5 misvattingen over sterilisatie van honden

De sterilisatie van onze hondenvrienden is zeer wijdverbreid en goed geïntegreerd in de gebruiken zodra er een puppy thuiskomt, mannelijk of vrouwelijk. Hoewel bewezen is dat ze hun levensduur verlengen en hun gezondheid behouden, hebben veel meesters hardnekkige vooroordelen over dit proces. Behalve met het oog op de voortplanting van dieren heeft sterilisatie echter alleen maar voordelen. De onwil om de sprong te wagen is vaak te wijten aan een projectie van ons eigen metabolisme en ons eigen menselijk gedrag. Antwoord op de belangrijkste ideeën die over deze methode zijn ontvangen.

Sterilisatie: welk proces?

Het veroorzaakt bij het dier het onvermogen om zich voort te planten door een chirurgische handeling die bestaat uit het verwijderen van de klieren die de geslachtshormonen afscheiden, dat wil zeggen de testikels bij de man, en de eierstokken door een ovariëctomie, of soms zelfs de baarmoeder door een ovariëctomie. ovario-hysterectomie bij vrouwen. De anticonceptiepil die in het verleden werd gebruikt, wordt niet meer toegepast.

Sinds 2007 bestaat er een ander alternatief, uitsluitend voor mannen: het antihormoonimplantaat. Het is net zo betrouwbaar als castratie en bevat desloreline, dat het GnRH-hormoon, dat aan de basis ligt van de afscheiding van geslachtshormonen, tegenwerkt. Het wordt onder de huid geïnjecteerd, idealiter in het periumbilicale gebied, of tussen de nek en het lumbale gebied van de hond. Het werkt na 4-6 weken en gedurende 6-12 maanden. Een van de belangrijkste redenen om voor het implantaat te kiezen is uiteraard het omkeerbare aspect ervan, aangezien het als anticonceptiemiddel werkt. Door het implantaat te verwijderen kan het dier weer zwanger worden.

De 5 meest voorkomende misvattingen over sterilisatie van honden

Wat het onderwerp ook is, vooroordelen hebben een harde tand, en sterilisatie is daarop geen uitzondering.

Mythe #1: Vroege sterilisatie belemmert de groei van honden

Niet waar: Integendeel, door het onderdrukken van de geslachtshormonen wordt de verstarring van de groeischijven vertraagd. Bovendien zal de hond nog langer groeien.

Mythe #2: Sterilisatie maakt honden dik

Onwaar, of in ieder geval niet noodzakelijkerwijs. De hond wordt dik als hij op dezelfde manier blijft eten. Eenmaal gesteriliseerd, wordt de stofwisseling van de hond aangepast en heeft hij niet langer dezelfde voedselbehoeften. 80% van zijn vorige dieet zal voldoende zijn om hem te verzadigen. Het risico op gewichtstoename ligt meer in het feit dat honden soms minder actief en sedentairer worden, wat, in combinatie met te veel eten, zou kunnen resulteren in de ontwikkeling van overgewicht. Er bestaan ​​kroketten speciaal ontworpen voor gesteriliseerde honden, waarvan het vetgehalte verlaagd is en rijk aan eiwitten en vezels om de doorvoer te bevorderen. Het is raadzaam om de hond regelmatig te laten bewegen en hem één keer per maand te wegen om zijn voedingsrantsoen aan te passen.

Misvatting nr. 3: De huid van de buik blijft na sterilisatie opgezwollen

Niet waar: de enigszins hangende huid van de onderbuik bij bepaalde hondenrassen heeft niets met sterilisatie te maken. Het is een kleine vetreserve die zich ophoopt, zonder dat er noodzakelijkerwijs sprake is van overgewicht. De huid van de onderbuik moet altijd voelbaar blijven en geen knobbeltjes laten voelen.

Misvatting nr. 4: Sterilisatie frustreert de hond, zorgt ervoor dat hij zich gemis voelt

Niet waar: Er kan frustratie bestaan ​​bij een niet-gesteriliseerde hond die zich niet mag voortplanten, omdat zijn instinct voor het behoud van de soort het overneemt. Sterilisatie zal de voortplantingshormonen verwijderen, waardoor het mogelijke gebrek dat we ons kunnen voorstellen, maar dat uiteindelijk slechts een reproductie is van ons eigen denkpatroon, wordt weggenomen. Als het libido van de hond heel reëel is, is zijn verlangen om te bemoederen in werkelijkheid vanuit psychologisch of fysiek oogpunt noch nuttig noch noodzakelijk voor hem. Projectie is geen concept dat de hond ontwikkelt.

Mythe #5: Na sterilisatie komt incontinentie

Niet helemaal onwaar, maar om in aanmerking te komen. De risico’s op incontinentie bij oudere vrouwen na sterilisatie zijn inderdaad enigszins verhoogd. Ze zullen echter veel breder worden geaccentueerd door het overgewicht van de hond. Het is dus eerder een kwestie van zorgen voor een goede fysieke, voedsel- en psychische toestand om dit risico te beperken.

Wat zijn de voordelen van sterilisatie?

Over het algemeen verlengt sterilisatie de levensverwachting door hormonale onevenwichtigheden en daarmee het risico op ziekteontwikkeling te beperken. Het wordt aanbevolen vanaf de jongste leeftijd van de hond, tussen 4 en 7 maanden, om de effectiviteit ervan op zijn hormonale gedrag te garanderen. Dit zijn de belangrijkste voordelen:

• Eliminatie van het risico op ongewenst nest: Dit is een niet te verwaarlozen argument als we bedenken dat het gemiddelde 5 tot 6 puppy’s per nest bedraagt, wat voor bepaalde rassen kan oplopen tot bijna 15 puppy’s. Het is beter om te voorkomen in het volle besef van de gevolgen.
• Vermindering van de risico’s op de ontwikkeling van ziekten of infecties: Hoe eerder sterilisatie wordt uitgevoerd, hoe beter het vrouwtje beschermd zal zijn tegen het risico op cysten in de eierstokken, borsttumoren of zelfs baarmoederinfecties zoals metritis of pyometra. Wat de man betreft, hij zal meer gespaard blijven door het verschijnen van prostaatziekten, teelbaltumoren of abces- of hernia-achtige aandoeningen. Pathologie die bij beide geslachten voorkomt, diabetes mellitus, veel voorkomend bij onze hondenvrienden, zal ook het risico op optreden ervan verminderen.
• Verbetering van het gedrag veroorzaakt door geslachtshormonen: Het mannetje zal minder vatbaar zijn voor overlappingen, voor de drang om weg te rennen om te paren, met het risico op ongelukken dat dit met zich meebrengt, en zal minder agressief zijn tegenover andere mannetjes. Ook zullen we urinemarkering van seksuele oorsprong vermijden, om onderscheid te maken met de territoriale urinemarkering die door de kat wordt toegepast. Bij de vrouwtjes vermijdt het nerveuze zwangerschappen en perioden van hitte. De menopauze bestaat niet bij honden, de zwangerschap van een oudere vrouw zou zich helaas kunnen ontwikkelen in haar pathologieën van het genitale systeem, en zelfs fataal voor haar kunnen zijn.

Een punt van waakzaamheid ter afsluiting: het natuurlijke gedrag van de hond wordt niet beïnvloed door sterilisatie, maar alleen de karaktereigenschappen als gevolg van hormonale impregnatie. Sterilisatie compenseert dus op geen enkele wijze de opvoeding van de hond en mag deze niet vervangen.