdens de beet, infecteert het de rode bloedcellen en veroorzaakt het ernstige bloedarmoede. De symptomen zijn:
- Bleek tandvlees
- Koorts
- Vermoeidheid
- Donkere urine
Een dringend bezoek aan de dierenarts is noodzakelijk voor een vroege behandeling. Hij zal een antiparasitair middel injecteren en meestal ondersteunende zorg toevoegen. De beste preventiemiddelen zijn vaccinatie en regelmatige toediening van anti-teken en vlooien.
Vaccinatie heeft het mogelijk gemaakt om verschillende ziekten drastisch terug te dringen. Het is echter raadzaam om waakzaam te blijven met een jong dier dat nog niet erg resistent is en niet achterop te raken bij het terugroepen.
Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 01/09/2025
Misschien ben je geïnteresseerd:
7 beste budgetvriendelijke hondenrassen voor prijsbewuste eigenaren
Wat is de prijs van een Kattenverzekering in 2025? Welke kosten per jaar?
9 hondenrassen met weinig verlies voor een schoner huis
Communicatie tussen katten: wanneer moet je ingrijpen om problemen te voorkomen?
8 veelvoorkomende ziekten bij puppy’s waarover u moet weten!
9 bescherming en genegenheid van bewakings- en familiehondenrassen
7 gezondste kleine hondenrassen met minimale gezondheidsproblemen
7 energiezuinige hypoallergene hondenrassen die niet veel verliezen