6 vooroordelen over de Turkse Angora: mythen, realiteiten en vooropgezette ideeën!

Turkse Angora is een kat met een zeldzame elegantie en een verbazingwekkende levendigheid van geest. In 2024 werden er slechts 161 stambomen geregistreerd, maar toch is het een kat die meer succes verdient, omdat hij dicht bij de mens staat, communicatief en alert is. Weinig bekend, de Turkse Angora is het onderwerp van verschillende vooroordelen. Er wordt bijvoorbeeld aangenomen dat elke langharige kat noodzakelijkerwijs een Angora is. Sommige mensen denken altijd dat hij blank is, anderen denken dat hij meer haar verliest dan de anderen, dat hij onafhankelijk is of er niet tegen kan om in een appartement te wonen. Al deze vooropgezette ideeën zijn ofwel vals, ofwel moeten ze in perspectief worden geplaatst. Laten we de waarheid van de onwaarheid onderscheiden met betrekking tot dit zeer oude ras afkomstig uit Türkiye.

1. Alle langharige katten zijn Angora’s

Nep !

Zodra een kat een lange, zijdeachtige vacht heeft, wordt hij vergeleken met de Turkse Angora. De term Angora is echter geen algemeen woord dat alle langharige katten beschrijft. Het is de naam van een zeer specifiek ras dat aan een standaard voldoet gedefinieerd in 1988 door de FIFé (Fédération Internationale Féline). Deze kat bestaat echter al sinds de 15e eeuw in Türkiye. Het wordt beschouwd als een nationale schat.

Wat de Turkse Angora onderscheidt van andere langharige katten zoals de Perzische, Maine Coon of Siberische kat is de fijnheid en lichtheid van zijn haar. Bovendien heeft hij geen ondervacht, in tegenstelling tot zijn neven. Dit zorgt voor een luchtige, soepele en lichte uitstraling. Zijn lange gepluimde staart, vaak vergeleken met een veer, en zijn fijne silhouet maken hem tot een bijzondere kat, met kenmerken die hem niet reduceren tot een simpele lange vacht.

2. De Turkse Angora is altijd wit

Nep !

Boeken en films hebben lang het beeld van een langharige witte kat overgebracht. Bovendien waren de eerste proefpersonen die in de 17e eeuw in Europa werden geïntroduceerd bijna allemaal blank. Deze besneeuwde jurk, vaak geassocieerd met blauwe of minnow-ogen, was erg populair aan de koninklijke hoven van Frankrijk en Engeland. Deze kleur blijft nog steeds emblematisch voor het ras. De standaard accepteert echter andere en het genetische erfgoed van de Turkse Angora is in dit opzicht zeer gevarieerd! Er is een grote verscheidenheid aan kleuren en patronen. De Turkse Angora kan dus zwart, rood, schildpad… Hij kan effen (effen) of gestreept (tabby) zijn. Er zijn tweekleurige of driekleurige exemplaren. Slechts enkele kleuren zoals chocolade of lila worden niet geaccepteerd, wat ook het geval is bij de Maine Coon en andere rassen.

De mythe van de witte Angora is zo hardnekkig dat het sommige fokkers dwingt het feit te rechtvaardigen dat hun kleurrijke kittens inderdaad Turkse Angora’s zijn! Weet dateen zwart zilver (grijs) of rode Angora is net zo elegant en representatief voor het ras !

3. De Turkse Angora is een kat en dus een zelfstandig dier

Nep !

We hebben de neiging om de kat te classificeren als een onafhankelijk dier in vergelijking met de hond. Bij de rassen, en nog meer bij de Turkse Angora, is het autonome karakter echter verre van vanzelfsprekend. Deze kat houdt er niet van om alleen te zijnhij heeft prikkels en aandacht nodig. Het is een perfecte tegenhanger van het cliché van de verre en eenzame katachtige! Bovendien, als u op zoek bent naar het menselijke karakter van de hond zonder de verplichte dagelijkse wandelingen, dan is de Turkse Angora wellicht iets voor u! Deze kat neemt graag deel aan het leven in huis, volgt zijn mensen in elke kamer en weet hoe hij iets moet zeggen als hij te lang wordt genegeerd! Het is niet ongebruikelijk dat sommige Turkse Angora’s speelgoed meebrengen om naar hen te gooien of om achter de deur op hun meester te wachten. Het zijn nieuwsgierige, alerte katten die houden van interactie en contact met hun gezinsleden. Dat hebben ze dus behoefte aan zeer aanwezige mensen en zijn niet blij als ze de hele dag alleen zijn.

4. De Turkse Angora verliest veel haar

Gedeeltelijk onwaar !

Ondanks zijn lange haar verliest de Turkse Angora merkwaardig genoeg niet zoveel haar. De reden houdt verband met zijn afwezigheid van ondervacht. In tegenstelling tot de Perzische of de Siberische heeft hij slechts één laag haar, soepel en zijdeachtig, wat het verlies aanzienlijk beperkt.

Zoals alle katten ondergaat de Turkse Angora twee jaarlijkse ruiperiodenin de lente en de herfst. Tijdens deze periodes heeft het dagelijks onderhoud nodig. Maar als hij goed wordt onderhouden, zaait hij geen haren door het hele huis. Daarnaast zijn er verschillende manieren om haaruitval bij katten te beperken, deze beschrijven wij u in een speciale post.

5. De Turkse Angora is niet gemaakt om in een appartement te wonen

Nep !

Het wordt altijd aanbevolen om uw raskat te beschermen tegen diefstal en slechte ontmoetingen. Het ideaal is daarom dat hij in een appartement verblijft of toegang heeft tot een volledig beveiligde tuin. Dit is des te belangrijker voor de Turkse Angora omdat deze interactie vereist en het risico loopt niet op hun hoede te zijn. Hij past zich perfect aan het wonen in een appartement aan op voorwaarde dat zijn mensen hem niet te lang alleen laten en dat zijn omgeving rijk en stimulerend is: kattenbomen, krabpalen, speelgoed, schuilplaatsen, eventueel acrobatiekparcours en verschillende slaapplaatsen. Het is niet de oppervlakte die telt, maar de manier waarop de ruimte is ingericht. De kat moet kunnen klimmen, spelen, observeren, rusten, neerstrijken, zijn klauwen krabben… in een paar woorden: dat ook zijn mentaal en fysiek gestimuleerd. Zijn eigenaren moeten hem daarom dagelijks speelsessies aanbieden om van hem een ​​gelukkige en evenwichtige kat te maken.

6. De Turkse Angora heeft veel onderhoud nodig

Gedeeltelijk waar !

Zelfs als hij geen ondervacht heeft en zijn onderhoud minder veeleisend is dan dat van de Perzische, of zelfs de Maine Coon of de Siberische, blijft het een feit dat de Turkse Angora regelmatig moet worden geborsteld. Ten minste eenmaal per week buiten de ruiperiodenom klitten en pluizen te voorkomen en om een ​​gezonde vacht en een gezonde huid te behouden. Eén keer per week is niet niets, maar het is ook geen dagelijkse beperking! Regelmaat en aanwezigheid zijn daarom noodzakelijk. De kat moet er al vanaf jonge leeftijd aan gewend zijn, anders kan hij resistent zijn tegen de borstel en kam. Zelfs als de eerste haren van uw kitten niet in de war raken, moet u ze toch borstelen om ze er voorzichtig aan te laten wennen. Beetje bij beetje kan dit een moment van medeplichtigheid worden, bijna aanhankelijk en niet-technisch, waardoor deze toch al zo aanwezige kat een beetje dichter bij zijn meester komt. Verder dit stimuleert de microcirculatie, wat uitstekend is voor het bloed- en lymfestelsel!

Tijdens de ruiperiodeHet onderhoud wordt dagelijks, maar duurt niet lang. Het is echter belangrijk om u niet “overweldigd” te laten worden door poetsbeurten te vergeten, omdat u mogelijk moet maaien, wat bij een Turkse Angora de natuurlijke elegantie ernstig aantast!

Onder zijn prinselijke uiterlijk en zijdezachte vacht heeft de Turkse Angora maar één fout: hij doet je geloven dat hij weinig ruimte in beslag neemt als hij je hart binnendringt!

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 17-12-2025